Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Σάββατο, 12 Ιουλίου 2025

40 παρεμβάσεις για μεσαία τάξη, οικογένειες με παιδιά και αγρότες, περιλαμβάνουν τα μέτρα που έχουν πέσει στο τραπέζι , ένα πακέτο που σχεδιάζεται για όσα θα εξαγγείλει σε δύο μήνες ο Κ. Μητσοτάκης στην ΔΕΘ

Δύο μήνες πριν την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και ο βασικός στόχος της κυβέρνησης και του οικονομικού επιτελείου ήδη επετεύχθη: «κλείδωσαν» 1,5 δισ. ευρώ -και επισήμως πλέον- για το «πακέτο» των νέων παροχών που θα εξαγγείλει ο πρωθυπουργός.

Ο Ιούλιος και Αύγουστος θα κρίνουν πολλά όμως, για το αν μπορεί το πακέτο να αυξηθεί ακόμα περισσότερο, φτάνοντας ή ξεπερνώντας και τα 2 δισ. τελικά, με βάση την πορεία της οικονομίας και των κρατικών εσόδων ως τον Σεπτέμβριο.

Το πρώτο βήμα έγινε με την έγκριση από την ΕΕ της ρήτρας διαφυγής αμυντικών δαπανών που έδωσε «χώρο» για επιπλέον δαπάνες μισό δισ. ευρώ.

Ωστόσο ο δημοσιονομικός χώρος φαίνεται να διευρύνεται και πέρα από τις αρχικές προβλέψεις, με βάση τα πρώτα στοιχεία που αποστέλλονται από τις τράπεζες, για την πορεία πληρωμής των φόρων αλλά και τις online ηλεκτρονικές συναλλαγές με IRIS και POS που, μέσω του myDATA, αποκαλύπτουν πλέον αυτόματα την πορεία της αγοράς και τα περιθώρια είσπραξης εσόδων από ΦΠΑ στους επόμενους δύο – τρεις μήνες.

Ποια μέτρα προκρίνονται

Σύμφωνα με πληροφορίες, προς εξέταση στο τραπέζι βρίσκεται μία δέσμη περίπου 40 παρεμβάσεων, με μέτρα όπως η διεύρυνση των φοροαπαλλαγών για οικογένειες με παιδιά, η αύξηση του βασικού αφορολόγητου για άγαμους (που έχει μείνει καθηλωμένο από το 2015 στα 8.636 ευρώ) καθώς και στοχευμένες ελαφρύνσεις στην άμεση φορολογία με στόχο τη μείωση των βαρών για τα μεσαία εισοδήματα και τους ιδιοκτήτες ακινήτων.

Τα μέτρα αυτά εξετάζονται να εφαρμοστούν συνδυαστικά ή εναλλακτικά, ενώ ακόμα μπαίνουν και νέες εισηγήσεις στο τραπέζι. Η κυριότερη αλλαγή αφορά στα φορολογικά κλιμάκια και τους συντελεστές φόρου, με στόχο την ελάφρυνση των εισοδημάτων που κινούνται στην περιοχή των 20.000 έως 50.000 ευρώ, ώστε να ενισχυθεί το διαθέσιμο εισόδημα των μεσαίων στρωμάτων.

Παρεμβάσεις σχεδιάζονται για αλλαγές και στα εισοδήματα από ενοίκια, καθώς το οικονομικό επιτελείο δίνει προτεραιότητα στην αναλογικότερη κατανομή των φορολογικών επιβαρύνσεων και στην ενίσχυση των κινήτρων ώστε να δηλώνονται τα πραγματικά μισθώματα, να περιοριστεί η εκτόξευση των τιμών στα μισθώματα και να βγουν στην αγορά χιλιάδες κλειστά ακίνητα. Ωστόσο δεν αποκλείονται και εξαγγελίες-έκπληξη, ειδικά αν το δημοσιονομικό περιθώριο αυξηθεί μέχρι τα τέλη Αυγούστου, οπότε θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις.

Ήδη το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας αξιολογεί τα νέα δεδομένα και τον δημοσιονομικό χώρο που εξασφάλισε από το Ecofin, μετά το «πράσινο φως» για την ενεργοποίηση της ειδικής ρήτρας διαφυγής για τις αμυντικές δαπάνες, εξαιρώντας τις σχετικές πληρωμές από τους αυστηρούς κανόνες του νέου Συμφώνου Σταθερότητας. Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στα 16 κράτη-μέλη που επωφελούνται από τη ρύθμιση, εξασφαλίζοντας έτσι έναν επιπλέον δημοσιονομικό «αέρα» άνω των 500 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό προστέθηκε στον «κουμπαρά» του 1 δισ. ευρώ που είχε ήδη σχηματιστεί από τη συγκράτηση των πρωτογενών δαπανών και την υπεραπόδοση των μέτρων κατά της φοροδιαφυγής, διαμορφώνοντας το ύψος των παροχών στα 1,5 δισ. ευρώ -ως τώρα τουλάχιστον.

Η πίεση, ωστόσο, δεν περιορίζεται στο πεδίο των αριθμών. Οι αποκαλύψεις για καταβολές επιδοτήσεων σε «αγρότες-φαντάσματα» από τον ΟΠΕΚΕΠΕ έχουν προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις, αλλά και ανάγκες κάλυψης νέων αναγκών, όπως και διασφάλισης των εισοδημάτων των «νομοταγών» αγροτών, τα οποία ενδεχομένως να βρεθούν εν κινδύνω ανάλογα με το πώς θα επιβληθούν οι δημοσιονομικές διορθώσεις από την ΕΕ.

Στο Μέγαρο Μαξίμου εξετάζουν κινήσεις επίσης και για μεγάλες κοινωνικές ομάδες. «Το πακέτο της Θεσσαλονίκης δεν μπορεί να είναι απλώς αναπτυξιακό, πρέπει να έχει και ισχυρό κοινωνικό αποτύπωμα», αναφέρει κυβερνητικός παράγοντας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι εξαγγελίες μπορεί να αποκτήσουν έντονο προεκλογικό χαρακτήρα, ακόμη κι αν οι κάλπες θεωρητικά βρίσκονται μακριά. Το ίδιο στέλεχος σημειώνει χαρακτηριστικά: «Το στοίχημα για την κυβέρνηση δεν είναι μόνο να κεφαλαιοποιήσει τον δημοσιονομικό χώρο, αλλά και να ξαναχτίσει γέφυρες εμπιστοσύνης με τα κοινωνικά στρώματα που αισθάνονται παραμελημένα».

iefimerida.gr

Του Δημήτρη Δημόπουλου

Το νέο κύμα, από τη Λιβύη αυτή τη φορά, της παράνομης μετανάστευσης έφερε εκ νέου στο προσκήνιο την αποτυχία της μεταναστατευτικής πολιτικής όπως χαράσσεται στις Βρυξέλλες επί δεκαετίες και ακολουθείται πιστά από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις άνευ αντιρρήσεων. Από την αρχή του έτους πάνω από 9.000 λαθρομετανάστες (αύξηση 350%) έχουν φτάσει στη Κρήτη, μέσω Λιβύης, με αποκορύφωμα τις τελευταίες ημέρες που σχεδόν 1500 άτομα αποβιβάστηκαν σε Χανιά, Ρέθυμνο και Ηράκλειο.

Η κυβέρνηση με τροπολογία που ψηφίστηκε ήδη από τη Βουλή ανέστειλε, για ένα τρίμηνο, το δικαίωμα υποβολής αιτήσεων ασύλου για όσους καταφθάνουν στην Ελλάδα από τη Βόρεια Αφρική. Επίσης ανήγγειλε τη δημιουργία κλειστής δομής φιλοξενίας στην Κρήτη, το ενδεχόμενο δημιουργίας και δεύτερης δομής και τέλος τη συνεργασία με τις δύο κυβερνήσεις της Λιβύης για την αποτροπή νέων μεταναστευτικών ροών.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η αναστολή του δικαιώματος υποβολής αίτησης ασύλου έχει γεωγραφικό προσδιορισμό «Βόρεια Αφρική» και δεν περιλαμβάνει όλη την ελληνική επικράτεια, όπως είχε γίνει το 2020 με την απόπειρα εισβολής από τον Έβρο. Για όσους εισέρχονται π.χ. από την Τουρκία τίποτα δεν αλλάζει. Αυτό δείχνει ότι η Κυβέρνηση ενδιαφέρεται να διαχειριστεί προσωρινά την όξυνση του προβλήματος στην Κρήτη και όχι να αντιμετωπίσει μακροπρόθεσμα τους κινδύνους για την εθνική ασφάλεια που αντιπροσωπεύει η λαθρομετανάστευση.

Σύμφωνα με την τροπολογία σε όσους εισέρχονται παράνομα από τη Βόρεια Αφρική θα επιβάλλεται  πενταετής φυλάκιση άνευ αναστολής έως ότου συνεργαστούν με τις ελληνικές αρχές για την επιστροφή στις πατρίδες τους. Ο νέος υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Θ. Πλεύρης μας ενημέρωσε ότι στις ακτές της Λιβύης περιμένουν περί τα 3.000.000 (!) άτομα προκειμένου να διαπεραιωθούν στην ελληνική γη η οποία ταυτίζεται με τη «Γη της επαγγελίας», καθ’ ότι ευρωπαϊκό έδαφος.

Χάρη στον κύριο Πλεύρη, πληροφορηθήκαμε και τις διατροφικές επιλογές πού παρέχονται στους μετανάστες των δομών φιλοξενίας, ήτοι, τρία γεύματα την ημέρα συν τρεις αραβικές πίτες συν τρία λίτρα νερό. Επιπλέον κάθε ενήλικας μετανάστης εάν δηλώσει τόπο διαμονής, διεύθυνση συγγενικού ή φιλικού προσώπου, λαμβάνει 150 ευρώ μηνιαίως, εάν όμως προτιμήσει να παραμείνει στη δομή το επίδομα μειώνεται κατά το ήμισυ, στα 75 ευρώ.

Η τροπολογία προκάλεσε ήπια αντίδραση από το ΠΑΣΟΚ και θυελλώδη αντίδραση από την αριστερή αντιπολίτευση, η οποία κατηγόρησε την Κυβέρνηση για αντισυνταγματικές ενέργειες και ρατσιστικές πρακτικές ζητώντας την απόσυρση του νομοσχεδίου. Ο πρώην υπουργός Β. Βενιζέλος, επίσης, ζήτησε την απόσυρσή της επειδή ότι δεν συνάδει με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και το Διεθνές Δίκαιο. Από την άλλη πλευρά, ο Κ. Βελόπουλος της Ελληνικής Λύσης ζήτησε να κηρυχθεί η Κρήτη υπό καθεστώς πολιορκίας και να βυθίζονται τα δουλεμπορικά σκάφη.

Στη πραγματικότητα το μεταναστευτικό είναι ένα σύνθετο και πολύπλοκο πρόβλημα, που η αντιμετώπισή του απαιτεί διακομματικές λύσεις και προτεραιότητα στις ανάγκες του ιθαγενούς πληθυσμού έναντι των παρανόμων μεταναστών. Επιπλέον στην Ελλάδα, όπως απέδειξε και η απόπειρα εισβολής χιλιάδων μεταναστών εκ Τουρκίας το 2020 με την ενθάρρυνση του τουρκικού κράτους και παρακράτους, αποτελεί και ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Βλέπουμε όμως τη μείζονα αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ) να αντιμετωπίζει το όλο θέμα με την ιδεοληψία του δικαιωματισμού, του εθνομηδενισμού και της παγκοσμιοποίησης, αγνοώντας, επιδεικτικά, τα συμφέροντα και τις ανάγκες των Ελλήνων οι οποίοι, εκτός του ότι δοκιμάζονται σκληρά την τελευταία δεκαπενταετία λόγω σκληρής λιτότητας, έχουν να αντιμετωπίσουν και τις παράπλευρες επιπτώσεις της λαθρομετανάστευσης όπως εγκληματικότητα, πολιτισμική και εθνολογική αλλοίωση κ.α.

Οι οπαδοί της άνευ όρων παγκοσμιοποίησης επικαλούνται τον θεσμό του ασύλου, αγνοώντας (εσκεμμένα) ότι η Σύμβαση της Γενεύης του 1951 ορίζει ποιος πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί πρόσφυγας, δηλαδή ένα άτομο πού φοβάται δίωξη λόγω φυλής, πολιτικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεων, εθνικότητας κλπ και όχι κάποιος που επιδιώκει καλύτερη ζωή επειδή στη χώρα του επικρατεί ανέχεια ή κοινωνική-πολιτική ένταση. Δυστυχώς η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την πολιτική ανοχής προς τη λαθρομετανάστευση, λόγω προσκόλλησης στο δόγμα της παγκοσμιοποίησης και του εθνομηδενισμού, έχει καταστήσει δέσμιες και τις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών, οι οποίες έχουν δείξει αδικαιολόγητη σπουδή στην υιοθεσία κάθε οδηγίας ή σύμβασης, λόγου χάρη το Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου, που προέρχεται από υπερεθνικά κέντρα εξουσίας, όπως η Ε.Ε. και ο Ο.Η.Ε.

Ο κ. Μητσοτάκης, που τώρα απειλεί ότι θα σκληρύνει την πολιτική του, είναι ο ίδιος που τον Φεβρουάριο του 2020 έστειλε τα ΜΑΤ στη Χίο και τη Λέσβο, επειδή οι κάτοικοι τόλμησαν να πουν ότι δεν μπορούν να  βλέπουν τη γη και την περιουσία τους να καταστρέφεται από τις ορδές των παρανόμων μεταναστών και τη δημιουργία αναρίθμητων δομών φιλοξενίας (π.χ. Μόρια κλπ). Τώρα απειλεί, κατόπιν εορτής, επιδιδόμενος σε λεονταρισμούς, ότι θα στείλει πολεμικά πλοία να σταματήσουν τα δουλεμπορικά, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον εφόσον δεν υπάρχει η ανάλογη βούληση, ούτε όμως και ανάληψη πρωτοβουλίας έναντι τρίτων μερών όπως οι κυβερνήσεις ενός διαλυμένου κράτους (Λιβύη), όπου διάφοροι πολέμαρχοι έχουν αυτοανακηρυχθεί στρατάρχες, πρωθυπουργοί, κυβερνήτες και πάει λέγοντας. Too little too late, για δράση όπως λένε και οι αγγλοσάξονες!

Η Ελλάδα, στη μακραίωνη πορεία της, έχει αντιμετωπίσει πολλαπλές υπαρξιακές απειλές και έχει καταφέρει να επιβιώσει έστω και με απώλειες. Αυτή τη φορά η απειλή, έχει δυστυχώς, πολλούς υποστηρικτές στο εσωτερικό με τη μορφή ενός ψευδεπίγραφου ανθρωπισμού, ο οποίος επιδιώκει να μετατρέψει τη χώρα σε χώρο, όπου στο όχι μακρινό μέλλον διάφορες εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες, μία εκ των οποίων θα είναι οι Έλληνες, θα συγκρούονται μεταξύ τους για την κυριαρχία.

Το παράδειγμα του Λιβάνου ο οποίος κατέρρευσε πολλαπλώς στη δεκαετία του 1970 και έκτοτε αδυνατεί να συνέλθει είναι ήδη γνωστό. Εναπόκειται στον Έλληνα και τον πατριωτισμό του, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, να μην επιτρέψει την κατάρρευση του εθνικού και κοινωνικού ιστού. Ας θυμούνται το πρόταγμα του Μακρυγιάννη και ας μην επιτρέψουν να γίνει η Ελλάδα «η παλιόψαθα των εθνών».

Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr