Κυριακή, 18η Μαίου 2025  1:29: πμ
WESTMEDIA LOGO rss button fb button fb button
Συντακτική Ομάδα του EklogesDytika.gr

Συντακτική Ομάδα του EklogesDytika.gr

Ενημέρωση με ειδήσεις απο την τοπική και εθνική πολιτική σκηνή για την καλύτερη ενημέρωση και τις καλύτερες επιλογές!!!

Παρασκευή, 24 Ιανουαρίου 2020 17:45

Δύο προκλήσεις για τη νέα Πρόεδρο

γράφει ο Παντελής Καψής
 

«Eίναι πολύ δύσκολο να μην είσαι επαρκής Πρόεδρος της Δημοκρατίας». Η δηλητηριώδης ατάκα του Βαγγέλη Βενιζέλου αφορούσε βέβαια τον Προκόπη Παυλόπουλο. Θα μπορούσε ωστόσο να ειπωθεί και για άλλον πρόεδρο ή να θεωρηθεί και ως προειδοποίηση για κάθε έναν και κάθε μία που αναλαμβάνει αυτή την θέση.

Στην πραγματικότητα η πρώτη μεγάλη πρόκληση για κάθε πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι να καταφέρει να κρατήσει την ισορροπία ανάμεσα σε δύο αλληλοσυγκρουόμενες απαιτήσεις.

Από την μια πλευρά πρέπει να εκφράζει το δημόσιο αίσθημα της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, έτσι ώστε να μπορούν να αισθάνονται ότι στο ανώτατο αξίωμα είναι κάποιος ή κάποια που τους εκπροσωπεί. Ταυτόχρονα ωστόσο οφείλει να συμβάλει στην δημιουργία ενός κλίματος περισυλλογής, ευθύνης και αποφασιστικότητας, τέτοιο που να επιτρέπει την αντιμετώπιση των δύσκολων προκλήσεων που έχει μπροστά της η χώρα.

Προκλήσεις στην οικονομία αλλά και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που συχνά απαιτούν δύσκολες και δυσάρεστες αποφάσεις.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος είναι χαρακτηριστική περίπτωση προέδρου που απέτυχε. Ήθελε να γίνει αρεστός, ενδεχομένως να δείξει και την ευγνωμοσύνη του στον κ. Τσίπρα ο οποίος τον επέλεξε. Κατάφερε να κινείται συχνά στα όρια του γελοίου. Όταν γονάτιζε μπροστά στις εικόνες στην εκκλησία, όταν προσκυνούσε τους Σαλαμινομάχους, όταν τα έβαζε με τον «Μινώταυρο» του νεοφιλελευθερισμού αλλά και κάθε φορά που επέλεγε πατριωτικές κορώνες κενές περιεχομένου «απαντώντας» στον Ερντογάν.

Ως ελαφρυντικό θα πρέπει πάντως να του αναγνωριστεί ότι ανέλαβε σε μια περίοδο πρωτοφανούς πολιτικής έντασης. Ο κατευνασμός της κοινής γνώμης ήταν ένα πραγματικά δύσκολο εγχείρημα.

Η ιστορία ίσως να του δώσει χάρη και για έναν ακόμα λόγο: τον θετικό ρόλο που έπαιξε μετά το δημοψήφισμα του 2015. Κι είναι αυτή η δεύτερη μεγάλη πρόκληση για έναν ή μία πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σε δύσκολες στιγμές δηλαδή να βοηθήσει τα κόμματα να κάνουν συνετές επιλογές. Για τον κ. Παυλόπουλο το ζητούμενο ήταν η παραμονή ή όχι στην Ευρωζώνη.

Η κ. Σακελλαροπούλου δεν θα έχει αυτό το πρόβλημα. Είναι πιθανότερο η κρίση την οποία θα κληθεί, αν κληθεί, να αντιμετωπίσει θα έχει σχέση με την Τουρκία. Τι μορφή θα πάρει κανείς δεν γνωρίζει. Γνωρίζουμε όμως ότι επανειλημμένα έχουμε κάνει λάθος επιλογές. Η Δημοκρατία και ο κομματικός ανταγωνισμός δεν είναι πάντοτε ο καλύτερος σύμβουλος. Συχνά χρειάζεται πολιτικό θάρρος για να πάρει κάποιος αποφάσεις που υπηρετούν το συμφέρον της χώρας, όχι τους δημαγωγούς του εθνικισμού.

Σε μια από τις εκμυστηρεύσεις του και με αφορμή την απειρία της κ. Σακελλαροπούλου στα διεθνή, ο κ. Μητσοτάκης φέρεται να δήλωσε πως δεν αναζητά συνδιαχειριστή στην εξωτερική πολιτική. Μπορεί όμως να ανακαλύψει ότι θα του είναι εξαιρετικά χρήσιμη ή και αναγκαία μια σύμμαχος. Όχι μόνο ή όχι τόσο απέναντι στην αντιπολίτευση όσο απέναντι σε ακραίες φωνές μέσα στο ίδιο του το κόμμα.

Όποιος παρακολουθεί τον δεξιό τύπο το γνωρίζει πολύ καλά. Από τις Πρέσπες και την ανάγκη κατάργησης της συμφωνίας ως την άρνηση της πολιτικής για προσφυγή στην Χάγη και τις κραυγές για εγκατάλειψη του «δικού μας» κόσμου της δεξιάς υπέρ των κεντρώων, όλα όσα υποστηρίζει ο Μητσοτάκης αποτελούν αντικείμενο συστηματικού πολέμου από στελέχη της ΝΔ. Είναι απλώς ζήτημα χρόνου να βγουν στην επιφάνεια. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας λοιπόν μπορεί να αποτελέσει ένα κρίσιμο αντίβαρο.

Προφανώς δεν έχει τις αρμοδιότητες για να παρέμβει ούτε αυτό προβλέπει ο ρόλος της. Αντίθετα από ότι έχει υποστηριχθεί ωστόσο δουλειά της δεν είναι να τηρεί τους «κανόνες της κοινής ησυχίας» αλλά να χρησιμοποιεί το μεγάλο της όπλο, τον λόγο, με ψυχραιμία, σύνεση, γνώση και αν είναι δυνατόν με σοφία και όραμα.

Υ.Γ. Πρόεδρος ή Προεδρίνα; Περιμένω επίσημες ανακοινώσεις της Προεδρίας για να προσαρμοστώ αναλόγως

*Ο Παντελής Καψής είναι δημοσιογράφος

pronews.gr

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νότιου Τομέα Αθήνας, Θεανώ Φωτίου, αναφέρθηκε σε τηλεοπτική της συνέντευξη στο μεταναστευτικό, καταθέτοντας απόψεις που θα συζητηθούν.

«Η Ευρώπη πρέπει να μάθει να ζει με μετανάστες και πρόσφυγες», δήλωσε μεταξύ άλλων και συνέχισε:

«Οι ροές είναι ανθρώπων κατατρεγμένων και απελπισμένων που θα δε γυρίσουν γρήγορα πίσω, αφού οι χώρες τους είναι κατεστραμμένες».

«Τι λέμε λοιπόν στις ελληνικές τοπικές κοινωνίες. Ότι αντέχει η χώρα αυτό το νούμερο (μεταναστών). Επί κυβέρνηση Σημίτη μπήκε στην χώρα ένα εκατομμύριο μετανάστες και δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Δεν μπορεί για 100.000 να γίνεται αυτό το πράγμα που γίνεται σήμερα», προσέθεσε.

Να υπενθυμίσουμε στην κα Φωτίου πως ο αριθμός (επίσημος και ανεπίσημος) είναι κατά πολύ μεγαλύτερος.

«Η ελληνική κοινωνία θα έχει οφέλη. Θα προχωρήσουμε όλοι μαζί. (…) Οι πρόσφυγες και μετανάστες συμβάλλουν στην ανάπτυξη των χωρών που πηγαίνουν. Η Γερμανία έλυσε έτσι το δημογραφικό της», κατέληξε και από 40 εκατομμύρια πήγε 80 αλλοφύλων.

Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αφήνει να εννοηθεί πως οι παράνομοι μετανάστες θα λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας.

pronews.gr

Ένας Μητσοτάκης ωθεί έναν Καραμανλή να κλείσει στο Πάτρα-Πύργος τη ‘’δουλειά’’ που ο πρώτος έχει προαποφασίσει, έστω κι αν χρειασθεί να μπει μπουρλότο σε ένα εν εξελίξει έργο. Ο αρμόδιος υπουργός βάζει το μπουρλότο, αναγορεύοντας  τον εαυτό του σε άρχοντα ενός χάους, που δύσκολα μπορεί να «οργανωθεί»… Έξι  μήνες όλο πηγαίνει στην Ευρώπη να διαπραγματευτεί και όλο εδώ είναι, προσπαθώντας να μπαλώσει την κουρελού των κυβερνητικών αποφάσεων για το πολύπαθο έργο.

Κανονικά ούτε αυτοί που ωφελούνται από τη νέα ανάθεση θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένοι, για κάτι που γίνεται υπέρ  τους αλλά με ένα τρόπο που τινάζει στον αέρα κάθε σταθερά, σε μία αγορά που δεν έχει και την καλύτερη φήμη. Όλο αυτό θα μπορούσε να είναι ένα έργο με τη Σαπφώ Νοταρά, αν το κόστος δεν ήταν σε ανθρώπινες ζωές μεγάλο, αλλά και βαρύ για το κρατικό κορβανά, τον οποίο χρησιμοποιούν πάλι με τον τρόπο που το έκαναν, πριν τη χρεοκοπία.

sinidisi.gr

Παρασκευή, 24 Ιανουαρίου 2020 17:11

Ελαττωματική και η δημοκρατία

Του Δημήτρη Παπαδάκη

Η Ελλάδα θα έχει αλλάξει, όταν κάποια στιγμή θα συγκαταλέγεται στις πρώτες θέσεις των κατατάξεων παγκόσμιο επίπεδο. Για την ώρα παραμένουμε κολλημένοι στον πάτο όλων των δεικτών. Στους οικονομικούς και αναπτυξιακούς δείκτες (δείκτης οικονομικής ελευθερίας, δείκτης επιχειρηματικότητας κτλ) μια οικονομία σαν την ελληνική που έχει μεγάλο κρατικό παρεμβατισμό και σοβιετικά κατάλοιπα είναι λογικό και αναμενόμενο η Ελλάδα να πατώνει. Επίσης είναι αναμενόμενο να είμαστε πολύ ψηλά στην κατάταξη των αρνητικών δεικτών (γραφειοκρατία, διαφθορά κτλ).

Όποια όμως σύμπτωση την ημέρα που εκλέξαμε Πρόεδρο Δημοκρατίας, να δημοσιεύεται από το EconomistIntelligenceUnit (EUI)η ετήσια έκθεση του «Δείκτης Δημοκρατίας». Και μαντέψτε… Βρισκόμαστε στις «ελαττωματικές δημοκρατίες»! Μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα κατατάσσεται τελευταία. Και ίσως η μόνη μας παρηγοριά είναι ότι στην ίδια κατηγορία με τις «ελαττωματικές δημοκρατίες» κατατάσσονται η Μάλτα, το Βέλγιο, η Κύπρο και η Ιταλία (με υψηλότερες φυσικά επιδόσεις από εμάς).

Ο «Δείκτης Δημοκρατίας» παρέχει μια γενικότερη εικόνα της κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι Δημοκρατίες σε πάνω από 165 ανεξάρτητα κράτη. Και καταρτίζεται από τις επιδόσεις σε πέντε επιμέρους τομείς: Την εκλογική διαδικασία, τη λειτουργία της κυβέρνησης, τη συμμετοχή στα κοινά, την πολιτική κουλτούρα και τις ατομικές ελευθερίες.Σύμφωνα με τους παραπάνω δείκτες, η χώρα μας υστερεί περισσότερο στο κομμάτι της λειτουργίας της γενικής κυβέρνησης,ενώ το σκορ της είναι ελαφρώς υψηλότερο στον τομέα της συμμετοχής στα κοινά και της πολιτικής κουλτούρας και πολύ υψηλότερο σε ό,τι αφορά στην εκλογική διαδικασία και τις ατομικές ελευθερίες.

Υστερούμε λοιπόν περισσότερο στο κομμάτι της λειτουργίας της γενικής κυβέρνησης, αλλά αιτία αυτού δεν είναι μόνο η ανικανότητα των εκάστοτε υπουργών και πρωθυπουργών. Είναι πρωτίστως άλλα πράγματα. Κυρίως θεσμικά. Πρώτα και κύρια το γεγονός ότι οι υπουργοί (οι περισσότεροι τουλάχιστον σε κάθε κυβερνητικό σχήμα) είναι ταυτόχρονα και βουλευτές. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει το ασυμβίβαστο υπουργού και βουλευτή, ο υπουργός και βουλευτής ταυτόχρονα, ως υπουργός θα σκεφτεί πρώτα και κύρια το πολιτικό κόστος των πράξεών του ως υπουργός. Το προσωπικό πολιτικό κόστος. Τους σταυρούς των επόμενων εκλογών. Αυτό σημαίνει ότι πολλά από τα κακώς κείμενα του υπουργείου του και των θεμάτων, που χειρίζεται, θα τα αφήσει ανέγγιχτα, ακριβώς για να μην επωμιστεί το πολιτικό κόστος. Από εκεί και πέρα ο υπουργός και βουλευτής, εκτός από ρουσφέτια στο χωριό του και την εκλογική του περιφέρεια, θα κάνει ρουσφέτια στους συναδέλφους του βουλευτές, προκειμένου να αυξήσει τους εσωκομματικούς του φίλους και να ανέβει στη κομματική ιεραρχία.

Επίσης ένα ακόμη θεσμικό πρόβλημα στη λειτουργία της κυβέρνησης είναι η πολυνομία που υπάρχει στην Ελλάδα, ένα πρόβλημα που ουσιαστικά ανατροφοδοτεί πολλές παθογένειες, με αποτέλεσμα για να επιλυθεί ένα θέμα να υπάρχουν πολλές συναρμοδιότητες και επικαλύψεις αρμοδιοτήτων. Και φυσικά ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, που δημιουργεί πρόβλημα και στη λειτουργία κυβέρνησης είναι το γεγονός ότι η δημόσια διοίκηση έχει μάθει να λειτουργεί κάθετα και όχι οριζόντια. Αυτό είναι αποτέλεσμα του ό,τι προτιμήθηκαν στη δημόσια διοίκηση οι σφραγιδοκράτορες και όχι η πληροφορική. Έτσι είναι δύσκολο να επικοινωνήσουν οι διευθύνσεις δύο υπουργείων μεταξύ τους. Έτσι η συναρμοδιότητα που αντικειμενικά μπορεί να υφίσταται σε κάποιο θέμα καταντά συνυπευθυνότητα στην ανικανότητα να επιλυθεί ένα θέμα. Και αυτή τη κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί, δεν μπορούν να το επιλύσουν ούτε οι υπουργοί.

agrinioculture.gr

Τις θέσεις της Κυβέρνησης ανέπτυξε ο Σπήλιος Λιβανός, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του εκλογικού νόμου.

Ο Σπήλιος Λιβανός, τόνισε ότι με τον εκλογικό νόμο «κλείνει ο πρώτος κύκλος των θεσμικών παρεμβάσεων της κυβέρνησης,  με τις οποίες έδωσε ανάγλυφο το στίγμα της πολιτικής της φιλοσοφίας.  Μιας φιλοσοφίας που επιζητεί και πετυχαίνει συναινέσεις στα μεγάλα και τα κρίσιμα, αλλά και δεν διστάζει να συγκρουστεί μετωπικά με λογικές τακτικισμού και κομματικής ιδιοτέλειας, που βλέπουν τα μικρά αλλά αδυνατούν να διακρίνουν τα μεγάλα και επωφελή για την Ελλάδα.»  

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ανέδειξε το ηθικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη, αφού «ορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού, 3,5 χρόνια πριν από τις εκλογές, σ’ αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που έφερε την απλή αναλογική μόνο όταν κατάλαβε ότι θα έχανε τις εκλογές.»
Το δίλημμα που τίθεται στην Εθνική Αντιπροσωπεία κατά τον Σπήλιο Λιβανό είναι «ακυβερνησία ή κυβερνησιμότητα». Η ανάγκη σχηματισμού κυβέρνησης είναι απαραίτητη. Δυστυχώς, με ευθύνη του πολιτικού συστήματος, στη χώρα μας δεν υπάρχει κουλτούρα συναίνεσης και συνεργασίας. Δεν έχει περάσει άλλωστε πολύς καιρός από τότε που οι ομιλούντες σήμερα για συναίνεση, αποκαλούσαν τους συναδέλφους τους βουλευτές γερμανοτσολιάδες και προδότες, καλώντας σε λιντσάρισμα».   

Άλλωστε, κατά τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο «δεν σχηματίζεται κυβέρνηση χωρίς το πρώτο κόμμα ως κορμό.»

Τέλος, κατά τον Σπήλιο Λιβανό «Θα ήταν δείγμα πολιτικής ωριμότητας η υπερψήφιση του εκλογικού νόμου με ευρύτατη πλειοψηφία. Δεν εθελοτυφλούμε. Δυστυχώς, για μία ακόμη φορά, τα τείχη του πολιτικού καιροσκοπισμού θα ορθώσουν το ανάστημά τους, κόντρα στο κοινό καλό. Κόντρα στη βούληση των πολιτών για σταθερές κυβερνήσεις, ικανές να ανοίξουν δρόμους προόδου και προοπτικής.  Για αυτό και οι επόμενες εκλογές θα είναι διπλές. Και με την υποστήριξη του ελληνικού λαού θα τις κερδίσουμε.»

ΣΥΡΙΖΑ Μεσολογγίου: Ομιλία Δ. Τεμπονέρα για τις αλλαγές στο νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020 18:00

Εργατικό Κέντρο Μεσολογγίου

sinidisi.gr

Η νεοεκλεγείσα Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ταυτισθεί, μεταξύ άλλων, με την δικαστική απόφαση της εκτροπής του Αχελώου. Αν τυχόν η πλήρωση του κενού της στο ΣτΕ εκληφθεί ως ευκαιρία για εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης, προκειμένου να παρακαμφθούν προηγούμενες δικαστικές αποφάσεις, αυτό θα αποτελέσει μέγιστη θεσμική εκτροπή.

Το εφεύρημα περί μερικής εκτροπής επιχειρείται να μετατραπεί σε νομική κατασκευή, ενώ επανήλθε στο προσκήνιο, ως «αδικαίωτος Θεσσαλός», και ο κ. Σουφλιάς, για να ζωντανέψουν τα φαντάσματα έργων που συνδέθηκαν με την εκτροπή του Αχελώου, ενώ ο πρώην υπουργός επιστρατεύει μια σαθρή επιχειρηματολογία για να ισχυρισθεί ότι, πριν τις απορριπτικές δικαστικές αποφάσεις, είχε προηγηθεί άλλη θετική.

Μπροστά στα μάτια μας εκτυλίσσεται μια πραξικοπηματική προσπάθεια εκτροπής της λογικής και δημιουργείται η εντύπωση ότι οι κυβερνώντες θεωρούν πως τα νερά του Αχελώου χρησιμοποιούνται, τουλάχιστον στην Αιτωλοακαρνανία, προς άρδευση χωραφιών στα οποία καλλιεργείται κουτόχορτο.

sinidisi.gr

Τις θέσεις της Κυβέρνησης ανέπτυξε ο Σπήλιος Λιβανός, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση των ενστάσεων αντισυνταγματικότητας του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ για τον εκλογικό νόμο.

Ο Σπήλιος Λιβανός  τόνισε η αντιπολίτευση κερδοσκοπεί ψηφοθηρικά με τις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας, επιδιώκοντας να κερδίσει τις εντυπώσεις.

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για επιλεκτική μνήμη αφού το 2015  κυβέρνησε 2 φορές χάρη στο νόμο Παυλόπουλο, που περιείχε ακριβώς την ίδια διάταξη, ενώ  είχε την ευκαιρία να τον αλλάξει  τη  δεύτερη φορά.  «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει δύο ημέρες που θα απολογείται γιατί κοροϊδεύει τον ελληνικό λαό», είπε χαρακτηριστικά ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος  της ΝΔ.

Aπαντώντας στις αιτιάσεις του Κώστα Σκανδαλίδη από το ΚΙΝΑΛ, ο κ. Σπήλιος Λιβανός τόνισε ότι η τελευταία εμπειρία που είχε η χώρα από κυβερνήσεις συνασπισμού «ήταν η παρά φύσιν συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που οδήγησε σε δημοκρατικά εκτρώματα».

Πρόθεση της Κυβέρνησης, όπως είπε ο Σπήλιος Λιβανός, είναι η κυβερνησιμότητα αλλά και η προστασία της δημοκρατίας του προγραμματικού λόγου. Παράλληλα, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ανέδειξε την ευρύτερη διάθεση συναινέσεων που δείχνει η Κυβέρνηση, με επιλογές σε όλο το φάσμα του δημοκρατικού πολιτικού λόγου, με αποκορύφωμα την επιλογή της Αικατερινής Σακελλαροπούλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας.

Λέει ο θυμόσοφος λαός πως πρώτα βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και μετά το χούι. Ε, λοιπόν τούτο κράτος έχει μάθει να είναι ζήτουλας. Και αυτό γιατί ξέχασε πώς να παράγει πλούτο, ξέχασε να πώς να κάνει νοικοκύρεμα, πώς να μαζεύει τις περιττές δαπάνες, πως να υιοθετεί νέες μεθόδους προκειμένου να περιορίσει κόστη και να επενδύσει χρήματα σε άλλες ανάγκες.

Προχθές σχολιάσαμε πως παρά το γεγονός ότι έχουμε κάκιστες επιδόσεις στην απορρόφηση του ΕΣΠΑ, ζητάμε από τις Βρυξέλλες περί τα 3 με 4 δισ. ευρώ περισσότερα για την επόμενη προγραμματική περίοδο. Αυτές τις μέρες ο Πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον πρόεδρο και μέλη του Δ.Σ. της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών στο Μέγαρο Μαξίμου για την υπογραφή μνημονίου χορηγίας μεταξύ της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και του υπουργείου Υγείας, για την κάλυψη όλων των εξόδων, με σκοπό την ανακαίνιση των χώρων υγιεινής των δημόσιων νοσοκομείων της 1ης και της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Αττικής και την αγορά κλινοσκεπασμάτων για το σύνολο των δημόσιων νοσοκομείων της χώρας.

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να προεξαγγελτικά να σημειωθεί ότι η άποψη του γράφοντος είναι πως η πρωτοβουλία και η δωρεά της Ένωσης Εφοπλιστών είναι επαινετή και πως είναι η ιστορία με τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Εξάλλου, αν δεν είχε γίνει η μεγάλη δωρεά των εφοπλιστών σε ασθενοφόρα λίγο πριν την οικονομική κρίση, είναι βέβαιο ότι τη δεκαετία που μεσολάβησε η χώρα θα είχε ξεμείνει από ασθενοφόρα. Και εδώ είναι το πρόβλημα. Μια χώρα που μέχρι το 2009 καταχρεώθηκε με δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων, περίμενε τους εφοπλιστές να δωρίσουν ασθενοφόρα. Και τώρα δωρίζουν τα κλινοσκεπάσματα των νοσοκομείων και την ανακαίνιση στις τουαλέτες των νοσοκομείων της Αττικής.

Και πως σχολίασε όλα αυτά ο πρωθυπουργός; Είπε ότι πρόκειται «για μια παρέμβαση η οποία, όχι απλά θα αλλάξει την καθημερινότητα στα νοσοκομεία, αλλά θα ξαναδώσει και στους ασθενείς ένα αίσθημα αξιοπρέπειας». Αξιοπρέπεια, για τον πολίτη, όταν περνά το κατώφλι ενός νοσοκομείου δεν είναι τα μαξιλάρια και τα σεντόνια. Αξιοπρέπεια είναι να υπάρχουν γιατροί και νοσοκόμοι που θα τον κάνουν καλά. Αξιοπρέπεια είναι το προσωπικό των νοσοκομείων είναι να τέτοιο αριθμητικά, ώστε να μπορεί ο γιατρός να έχει το χρόνο και να είναι σε θέση, δηλαδή να είναι ξεκούραστος και όχι ξεθεωμένος, να ασχοληθεί με τον ασθενή.

Αυτά δεν τα συναντάς στα δημόσια νοσοκομεία και κι αν πέσεις σε κάποια εξαίρεση. Ευτυχώς υπάρχουν και αυτές. Αυτό που θα συναντήσεις στα δημόσια νοσοκομεία είναι γιατρούς ξεθεωμένους από τις εφημερίες και νοσοκόμες που καλούνται να διαχειριστούν 30 ή 50 ασθενής, όταν θα είναι μία ή δύο στη βάρδια της κλινικής. Αξιοπρέπεια λοιπόν θα ήταν, για παράδειγμα, η Παιδιατρική Κλινική στο Νοσοκομείο Αγρινίου, που είναι εξυπηρετεί όλη την Αιτωλοακαρνανία, να μην λειτουργεί με «εντέλλεσθε» στους γιατρούς για να κάνουν εφημερίες πέραν των προβλεπόμενων.

Τις προάλλες μάλιστα εξαγγέλθηκε πως θα ανοίξει ειδικός λογαριασμός του Δημοσίου με στόχο την αγορά αμυντικών εξοπλισμών με την αρωγή ιδρυμάτων, επιχειρήσεων και ιδιωτών. Εντάξει, για τα αμερικανικά F35 ή τις γαλλικές φρεγάτες, μπορεί να χρειάζεται τη συνδρομή ενός Αβέρωφ για να αποκτηθούν, όπως έγινε με το ιστορικό θωρηκτό. Μια χώρα όμως, ευρωπαϊκή, με ΑΕΠ που αγγίζει τα 200 δισ. ευρώ  δεν είναι δυνατόν να χρειάζεται δωρεές για να ανανεώσει τα κλινοσκεπάσματα των νοσοκομείων και να ανακαινίσει τις τουαλέτες τους.

Δημήτρης Παπαδάκης – Εφημερίδα Συνείδηση

sinidisi.gr

FM 98.4 επιλεγμένα αποσπάσματα 10 λεπτών απο την 30λεπτη συνέντευξη με τον Γιώργο Κοντογιώργη (Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης).