Έντονη ήταν η κατάθεση του πατριού της Κυριακής Γρίβα, ο οποίος περιέγραψε με συναισθηματικά φορτισμένο τρόπο τη διαδρομή της σχέσης της 28χρονης με τον κατηγορούμενο για τη δολοφονία της, έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων.
Γνωρίζοντας την Κυριακή από παιδί, την περιέγραψε ως μια κοπέλα με ήθος και ταλέντο. Όπως είπε, «ήταν εξαιρετική στη ζωγραφική, μορφωμένη, εργατική, δοτική… ένα παιδί που ήθελε να δίνει». Το πρώτο της αγόρι, γύρω στα 22 της, το χαρακτήρισε «καλό παιδί, από καλή οικογένεια», αλλά η σχέση δεν κράτησε πολύ. Το πραγματικό πρόβλημα ξεκίνησε, σύμφωνα με τον ίδιο, όταν μπήκε στη ζωή της ο κατηγορούμενος.
Από την πρώτη επαφή, η εικόνα του συντρόφου της του προκάλεσε ανησυχία. «Το βλέμμα του, τα τατουάζ, όλη η παρουσία του μου φαινόταν λάθος», είπε χαρακτηριστικά. Παρότι εξέφρασε τις ενστάσεις του στην Κυριακή, εκείνη δεν ήθελε να ακούσει. «Ήταν τυφλά ερωτευμένη. Δεν άκουγε τίποτα. Αυτός ήταν χειριστικός από την αρχή».
Στην πορεία της σχέσης τους, όπως περιέγραψε, ο κατηγορούμενος δεν εργαζόταν ουσιαστικά ποτέ. Εμφανιζόταν με καινούρια τατουάζ και κοσμήματα, αλλά απέφευγε κάθε μορφή εργασίας. «Μας έφερνε κάτι ρίγανες για να δείξει ότι κάνει κάτι. Όταν τη ρωτούσαμε, δεν ήθελε κουβέντα. Ήταν ερωτευμένη και προσπαθούσε να τον στηρίξει. Εκείνος απλώς εκμεταλλευόταν την καλοσύνη της».
Αν και δεν είχαν εικόνα συστηματικής κακοποίησης, υπήρχαν εντάσεις. Όταν η Κυριακή έφευγε από το κοινό τους σπίτι και γύριζε στο πατρικό της, τότε μόνο μάθαιναν για κάποιους καβγάδες. «Δεν είμαι ειδικός, αλλά μπορώ να καταλάβω πότε κάποιος έχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν μου φάνηκε ποτέ να παίρνει ουσίες ή να έχει ψυχιατρικά θέματα. Ίσα ίσα – ήταν εξωστρεφής, χαμογελαστός, ευγενικός. Έπαιζε καλά τον ρόλο του».
Όταν εκείνη αποφάσισε να απομακρυνθεί και να επιστρέψει στην οικογένεια, όλοι ένιωσαν ανακούφιση. Ξεκίνησαν ξανά σχέδια για το μέλλον της, μέχρι που, όπως είπε ο πατριός της, «τον ξαναδέχτηκε στη ζωή της και όλα πάγωσαν». Ανάμεσά τους και η ευκαιρία να φοιτήσει στην Καλών Τεχνών.
Σχετικά με τα οικονομικά τους, ο μάρτυρας εξήγησε ότι η Κυριακή συντηρούσε τη σχέση δουλεύοντας αρχικά σε παιδότοπο. «Αυτός τη ζήλευε και την έπεισε να φύγει. Μετά δούλευε σε συνεργείο καθαρισμού από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο ίδιος δεν έκανε τίποτα. Έπαιρνε επιδόματα. Του έλεγα “πήγαινε για δουλειά” και απαντούσε: “Για 600 ευρώ; Παίρνω τα ίδια από το σπίτι και τα επιδόματα”. Προσπαθούσε να πάρει ψυχιατρική σύνταξη».
Το δικαστήριο στάθηκε σε αυτό: «Πώς θα έπαιρνε ψυχιατρική σύνταξη χωρίς διάγνωση;» ρώτησε πρόεδρος. «Πήγαινε σε νοσοκομεία, αλλά τον έδιωχναν. Δεν τον κρατούσαν. Δεν είχε τίποτα. Απλώς ήθελε να το εκμεταλλευτεί γιατί ήξερε ότι είναι ισόβια», απάντησε ο πατριός.
Με έμφαση τόνισε ότι ο κατηγορούμενος όχι μόνο δεν έδειχνε να πάσχει από κάτι, αλλά είχε και ενεργό τρόπο ζωής: «Καταδύσεις, κυνήγι, κολύμπι. Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι δεν ήταν στα καλά του».
Ο μάρτυρας κατέληξε καταγγέλλοντας τον κατηγορούμενο ότι προσπαθούσε να εξασφαλίσει το δικό του εισόδημα μέσω της Κυριακής, φτάνοντας στο σημείο να δημοσιεύσει και αγγελία γάμου. «Ήθελε να την έχει απόλυτα υπό τον έλεγχό του.
Της έπαιρνε τα λεφτά, και εκείνη πήγαινε και ζητούσε βοήθεια από τη μάνα της. Ένας αλήτης. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Είχε τυφλωθεί».
Τέλος, για τη σχέση της Κυριακής με τον βιολογικό της πατέρα, ανέφερε ότι δεν είχε σαφή εικόνα. «Έμενε μακριά, κι επειδή η διαδρομή με ταξί κόστιζε πολύ, δεν είχαν συχνή επαφή».
