Η Ανατολική Μεσόγειος εξελίσσεται ταχύτατα σε ένα ενεργειακό Ελ Ντοράντο. Τα αποθέματα σε φυσικό αέριο στην κυπριακή ΑΟΖ και στις παρακείμενες του Ισραήλ και της Αιγύπτου έχουν δημιουργήσει ένα νέο σκηνικό στην περιοχή.

Η Τουρκία βλέποντας να χάνει το ενεργειακό παιχνίδι αξιώνει μοιρασιά στα αποθέματα τόσο για το ψευδοκράτος όσο και για την ίδια. Στηριζόμενη στη γνωστή της «διπλωματία» των όπλων δεν δείχνει να υποχωρεί και το επόμενο χρονικό διάστημα κρίνεται ως ιδιαίτερα κρίσιμο υπό το πρίσμα των τελευταίων εξελίξεων.

Οι γεωλογικές μελέτες που είχαν πραγματοποιηθεί όλα αυτά τα χρόνια από διάφορους διεθνούς φορείς έχουν δώσει δώσει ισχυρές ενδείξεις, μέχρι σημείου βεβαιότητας, ότι η θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Κρήτης και της Κύπρου εντός της περιοχής που η Ελλάδα, δικαιωματικά θεωρεί ότι αποτελεί την δυνητική ΑΟΖ της, είναι πλούσια σε ενεργειακούς πόρους.

Όλα αυτά τα χρόνια οι επιστημονικές μετρήσεις έδειχναν ότι η περιοχή του πυθμένα της Αν. Μεσογείου αποτελούσε μία πολλά υποσχόμενα ενεργειακά περιοχή.

Πλησίον της περιοχής αυτής και πιο συγκεκριμένα στα νότια της, βρίσκονται τα πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου της λεκάνης του Νείλου, ενώ στα ανατολικά οι ισραηλινοί κατάφεραν πρόσφατα να ανακαλύψουν δύο τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου το Tamar και το Leviathan.

Για δέκα χρόνια η Τουρκία παραχωρούσε στην κρατική εταιρεία ΤΡΑΟ τέσσερις περιοχές βόρεια και βορειοδυτικά της Κύπρου αλλά και μια μεγάλη (5η) ερευνητική περιοχή, η οποία επεκτεινόταν από το Καστελόριζο μέχρι νότια της Κρήτης.

Το 80% αυτής της περιοχής βρισκόταν εντός της εν δυνάμει ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.

Στα κοιτάσματα «Λεβιάθαν» στην ΑΟΖ του Ισραήλ, λίγο ανατολικότερα από την κυπριακή ΑΟΖ τα πιθανά ανακτήσιμα αποθέματα φθάνουν τα 450 δις m3 φυσικού αερίου, στο Ταμάρ τα διαπιστωμένα αποθέματα είναι 240 m3, ενώ στο κοίτασμα «Cyprus A» τα πιθανά αποθέματα είναι 300 δις m3.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Ισραηλινών το πρώτο κοίτασμα, μπορεί να αποδώσει 142 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, ενώ το βάθος της γεώτρησης είναι 5.000 μέτρα. Το δε βάθος της θάλασσας στην συγκεκριμένη περιοχή φτάνει τα 1.680 μέτρα, ενώ το κοίτασμα βρίσκεται σε απόσταση 50 μιλίων από την πόλη της Χάιφα.

Το δεύτερο ισραηλινό κοίτασμα φυσικού αερίου, το Leviathan, εκτιμάται ότι περιέχει διπλάσια ποσότητα φυσικού αερίου από αυτή που περιέχει το κοίτασμα Tamar.

Αντίστοιχη είναι και η κατάσταση με την θαλάσσια περιοχή που ανήκει στην ΑΟΖ της Κύπρου, όπου υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου.

Σύμφωνα δε με την μελέτη που δημοσίευσε η αμερικανική υπηρεσία USCG, στη λεκάνη της Λεβαντίνης που μοιράζεται κυρίως μεταξύ Κύπρου, Συρίας και Λιβάνου υπάρχουν 3,66 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, ανακτήσιμου φυσικού αερίου και περίπου 1,7 δισεκατομμύριο βαρέλια, τεχνικά ανακτήσιμου πετρελαίου.

Στο δημοσίευμα επισημαίνεται ότι πρόκειται για στοιχεία ερευνών που έγιναν την περίοδο 2000-2002 και τα οποία επαναξιολογήθηκαν από το 2008 μέχρι και πρόσφατα. Η μελέτη επίσης αναφέρει ότι η ευρύτερη περιοχή των κοιτασμάτων, επεκτείνεται προς το δέλτα της Αιγύπτου από τη μια και της Τουρκίας από την άλλη.

Όμως και εδώ όπως και στην περίπτωση του Αιγαίου, η Τουρκία επιθυμεί την αλλαγή του status quo διότι ενώ με βάση το διεθνές δίκαιο η Ελλάδα δικαιούται να ασκήσει τα δικαιώματα της στην θαλάσσια αυτή περιοχή, η Τουρκία προσπαθεί ξανά με την απειλή της βίας (απολαμβάνοντας σχετική υπεροπλία) να ακυρώσει οποιαδήποτε κίνηση της ελληνικής κυβέρνησης.

Για τους λόγους αυτούς η Τουρκία στέλνει περιοδικά τα «ερευνητικά» της πλοία στην συγκεκριμένη περιοχή με συνοδεία πολεμικών πλοίων, προσπαθώντας να εκφοβήσουν την ήδη διστακτική ελληνική πολιτική ηγεσία, ώστε η τελευταία να θέσει στο χρονοντούλαπο τις όποιες σκέψεις εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων που κρύβει η περιοχή αυτή.

Το ιστορικό

Ήδη από το 2008 ο έγκυρος διεθνής οίκος I.H.S. (Information Handling Services) ενημέρωσε τις πετρελαϊκές εταιρείες με τη δημοσίευση χάρτη ότι η Τουρκία παραχωρούσε για 10 χρόνια στην κρατική εταιρεία ΤΡΑΟ τέσσερις περιοχές βόρεια και βορειοδυτικά της Κύπρου αλλά και μια μεγάλη ερευνητική περιοχή η οποία εκτεινόταν από το Καστελόριζο μέχρι νότια της Κρήτης.

Τον Ιανουάριο του 2009 και αφού είχε προηγηθεί η ερευνητική αποστολή του Malene Ostervold, ο ίδιος διεθνής οίκος ο I.H.S. δημοσιοποίησε άλλο χάρτη που περιείχε μεν τις 4 περιοχές βορείως της Κύπρου αλλά είχε τροποποιηθεί η άλλη περιοχή με τρόπο ώστε να μην είναι τόσο προκλητική η «καταπάτηση» περιοχών της ελληνικής ΑΟΖ.

Παρ’ όλα αυτά, όμως, και πάλι το 50% της περιοχής αυτής υπερκάλυπτε ελληνική ΑΟΖ. Επισήμως, όμως, δεν υπήρξε τότε αποτελεσματική ελληνική αντίδραση, ούτε προσπάθεια πρακτικής ματαίωσης των τουρκικών σχεδίων.

Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί η σημαντική θέση του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελόριζου, αφού χάρη σε αυτό και στο γεγονός ότι κάθε νήσος σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της θαλάσσης (1982) διαθέτει τη δική της υφαλοκρηπίδα, η Ελλάδα μπορεί να εκμεταλλευτεί του πόρους που κρύβει η Λεκάνη του Ηροδότου.

Ενδεχόμενη εξαίρεση ή «απονεύρωση» του ελληνικού δικαιώματος για εφαρμογή της ΑΟΖ βάσει της ύπαρξης του Καστελόριζου θα είχε ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο και κρίσιμο κομμάτι της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) να παραχωρηθεί στην τουρκική ΑΟΖ, η οποία πλέον θα συνορεύει με την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο, ενώ σε αντίθετη περίπτωση η τουρκική ΑΟΖ πρακτικά «κόβεται στη μέση» και δεν θα εκτείνεται προς το νότο μέχρι την αιγυπτιακή.

Σύμφωνα με τις μελέτες του γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίου και με βάση την γειτνίαση της υποθαλάσσιας αυτής περιοχής με την Λεκάνη του Νείλου, η οποία περιέχει 3 τρις κυβικά μέτρα φυσικό αέριο, εκτιμάται ότι το ελληνικό τμήμα της Λεκάνης του Ηροδότου περιέχει 1 τρις κυβικά μέτρα φυσικό αέριο.

Για να γίνει αντιληπτό το όφελος από την εκμετάλλευση αυτών των πόρων αξίζει να σημειωθεί ότι η αντικατάσταση του 20% των εισαγωγών πετρελαιοειδών που εισάγονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα για εσωτερική κατανάλωση θα απέφερε όφελος 2,2 δίς δολαρίων ετησίως (με σταθερές τιμές 70$ το βαρέλι και με συνολική ημερήσια εισαγωγή 430 βαρέλια).

Η αποστολή το Νοέμβριο του 2008 του νορβηγικού ερευνητικού σκάφους «Malene Ostervold» για πετρελαϊκές έρευνες σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου και εντός της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) καθώς και η αποστολή στην ίδια περιοχή του «Πίρι Ρέις» αποτελούν μέρος συνολικότερου τουρκικού σχεδίου.

Η Άγκυρα, πέραν του όποιου διακανονισμού υπάρξει για το θέμα της υφαλοκρηπίδας, έχει καταστήσει στρατηγική επιδίωξη τη μη συμπερίληψη του Καστελόριζου στη χάραξη των ΑΟΖ στην περιοχή.

Ακολούθως η Τουρκία «έριξε στη μάχη» των διεκδικήσεων και το Barbaros. Στα τέλη του 2013 και τις αρχές του 2014 το πλοίο άρχισε τις παράνομες δραστηριότητές του σε περιοχές που δέσμευσε η κρατική εταιρεία πετρελαίων της Τουρκίας TPO και παραχώρησε στο ψευδοκράτος.

Με βάση τους χάρτες των διεκδικήσεων της Τουρκίας, το Οικόπεδο 3 της Κυπριακής Δημοκρατίας βρίσκεται και εντός των παράνομων τουρκικών διεκδικήσεων.

Η Τουρκία συνέχισε την τακτική των απειλών με αυξανόμενη ένταση. Η παρεμπόδιση της ιταλικής πλατφόρμας Saipem 12000 να προχωρήσει σε γεώτρηση στο οικόπεδο 3, και η αποχώρηση του ιταλικού ερευνητικού σκάφους από το στόχο Σουπιά.

Στη συνέχεια και πιο συγκεκριμένα τον περασμένο Μάιο η Τουρκία κατέθεσε στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης χάρτες στους οποίους ορίζει την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα της αγνοώντας την ύπαρξη του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελλόριζου (που αριθμεί 14 νησιά και νησίδες) αλλά και διεκδικώντας ολόκληρες θαλάσσιες περιοχές που ανήκουν στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Από τους χάρτες προκύπτει και το εξοργιστικό ότι η Τουρκία αμφισβητεί τα 11 από τα 13 θαλάσσια τεμάχια της κυπριακής ΑΟΖ και πιο συγκεκριμένα τα τεμάχια 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 12 και 13 αλλά και τη θαλάσσια περιοχή στη γραμμή Κρήτη - Καστελλόριζο - Κύπρος!

Η τουρκική ενέργεια είναι πολλαπλώς έκνομη, αφενός διότι η οριοθέτηση είναι αυθαίρετη και δεν λαμβάνει υπόψη το διεθνές νομικό πλαίσιο, αφετέρου είτε γιατί μιλάμε για ΑΟΖ, είτε για υφαλοκρηπίδα η οριοθέτηση ουδέποτε γίνεται μονομερώς, αλλά καθορίζεται με διμερή συμφωνία των εμπλεκόμενων μερών.

Οι τουρκικές διεκδικήσεις πάντως μπορεί να ανατρέπονται βάσει τόσο των συνθηκών παραχώρησης των Δωδεκανήσων του 1932 και του 1947 όσο και της συμβάσεως του Μοντέγκο Μπέη του 1982 για το δίκαιο της θαλάσσης, αλλά αυτό δεν την αποθαρρύνει διόλου από τα επιστρατεύει την ισχύ των όπλων της για να πετύχει αυτό που απορρίπτεται από τις διεθνείς συνθήκες.

Αυτό που με ασφάλεια μπορούμε να αναφέρουμε, είναι ότι η Τουρκία δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει την Ελλάδα να προχωρήσει σε ανακήρυξη της ΑΟΖ βάσει της γεωγραφίας η οποία συμπεριλαμβάνει και το Καστελόριζο. Αυτό την αποκλείει από την γειτνίαση με την ΑΟΖ της Αιγύπτου ενώ ταυτόχρονα την απομακρύνει από τα κοιτάσματα νότια της Κρήτης, τα οποία διεκδικεί επίσης!

Ενδεικτικό των τουρκικών διεκδικήσεων είναι άρθρο του Τούρκου ναυάρχου ε.α. Cihat Yaycı’nın ότι τα προς εκμετάλλευση Οικόπεδα νότια της Κρήτης 15 και 20 συμπίπτουν με την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας(!) και της Λιβύης αντίστοιχα, θέτοντας ουσιαστικά για την Άγκυρα θέμα δικαιωμάτων στην περιοχή.

Η στρατιωτική διάσταση

Σύμφωνα με εκτιμήσεις το 2028 το τουρκικό Ναυτικό θα διαθέτει 1 σκάφος αμφίβιων επιχειρήσεων-ελαφρύ αεροπλανοφόρο με προοπτική ναυπήγησης ενός δεύτερου, 4 φρεγάτες εγχώριας σχεδίασης, ανάπτυξης και ναυπήγησης TF-2000, (με στόχο τα 8 σκάφη), 4 φρεγάτες κλάσης Istif (G-MILGEM), 4 κορβέτες MILGEM κλάσης Ada και. 4 εκσυγχρονισμένες φρεγάτες MEKO 200 TN IIA/B κλάσης Barbaros/Salih Reis, 6 υποβρύχια T-214 TN AIP, 6 υποβρύχια Type-209/1400 κλάσης Gur, 4 υποβρύχια Type-209/1400 κλάσης Preveze, 1 πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων LPD με δυνατότητα μεταφοράς 8 ελικοπτέρων και 3 UAV, 6 ΤΠΚ FPB-57-052C κλάσης Kilic-II, 3 πυραυλάκατοι FPB-57-052B κλάσης Kilic-I, 2 πυραυλάκατοι FPB-057-52A κλάσης Yildiz, 3 πυραυλάκατοι FPB-57 κλάσης Dogan, 16 YTKB-400, 2 πλοία ανεφοδιασμού Στόλου κλάσης Akar, 1 πλοίο διάσωσης υποβρυχίων και 2 πλοία διάσωσης ρυμούλκησης.

Το ελαφρύ αεροπλανοφόρο TCG Anadolu (L-408) είναι τα πλέον φιλόδοξο σχέδιο του τουρκικού Ναυτικού. Η ναυπήγησή του ξεκίνησε στις 30 Απριλίου του 2016 και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2021. Όλα τα οπλικά συστήματα του πλοίου θα προέλθουν από εγχώριες βιομηχανίες όπως η Aselsan και η Havelsan. Το μήκος του σκάφους ανέρχεται στα 232 μέτρα, το πλάτος στα 32 και το βύθισμα στα 6,9 μ.

Η ταχύτητα που θα αναπτύσσει ανέρχεται στους 21 κόμβους, ενώ η αυτονομία του με 15 κόμβους ταχύτητα είναι 17.000 χλμ. Για την αντιπυραυλική του προστασία το Anadolu θα διαθέτει δύο συστήματα Phalanx και ένα RAM. Για την εκτέλεση αποβατικών επιχειρήσεων θα μπορεί να φέρει έως 4 αποβατικές ακάτους ή 2 αερόστρωμνα. Η μεγαλύτερη ικανότητα του πλοίου θα είναι βέβαια η μεταφορά των αεροσκαφών και ελικοπτέρων.

Έτσι πιο συγκεκριμένα το Anadolu θα έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει 6 έως 8 F-35B (η παραγγελία των οποίων πιθανολογείται για το επόμενο χρονικό διάστημα), 4 επιθετικά ελικόπτερα T-129 ΑΤΑΚ, 8 μεταφορικά AS-532 ή CH-47F, 2 ανθυποβρυχιακά S-70B Seahawk ή τέλος 2 UAV ANKA ή Bayraktar.

Σε ότι αφορά τη νέα φρεγάτα TF-2000 στόχος είναι το 2020 να έχει ολοκληρωθεί η σχεδίαση και το 2021 να ξεκινήσει η ναυπήγηση του πρώτου πλοίου με τελικό στόχο τα 8 σκάφη που θα φέρουν εξολοκλήρου εγχώριας ανάπτυξης εξοπλισμό τόσο ηλεκτρονικό όσο και οπλικά συστήματα.

Οι τουρκικές φρεγάτες άμυνας περιοχής θα έχουν 2 εκτοξευτές πυραύλων Μk49 RAM των 21 βλημάτων, 5 κάθετους εκτοξευτές των 8 βλημάτων, για αντιαεροπορικούς πυραύλους, 2 διπλούς τορπιλοσωλήνες, 16 πυραύλους κατά πλοίων ATMACA, ραντάρ νέας τεχνολογίας AESA ÇAFRAD με CMS GENESIS, 8πλο VLS για πυραύλους cruise και 1 κύριο πυροβόλο των 127χλστ. Ακόμη θα φέρουν 1 ή 2 ελικόπτερα Seahawk η συνδυασμός με UAV STOVL και 4 ταχέα τηλεχειριζόμενα πυροβόλα (STAMP,STOP).

Τα σκάφη θα ξεπερνούν σε εκτόπισμα τους 7.000 τόνους και σε μήκος τα 130 μ. ενώ θα έχουν εκτεταμένο βαθμό αυτοματοποίησης για μειωμένο πλήρωμα. Επίσης θα έχει μειωμένο ίχνος στα ραντάρ RCS και θα κάνει χρήση κινητήριου συστήματος κατηγορίας GODLAG.

Επίσης ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο εκτός του νέου ραντάρ πολλαπλών λειτουργιών είναι και ο οπλισμός που θα είναι εγχώριας ανάπτυξης και θα αποτελείται από τους πυραύλους Ε-Ε τύπου Atmaca ενεργού καθοδήγησης με ραντάρ που θα αντικαταστήσει τους Harpoon BlοckII και έχουν εμβέλεια 180 χλμ. με στόχο να φθάσει τα 300 χλμ. και εγχώριο κινητήρα τύπου αεριοπροώθησης της kale που φέρουν και οι SOM.

Για την αεράμυνα, καθώς τα σκάφη θα είναι άμυνας περιοχής τα βλήματα θα είναι μέσου και μεγάλου βεληνεκούς (30-100 χλμ.) που σχεδιάζει η ROKETSAN στα πλαίσια της ανάπτυξης εγχώριου συστήματος αεράμυνας τόσο για τα σκάφη όσο και για την τουρκική αεροπορία και είναι αυτός ο τομέας που επιζητά την συνεργασία με τις ρωσικές εταιρείες θέλοντας να είναι μια έκδοση του πυραύλου των συστημάτων S-300/S-400 αντίστοιχα.

Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθούν ναυτικές εκδόσεις των πυραύλων HISAR-A/-O. Η σοβαρότητα της τουρκικής ηγεσίας φαίνεται καθώς η ναυπήγηση ενός τέτοιου περίπλοκου ολοκληρωμένου συστήματος όπως είναι οι φρεγάτες αεράμυνας κινούνται σε μια κλιμακωτή διαβάθμιση καθώς ξεκίνησε πρώτα με τη ναυπήγηση των κορβετών MILGEM και συνεχίζεται με τις 4 φρεγάτες κλάσης ISTIF. Το σύνολο των συστημάτων που θα είναι τουρκικής σχεδίασης θα φθάνει το 65% και θα αυξάνεται συνεχώς ώστε να φθάσει στο μέγιστο ποσοστό στις TF-2000.

Οι φρεγάτες κλάσης “Ι” είναι μεγέθυνση των κορβετών κλάσης ADA και θα έχουν εκτόπισμα 3.000 τόνων, μήκος 113μ, πλήρωμα 125 ατόμων και οπλισμό 1 πυροβόλο 76 χλστ. Oto Melara Super Rapid, 2 x 12,7 χλστ. Aselsan STAMP, 1 x 35 χλστ. CIWS (ναυτική έκδοση του Korkut), 16πλο Mk. 41 VLS για 64 x RIM-162 ESSM, 16 x Roketsan ATMACA, 2 x 324 χλστ. Mk. 32 για τορπίλες Mk. 46 ενώ θα φέρουν υπόστεγο και ελικοδρόμιο.

Το πρώτο σκάφος της σειράς “I” αναμένεται να παραδοθεί στο τουρκικό Ναυτικό το 2021.

Ταυτόχρονα το τουρκικό Ναυτικό προχωρά σε ναυπηγήσεις σκαφών αμφίβιων επιχειρήσεων. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα η ναυπήγηση δύο σκαφών του L-402 BAYRAKTAR και του L-403 SANCAKTAR.

Το μεν πρώτο εντάχθηκε στο τουρκικό Ναυτικό στις 14 Απριλίου του 2017 ενώ το δεύτερο καθελκύστηκε στις 16 Ιουλίου του 2016 και το παρόν διάστημα βρίσκεται σε δοκιμές για την ένταξή του. Η κλάση έχει μέγιστο εκτόπισμα τους 7.254 τόνους, μήκος 138 μέτρα, και αναπτύσσει μέγιστη ταχύτητα 18 κόμβων.

Στον οπλισμό του περιλαμβάνονται 2 πυροβόλα Oto Melara των 40 χλστ., 2 δίδυμα των 20 χλστ., και δύο αντιπυραυλικά Mk 15 Phalanx, ενώ στο πίσω μέρος διατίθεται ελικοδρόμιο για ένα μεγάλων διαστάσεων ελικόπτερο.

Στα ηλεκτρονικά περιλαμβάνεται ένα ραντάρ SMART MK2 3D για ναυτιλία και έλεγχο αέρος/επιφανείας, δύο συστήματα υπέρυθρης παρατήρησης ASELFLIR 300D, σύστημα κατά τορπιλών, σύστημα προειδοποίησης για κατάδειξη από laser, σύστημα επικοινωνιών Link 16/22, σύστημα διαχείρισης μάχης αποτελούμενο από 5 κονσόλες GENESIS CMS. και σύστημα μέτρων υποστήριξης ARES-2N. Τα σκάφη έχουν δυνατότητα μεταφοράς 350 στρατιωτών, 20 αρμάτων μάχης, ή περί τα 24 με 60 οχήματα διαφόρων μεγεθών.

Εκτός όμως από την δύναμη των σκαφών επιφανείας του τουρκικού Ναυτικού δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε και την αεροπορική δύναμη του, η οποία αναμφίβολα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην προώθηση των τουρκικών συμφερόντων χάρις στον μεγάλο αριθμό των μέσων που έχουν αποκτηθεί αλλά και του εξοπλισμού που τα αεροσκάφη αυτά διαθέτουν.

Το πρόγραμμα MELTEM του τουρκικού Ναυτικού είχε ως αποτέλεσμα την απόκτηση 6 αεροσκαφών CN-235D/K MPA και 6 αεροσκαφών ATR72-600T MPA εξοπλισμένων με το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης μάχης AMASCOS. Επιπρόσθετα τρία ακόμα αεροσκάφη CN-235-100M MPA αποτελούν μέρος της δύναμης της Ακτοφυλακής συμβάλλοντας και αυτά στην καλύτερη επιτήρηση των θαλασσών.

Η υποβρύχια δύναμη του τουρκικού Ναυτικού πρόκειται να ενισχυθεί με τα 6 νέα υποβρύχια T-214 TN AIP τα οποία στην κυριολεξία θα μπορούν να ελέγχουν την υποθαλάσσια περιοχή της Αν. Μεσογείου χωρίς να γίνονται αντιληπτά και χωρίς να χρειάζονται ανεφοδιασμό για πολλές ημέρες.

Φυσικά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και την παρουσία της τουρκικής Αεροπορίας στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου, με την τεράστια αεροπορική βάση στο Ικόνιο όπου φιλοξενεί 4 B-737-700 MESA AWACS, ενώ στη βάση ήδη σταθμεύουν μαχητικά F-16C Block 40 και F-4E-2020 Terminator καθώς και ελικόπτερα AS532AL/UL SAR.

Αρκετές εκατοντάδες μίλια ανατολικά του Ικονίου, η αεροπορική βάση του Incirlik φιλοξενεί τα 7 ιπτάμενα τάνκερ KC-135R της τουρκικής Αεροπορίας, τα οποία με τους συνεχόμενους ανεφοδιασμούς τους μπορούν να κρατούν τα τουρκικά μαχητικά στον αέρα για αρκετές ώρες σε περίπτωση κρίσης, διαμορφώνοντας έτσι ένα ευνοϊκό επιχειρησιακό περιβάλλον για τους Τούρκους πιλότους σε σχέση με τους Έλληνες συναδέλφους τους οι οποίοι θα πρέπει να ανησυχούν για την αυτονομία των μαχητικών τους και για το πολεμικό φορτίο που μπορούν να μεταφέρουν.

Η προκεχωρημένη αεροπορική βάση του Dalaman απέκτησε 6 νέα καταφύγια ΗAS ΝΑΤΟικών προδιαγραφών, τύπου ΤΑΒ-V.

Με την ολοκλήρωση της κατασκευής των καταφυγίων αυτών το σύνολο των διαθέσιμων καταφυγίων αυξήθηκε στα δεκατρία, ενώ αξίζει να επισημανθεί η κατασκευή συγκροτήματος κτιρίων, πίστας στάθμευσης αεροσκαφών καθώς και του συνδετήριου τροχοδρόμου με τον αεροδιάδρομο στον ίδιο χώρο.

Αντίστοιχα έργα αναβάθμισης με την κατασκευή 13 νέων καταφυγίων, πραγματοποιήθηκαν και στην αεροπορική βάση της Αττάλειας, ενώ τα κενά του δικτύου αεράμυνας καλύφθηκαν με την ανάπτυξη συστημάτων νέων ραντάρ στην περιοχή.

Τα ραντάρ αυτά της τουρκικής Αεροπορίας θα συμπληρώνουν την εικόνα που παρέχει το HF OTH Radar του υπό παράδοση συστήματος θαλάσσιας επιτήρησης (IMSS: Integrated Maritime Surveillance System) UZUN UFUK, στο Κέντρο Σύντηξης Δεδομένων.

Χάρις στο συνδυασμό αυτό, δηλαδή στην εικόνα που θα δίνει το ραντάρ αεράμυνας και το ραντάρ βραχέων κυμάτων με κάλυψη πέρα του ορίζοντα, η τουρκική στρατιωτική και πολιτική ηγεσία θα μπορεί να παρακολουθεί οτιδήποτε πετά και πλέει στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Κρήτης και της Κύπρου σε απόσταση τουλάχιστον 200 μιλίων από τις ακτές της Μικράς Ασίας.

Η ελληνική αντίδραση

Πρώτο και κυριότερο για την Ελλάδα προκειμένου να μπορέσει να υπερασπιστεί το ενεργειακό της κεφάλαιο, είναι η ενίσχυση του ΠΝ και της ΠΑ. Φυσικά τα περιθώρια κινήσεων είναι δεδομένα και δεν αφήνουν χώρο για αισιοδοξία.

Γενικότερα όμως αυτό που προέχει είναι η προμήθεια νέων φρεγατών και αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας. Για το μεν πρώτο η κατάσταση είναι βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο καθώς υπάρχει σε εξέλιξη μια διαδικασία για την προμήθεια των 2+2 γαλλικών φρεγατών Belhara αλλά είναι νωρίς για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα.

Αναμφισβήτητα η προμήθεια των φρεγατών FREMM με τα στρατηγικό βλήμα SCALP-NAVAL (MdCN) θα αποτελούσε μια εξαιρετική προσθήκη στο ΠΝ αλλά η συγκεκριμένη προμήθεια έχει δώσει τη θέση της σε αυτή των Belhara.

Η προμήθεια των αεροσκαφών ΑΦΝΣ βρίσκεται σε στάδιο υλοποίησης καθώς το πρόγραμμα αναβάθμισης 4 P-3B προχωρά κανονικά με τη μόνη καθυστέρηση να παρουσιάζεται στο 5ο αεροσκάφος αυτό της λεγόμενης ενδιάμεσης λύσης.

Τα αεροσκάφη με ικανότητες «ωκεάνιων» επιχειρήσεων έχουν μεγάλη ακτίνα δράσης και κρίνονται κατάλληλα για την πραγματοποίηση περιπολιών και ναυτικής επιτήρησης σε όλο το εύρος της εν δυνάμει ελληνικής ΑΟΖ.

Μια ακόμη προσθήκη που θα μπορούσε να εξεταστεί είναι η απόκτηση ενός ή δύο πλοίων ανεφοδιασμού Στόλου με αυξημένες δυνατότητες μεταφοράς ελικοπτέρων και υποστήριξης αποστολών Έρευνας και Διάσωση.

Τα συγκεκριμένα πλοία θα μπορούσαν να ναυπηγηθούν και με κοινοτική χρηματοδότηση αφού στα πλαίσια των αποστολών που θα μπορούσαν να εκτελέσουν, συγκαταλέγονται και επιχειρήσεις αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και γενικότερα οποιαδήποτε αποστολή πλην πολέμου MOOTW (Military operations other than war).

Το πιο σημαντικό για τον έλεγχο μία τόσο μεγάλης και αχανούς (για τα ελληνικά δεδομένα) θαλάσσιας έκτασης είναι η απόκτηση της δυνατότητας να μπορούμε να γνωρίζουμε τι συμβαίνει πέρα από τον ορίζοντα.

Η Κύπρος απέχει από την Κρήτη 550 χλμ και από τη Ρόδο 400 χλμ. Η συνεχής επιτήρηση της περιοχής αυτή αποτελεί πρώτο μέλημα της Ελλάδας και αυτό μπορεί να επιτευχθεί από εγχώριους φορείς με σχετικά μικρή δαπάνη, εν μέσω χαλεπών οικονομικών καιρών.

Η ανάπτυξη και η εγκατάσταση δύο ραντάρ βραχέων κυμάτων με κάλυψη πέρα του ορίζοντα (HF OTH Radar) στην περιοχή της Αν. Κρήτης και ενός συστήματος ταυτοποίησης στόχων ADS (Automatic Dependant Surveillance, ταυτοποίηση μέσω transponders AIS ή IFF) αποτελεί μονόδρομο για την Ελλάδα.

Χάρις στην μεγάλη εμβέλεια αυτών των ραντάρ (200 νμ) η ελληνική κυβέρνηση θα μπορεί να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι συμβαίνει στην εν λόγω θαλάσσια περιοχή, σε ένα τόξο που θα ξεκινά από τα παράλια της Μ. Ασίας και θα επεκτείνεται μέχρι μερικά μίλια από τις ακτές της Αφρικής.

Μία ακόμη λύση που θα ολοκλήρωνε την πλήρη κάλυψη της περιοχής θα ήταν η εγκατάσταση ενός αντίστοιχου σταθμού και στις δυτικές ακτές της Κύπρου, καλύπτοντας έτσι το κενό των 95 μιλίων που αφήνει το ελληνικό ραντάρ στην Κρήτη, αφού η απόσταση μεταξύ Κρήτης και Κύπρου είναι 295 μίλια.

Μία προμήθεια θα μπορούσε να είναι η αγορά αεροσκαφών σε ιπτάμενα τάνκερ για την ΠΑ. Αν και τα μαχητικά αεροσκάφη F-16 Block 52 plus που επιχειρούν από την Κρήτη διαθέτουν σύμμορφες εξωτερικές δεξαμενές, είναι σίγουρο ότι η ύπαρξη τουλάχιστον 4 ιπταμένων τάνκερ στην Κρήτη θα αναβάθμιζε τις επιχειρησιακές δυνατότητες των F-16 Block 52+/Αdv.

Τα ιπτάμενα τάνκερ θα επέτρεπαν στα μαχητικά να επιχειρούν χωρίς τις δεξαμενές, αυξάνοντας την ευελιξία τους και την δυνατότητα τους να μεταφέρουν περισσότερο πολεμικό φορτίο αν χρειαστεί σε μεγαλύτερες αποστάσεις και για περισσότερο χρόνο.

Στο ενεργειακό επίπεδο οι τρόποι αντίδρασης της Ελλάδας σε αυτή την διαμορφούμενη κατάσταση είναι δύο: Ο πρώτος αφορά την υλοποίηση ενεργειακών συμμαχιών και ο δεύτερος την ενίσχυση, όσο το δυνατόν της στρατιωτικής ισχύος, καθώς χωρίς αυτή δεν μπορεί να υπάρξει καμιά εγγύηση για την υλοποίηση των ενεργειακών προγραμμάτων. Οι συμμαχίες με το Ισραήλ και την Αίγυπτο κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ένα σημαντικότατο ορόσημο  ήταν η υπογραφή του αγωγού EastMed μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ.

Στόχος του EastMed (Eastern Mediterranean Pipeline) είναι να μεταφέρει φυσικό αέριο από τα κοιτάσματα της Λεβαντίνης (Ισραήλ, Κύπρος) στην Ευρώπη, μέσω της Κύπρου, της Ελλάδας και της Ιταλίας.

Με βάση τον σχεδιασμό του, το μεγαλύτερο τμήμα (1.300 χιλιόμετρα) θα είναι υποθαλάσσιο, ενώ θα διέρχεται από περιοχές με βάθος έως 3 χιλιόμετρα. Έτσι, αν κατασκευασθεί, θα αποτελέσει τον μεγαλύτερο και βαθύτερο υποθαλάσσιο αγωγό στον κόσμο.

Η Τουρκία βέβαια αντιτίθεται στον συγκεκριμένο αγωγό, καθώς αυτό που θέλει, είναι αφού διαμοιραστεί το φ/α μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και των Τουρκοκυπρίων αυτό να περάσει μέσα από τουρκικό έδαφος και να διοχετευθεί από εκεί στην Ευρώπη.

Αυτός όμως ο σχεδιασμός, μάλλον ναυαγεί με την Κύπρο και την Ελλάδα να στοχεύουν ορθώς στη δημιουργία του ευρωμεσογειακού αγωγού, κάτι που θα επιτρέψει στην Κύπρο να έχει μια ασφαλή και αξιόπιστη διαδρομή για τις εξαγωγές του δικού της φ/α.

Παράλληλα, η σχεδιαζόμενη δυναμικότητα του αγωγού θα είναι 10 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, με δυνατότητα να αυξηθεί στα 16 δισ. κυβικά μέτρα. Επιπλέον, θα δώσει τη δυνατότητα να αυξηθεί η τροφοδοσία της αγοράς της Κύπρου με φυσικό αέριο κατά 1 δισ. κυβικό μέτρο.

Από τον Ιούλιο του 2014 η διαχείριση του έργου ανήκει στην IGI POSEIDON, θυγατρική της ΔΕΠΑ και της ιταλικής Edison.

Ταυτόχρονα η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει αποφασιστικά στην εκμετάλλευση των τεμαχίων νότια της Κρήτης, μέρος των οποίων όπως αναφέρθηκε έχει βάλει στο στόχαστρο η Τουρκία, όσο παράλογο και αν ακούγεται.

Η μονογραφή στις 27 Σεπτεμβρίου των συμβάσεων παραχώρησης για την έρευνα σε δυο θαλάσσια «οικόπεδα» νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης, καθώς και σε ένα στον Κυπαρισσιακό Κόλπο, δίνει την άδεια στις εταιρείες ExxonMobil και Total να προχωρήσουν στις καταρχήν έρευνες.

Ταυτόχρονα η παραχώρηση στην κοινοπραξία Total-Edison-ΕΛ.ΠΕ για τις έρευνες στο τεμάχιο 2 του Ιουνίου στη θαλάσσια περιοχή της Κέρκυρας, αν και δεν έχει σχέση με τις τουρκικές διεκδικήσεις εντούτοις δείχνει μια ικανοποιητική κινητικότητα στο θέμα των ερευνών για υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα.

Από ότι συνεπάγεται τα οικόπεδα νότια της Κρήτης είναι τα πιο σημαντικά και κρίσιμα για την ελληνική οικονομία μαζί με αυτά του Ιουνίου.

Βέβαια για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει να λυθούν βασικά θέματα: Αυτά είναι η ανακήρυξη της ΑΟΖ και η διευθέτησή της σε σχέση με αυτές της Λιβύης, της Αλβανίας, της Αιγύπτου, της Κύπρου και τέλος της Τουρκίας η οποία όμως εμμένοντας στην μη συμπερίληψη της Μεγίστης και του συμπλέγματος των 14 νήσων είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει κάποια συμφωνία.

Άλλωστε οι τελευταίες εξελίξεις με την ελληνική υπαναχώρηση στα 12ν.μ. στο Ιόνιο και με τις τουρκικές προειδοποιήσεις ότι δε θα δεχθούν οποιαδήποτε τετελεσμένα στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου δεν αφήνουν ιδιαίτερα περιθώρια αισιοδοξίας ότι το θέμα θα επιλυθεί σύντομα.

http://pronews.gr

Γράφει ὁ Δημήτριος Χατζὴς, τ.Πρόεδρος Παμμακεδονικῆς ΗΠΑ

Ἡ ἀντίθεση τοῦ πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη στὴν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν ἀποτέλεσε τὴν ραχοκοκαλιὰ τῆς προεκλογικῆς του ἐκστρατείας προσβλέποντας στὴν ἔντονη δυσαρέσκεια τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Μάλιστα ὑπενθυμίζουμε ὅτι ὁλοκλήρωσε τὴν προεκλογική του ἐκστρατεία μὲ περιοδεία στὴν Μακεδονία. Τότε χαρακτήριζε «ἐθνικὴ ἥττα» τὴν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν καὶ δεσμεύθηκε γιὰ «μία μεγάλη ἐπικοινωνιακὴ ἐκστρατεία γιὰ τὴν ἑλληνικότητα τῆς πραγματικῆς Μακεδονίας». Ἔμελλε ὅμως ἡ ὑπόσχεσή του να παραμείνει μόνον ἐπικοινωνιακὴ ἐκστρατεία γιὰ τὴν ἐκλογική του νίκη καὶ ὄχι γιὰ τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας!

Μὲ τὴν ἀνάληψη τῆς ἐξουσίας ἡ στάση τοῦ Ἕλληνα πρωθυπουργοῦ καὶ τῶν κυβερνητικῶν παραγόντων ἄρχισε σταδιακὰ νὰ μαλακώνει στὸ θέμα τῆς Μακεδονίας. Κατὰ τὴν...

πρόσφατη ἐπίσκεψή του στὴν Νέα Ὑόρκη, ἀπαξίωσε νὰ συναντηθεῖ μὲ ἐκπροσώπους τῆς ἡγεσίας τῆς Παμμακεδονικῆς Ἕνωσης Ἀμερικῆς (ἐνῶ συναντήθηκε μὲ ἐκπροσώπους ὀργανώσεων ποὺ ἐπέλεξαν οἱ συνεργάτες του). Γνώριζε καὶ γνωρίζει ὁ ἴδιος πολὺ καλά τούς ἀγῶνες ποὺ ἐπὶ δεκαετίες ἔχει δώσει ἡ ἱστορικὴ ὁμογενειακὴ ὀργάνωση ἀλλὰ καὶ εὐρύτερα ἡ ὁμογένεια γιὰ τὸ μακεδονικὸ θέμα καὶ εἶχε συναντηθεῖ προεκλογικὰ μὲ ἀρκετὰ στελέχη της.

Πραγματικὰ πρόσβαλε τὸ κοινὸ αἴσθημα καὶ ὑποτίμησε τὴν νοημοσύνη μας καθὼς στὴν ὁμιλία του, στὴν δημόσια συγκέντρωση στὴν κοινότητα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στὴν Ἀστόρια, ἀπέφυγε κάθε ἀναφορὰ στὸ Μακεδονικὸ θέμα καὶ στὴν συνάντηση ποὺ εἶχε μὲ τὸν Ζόραν Ζάεφ ἐνῶ ἀναφέρθηκε στὶς ἑλληνοτουρκικὲς σχέσεις. Ἀλλὰ τί νὰ μᾶς πεῖ ἀφοῦ, ξεχνώντας τὶς προεκλογικές του ὑποσχέσεις κι ἀναιρώντας τὰ λεγόμενά του, εἶπε στὸν ὁμόλογό του ὅτι «ἡ συμφωνία αὐτὴ ἀποτελεῖ πλέον μέρος τοῦ διεθνοῦς δικαίου καὶ ἑπομένως ἡ Ἑλλάδα πρέπει νὰ τὴν σεβαστεῖ».

Εἶναι θλιβερὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ πολιτικὴ καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας γιὰ τὴν ὁμογένεια ἐξαντλεῖται στὶς προεκλογικὲς ἐκστρατεῖες. Καὶ δυστυχῶς στὴν συνέχεια οἱ ἐκπρόσωποι τῆς ἑκάστοτε ἑλληνικῆς κυβέρνησης ἀρκοῦνται σὲ κολακεῖες καὶ ὑποσχέσεις χωρὶς συγκεκριμένες προτάσεις ποὺ θὰ ἐνισχύσουν καὶ θὰ καταστήσουν οὐσιαστικὲς τὶς σχέσεις τῆς ὁμογένειας μὲ τὸ μητροπολιτικὸ κέντρο.. Ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἀκολούθησε τὴν πεπατημένη.

Ὅμως οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς δὲν ξεχνοῦμε!

Δημήτριος Χατζὴς

τ.Πρόεδρος Παμμακεδονικῆς ΗΠΑ

orthodoxia-ellhnismos.gr

Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας Σπήλιος Λιβανός συνδιοργάνωσε με το Επιμελητήριο Αιτωλοακαρνανίας τη Δευτέρα, 30/09/2019, ομιλία με θέμα «Συνδρομή του Επιμελητηρίου Αιτωλοακαρνανίας στο υπό διαβούλευση αναπτυξιακό νομοσχέδιο» στην αίθουσα εκδηλώσεων του Επιμελητηρίου στο Αγρίνιο. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος Αγρινίου κ. Γ. Παπαναστασίου, ο Δήμαρχος Αστακού κ. Γ. Τριανταφυλλάκης, ο Αντιπεριφερειάρχης Ενέργειας, Περιβάλλοντος, Φυσικών Πόρων και Χωροταξίας κ. Λ. Δημητρογιάννης, ο Αντιπεριφερειάρχης Υποδομών και Έργων κ. Α. Μαυρομμάτης, ο Αντιπεριφερειάρχης Επιχειρηματικότητας κ. Φ. Ζαΐμης, καθώς και ο Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου κ. Λ. Μπλέτσας, ο Πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγρινίου κ. Θ. Κουτσουπιάς, ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ναυπάκτου κ. Α. Παπαϊωάννου, ο Πρόεδρος της ΔΗΜΤΟ κ. Ν. Τσερπελής, ο Πρόεδρος του Σωματείου Κρεοπωλών Ναυπακτίας κ. Τ. Σούζας, ο Αντιπρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Μεσολογγίου κ. Ν. Πασιόπουλος και πολλοί ενδιαφερόμενοι πολίτες.

Ο κ. Λιβανός, αφού ευχαρίστησε τον Πρόεδρο του Επιμελητηρίου κ. Τσιχριτζή,  αναφέρθηκε στα μέχρι τώρα επιτεύγματα της κυβέρνησης της ΝΔ, επισημαίνοντας τη μείωση του ΕΝΦΙΑ για όλους τους συμπολίτες μας, την άρση των capital controls, τη βελτίωση της ρύθμισης των 120 δόσεων. Αναφέρθηκε, επίσης, στη συνολική βελτίωση του οικονομικού κλίματος στη χώρα, μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη ΝΔ, καθώς και στην επιτάχυνση των μεγάλων επενδύσεων που παρέμεναν βαλτωμένες για χρόνια. Παράλληλα, ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας ανέδειξε την ανάγκη προσέλκυσης επενδύσεων, κάτι που άλλωστε αποτελεί εθνικό στόχο, όπως προκύπτει και από τις συναντήσεις που πραγματοποίησε ο πρωθυπουργός στη Νέα Υόρκη με επενδυτές, κατά την πρόσφατη παρουσία του στη σύνοδο του ΟΗΕ.

Στη συνέχεια, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας επεσήμανε ότι όπως προεκλογικά μιλούσε για την ανάπτυξη της Αιτωλοακαρνανίας, το ίδιο έρχεται να κάνει και τώρα, μετεκλογικά, με την πρωτοβουλία συνδιοργάνωσης και τη συμμετοχή του στη χθεσινή εκδήλωση. Γιατί βασικό πρόταγμά του αποτελεί, όσον αφορά στον τόπο μας, η ανάπτυξη της Αιτωλοακαρνανίας. Προς το σκοπό αυτό δε πρότεινε την εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου επιχειρηματικού σχεδίου για τον νομό με τη συμμετοχή του συνόλου των παραγωγικών φορέων της Αιτωλοακαρνανίας, ώστε να δημιουργηθεί ένας οδηγός προς τις μελλοντικές γενιές Αιτωλοακαρνάνων και να υπάρξει μια ενιαία γραμμή ανάπτυξης, ένα σχέδιο για την Αιτωλοακαρνανία της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης.

Κατόπιν, ο κ. Λιβανός ανέπτυξε τα βασικότερα σημεία του νομοσχεδίου, τονίζοντας ότι αποτελεί ένα εργαλείο για την επιτάχυνση των επενδύσεων με στόχο τον περιορισμό της γραφειοκρατίας και την απλοποίηση των διαδικασιών για τις στρατηγικές επενδύσεις. Επιπλέον, τόνισε τις τομές που εισάγονται στον εργασιακό τομέα, με τη θεσμοθέτηση του μητρώου συνδικαλιστικών οργανώσεων εργοδοτών και εργαζομένων, τη δυνατότητα εξαίρεσης, κατόπιν συναπόφασης των κοινωνικών εταίρων, των επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν αποδεδειγμένα οικονομικά προβλήματα από τις συλλογικές συμβάσεις, αλλά και την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας.
Μετά την ολοκλήρωση της παρουσίασης του βουλευτή, ο λόγος δόθηκε στο ακροατήριο, με τον κ. Λιβανό να δεσμεύεται πως θα μεταφέρει τις σχετικές προτάσεις στους αρμόδιους υπουργούς και να καλεί τους παρευρισκόμενους να του τις υποβάλλουν και γραπτώς.

Ο διάλογος με το κοινό ήταν γόνιμος, καθώς διατυπώθηκαν χρήσιμες παρατηρήσεις και ιδέες για την αναπτυξιακή προοπτική της Αιτωλοακαρνανίας

Μέχρι και το χαρτί του βέτο για τη Βόρεια Μακεδονία σκέφτονται, όπως δήλωσε σήμερα ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Κ. Καραμανλής. Ποιοι ακριβώς το σκέφτονται; Ο κ. Μητσοτάκης; Ο κ. Δένδιας; Ο κ. Παναγιωτόπουλος; Ο κ. Βαρβιτσιώτης; Το ξέρουν άραγε ότι το σκέφτονται ή θα τους το αποκαλύψει ο βαθυστόχαστος κ. Υπουργός;

Είναι σοβαρή αυτή η κυβέρνηση, που προκειμένου να καλύψει την κοροϊδία του ελληνικού λαού στο θέμα της Συμφωνίας, καταφεύγει σε άλλη μια κοροϊδία;

Για το θέμα των Οδικών Αξόνων Πάτρα-Πύργος και ΒΟΑΚ, ο κ. Καραμανλής δεν ήταν σε θέση να πει κάτι συγκεκριμένο παρά μόνο ότι θα γίνουν το συντομότερο δυνατόν.

Πόσο σύντομα άραγε; Όσο σύντομα θα τεθεί το βέτο στη Βόρεια Μακεδονία ή ακόμα πιο σύντομα;

sinidisi.gr

Η ανάγκη να αποκτήσει η χώρα μια σύγχρονη πολιτική αθλητισμού γίνεται ολοένα πιο αισθητή τα τελευταία χρόνια. Χρειάζεται ο αθλητισμός να προαχθεί ως ένα από τα κορυφαία κοινωνικά φαινόμενα και δημόσια αγαθά της ελληνικής κοινωνίας. Και τούτο διότι δεν προάγει μονάχα την υγεία των πολιτών, αλλά επίσης διαδραματίζει θετικό ρόλο με πολλαπλασιαστικά οφέλη για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Τα επόμενα χρόνια ένας από τους δυναμικότερους κλάδους σε παγκόσμιο επίπεδο αναμένεται να αναδειχθεί ο αθλητικός τουρισμός. Η Ελλάδα θα μπορούσε με τη θέσπιση ειδικών πολιτικών, διαδικασιών και εργαλείων να αποκομίσει τεράστιο όφελος. Πως μπορεί όμως να γίνει ελκυστική στους τουρίστες όταν εμείς οι ίδιοι διστάζουμε να παρακολουθήσουμε με τα παιδιά μας στο γήπεδο έναν αγώνα, επειδή η βία και ο χουλιγκανισμός έχουν σπείρει την ανασφάλεια; Στο πλαίσιο αυτό και μετά τα δημοσιεύματα με κάποια κύρια σημεία από το νομοσχέδιο που θα καταθέσει η κυβέρνηση τις επόμενες μέρες στη Βουλή, το φαινόμενο της βίας φαίνεται να έχει τεθεί στο επίκεντρο.

Το ζήτημα είναι να υπηρετηθεί η έννοια της καλής νομοθέτησης και όχι να βρεθούμε στον αντίποδα της πολιτικής διαχείρισης του δικαίου. Αναφέρομαι στον άσκοπο νομοθετικό πληθωρισμό, που ενώ υπάρχει πλαίσιο ρύθμισης είτε αυτό είναι αδρανές είτε δεν υπάρχουν οι απαραίτητες νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις για την άσκηση κανονιστικής αρμοδιότητας από την διοίκηση, είτε υπάρχει ένα άλλο πλαίσιο που επικαλύπτει και ακυρώνει το προηγούμενο. Το επισημαίνω αυτό διότι, για παράδειγμα, όσον αφορά στις λέσχες οργανωμένων οπαδών και τις εξαγγελίες για το μητρώο φιλάθλων. Οι λέσχες υπάρχουν στα χαρτιά αλλά δεν έχει ενεργοποιηθεί ο σχετικός νόμος. Μέλημα πριν φορτίσουμε το νομικό οπλοστάσιο της χώρας θα έπρεπε να εφαρμοστεί ο υφιστάμενος νόμος, να κλείσουν όλοι οι σύνδεσμοι που δεν τηρούν τα κριτήρια και μετά να προχωρήσουμε σε περαιτέρω βελτιώσεις.

Επίσης, ως προς τους ελέγχους για την είσοδο στα γήπεδα που διεξάγονται αθλητικά γεγονότα, μην ξεχνάμε ότι την περίοδο 2006-2007 επί διακυβέρνησης Καραμανλή ξεκίνησε η εφαρμογή του θεσμού του Αθλητικού Αστυνομικού Συνδέσμου. Αστυνομικοί με πολιτική περιβολή και συμβουλευτικό ρόλο καλούνταν να συνεργαστούν ως συνδετικός κρίκος μεταξύ του επικεφαλής των Αστυνομικών δυνάμεων, του υπεύθυνου ασφαλείας της κάθε ομάδας και της Διοίκησής της και των υπεύθυνων των ομάδων και των οργανωμένων φιλάθλων. Αξιολογήθηκε ο θεσμός;

Λέγεται σήμερα για ενίσχυση των ελέγχων επί των ονομαστικών εισιτηρίων και για πρόστιμα σε βάρος των νόμιμων κατόχων σε περίπτωση χρήσης από άλλον, αξιοποίηση οπτικών μέσων κλπ. Αναρωτιέμαι, όμως, πρώτον εάν η τιμολογιακή πολιτική που ακολουθείται στους αγώνες επιτρέπει την πρόσβαση σε όλους, με τη σκέψη ότι ο αθλητισμός κατά βάση είναι δημόσιο αγαθό. Και δεύτερον, σε πρακτικό επίπεδο υπάρχουν σε όλα τα γήπεδα που διεξάγονται αθλητικά γεγονότα κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης σε λειτουργία; Αν ναι, τηρούν τις προϋποθέσεις που απαιτούνται (πλήρης κάλυψη του χώρου, δυνατότητα αποθήκευσης του υλικού) και εάν όχι, ποιος θα αναλάβει το κόστος για να εγκατάσταση όπου δεν υπάρχει; Θα βγουν συγκεκριμένες προδιαγραφές που πρέπει να έχουν; Διότι, πολλές ομάδες επωμίζονται και σήμερα το κόστος υπηρεσιών ασφαλείας κατά τη διάρκεια των αγώνων χωρίς όμως τα επιθυμητά αποτελέσματα. Στην κατεύθυνση αυτή, λοιπόν, χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί και ο ρόλος της Ελληνικής Αστυνομίας για την αντιμετώπιση της αθλητικής βίας. Πότε θα επεμβαίνει; Εντός γηπέδων θα επεμβαίνει η αστυνομία ή μόνο οι ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας με ευθύνη των σωματείων;

Προέχει, κατά τη γνώμη μου, η υιοθέτηση πολιτικών μηδενικής ανοχής όσον αφορά στη βία και τη διαφθορά σε χώρους αθλητικών διοργανώσεων. Παραδειγματική τιμωρία των σωματείων που δεν τηρούν τον νόμο ή δε συνεργάζονται με τις αρχές. Παραδειγματική τιμωρία όσων εμπλέκονται σε επεισόδια βίας με δια βίου αποκλεισμό. Παραδειγματική τιμωρία των εμπλεκόμενων σε περιστατικά χειραγώγησης αγώνων και παράνομου στοιχηματισμού με ταχεία εξέταση των υποθέσεων από τη δικαιοσύνη. Να συσταθεί ειδικό σώμα στην Ελληνική Αστυνομία με αποστολή τη δίωξη του παράνομου στοιχηματισμού και της χειραγώγησης αγώνων.

Η βία και η διαφθορά, ωστόσο, είναι μία από τις όψεις των προβλημάτων στον ελληνικό αθλητισμό που πρέπει να αντιμετωπισθούν. Υπάρχουν μια σειρά από πολύ σημαντικά θέματα που απασχολούν τον αθλητισμό και στα οποία η ελληνική πολιτεία οφείλει να δώσει λύσεις στέλνοντας και ένα ελπιδοφόρο μήνυμα. Αναφέρομαι στα θέματα υποδομών και τα «αναπτυξιακά» των αθλημάτων. Χρειάζεται να γίνει μια επαναξιολόγηση στα κριτήρια με τα οποία επιχορηγούνται τα σωματεία και τα αθλήματα. Στη χώρα μας συμβαίνει το οξύμωρο να έχουμε πολλά αθλήματα με αθλητές που φέρνουν διακρίσεις στην Ελλάδα και δεν έχουν εγκαταστάσεις. Επίσης, ο σχολικός αθλητισμός είναι σχεδόν ανύπαρκτος, όταν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες επενδύουν σ’ αυτόν. Μια πρόταση θα ήταν κάθε παιδί υποχρεωτικά να συμμετέχει σε ένα άθλημα δωρεάν με μόνο στόχο τη συμμετοχή, όχι τον πρωταθλητισμό, αλλά την τριβή με τον αθλητισμό και όλες τις αξίες που τον διακατέχουν. Το μόνο βέβαιο, λοιπόν, είναι ότι υπάρχουν πολλά ακόμα που χρειάζονται να γίνουν στον ελληνικό αθλητισμό…

sinidisi.gr

Χιλιάδες συμπολίτες μας στριμώχνονται τις τελευταίες ημέρες σε ατελείωτες ουρές αναμονής στα ΚΕΑΟ, προκειμένου να προλάβουν την προθεσμία αίτησης για εισαγωγή τους στη ρύθμιση των 120 δόσεων, για χρέη τους στα ασφαλιστικά ταμεία.

Μαγαζάτορες, ελεύθεροι επαγγελματίες διαφόρων ειδικοτήτων, οι περισσότεροι με τον χαρακτηρισμό «πρώην» πριν από την ιδιότητά τους, καθώς, μην αντέχοντας το βάρος των οικονομικών υποχρεώσεων προς το «κράτος», αναγκάστηκαν να κλείσουν την επιχείρησή τους και να εγκαταλείψουν το επάγγελμά τους. Και μπορεί οι ίδιοι να έμειναν ουσιαστικά άνεργοι, αλλά το χρέος προς το ασφαλιστικό τους ταμείο παραμένει. Παραμένει και τοκίζεται υπέρμετρα, φτάνοντας σε δυσθεώρητα ύψη, όπου, φυσικά, αδυνατούν να το καλύψουν. Έτσι, παραμένουν και οι ίδιοι όμηροι ενός συστήματος που ουδόλως ενδιαφέρεται να βρεθεί μια δίκαιη και ανθρώπινη λύση για το πρόβλημα, αντιθέτως παίζει συστηματικά με τα νεύρα τους, την αξιοπρέπειά τους, την ψυχική και σωματική τους υγεία! Όμηροι μιας απρόσωπης ηλεκτρονικής πλατφόρμας, που κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε θα «ανοίξει» για να ενημερωθεί για την αίτησή τους, και μιας «κυβέρνησης» που τους κρατάει σε αγωνία μέχρι την τελευταία στιγμή για το αν θα δοθεί παράταση για τις αιτήσεις ή όχι! Ο εμπαιγμός των οφειλετών δεν έχει τέλος, με την κυβέρνηση να διατυμπανίζει ότι μειώνει κατά 75-80% το συνολικό χρέος (δηλαδή τους τόκους και τις προσαυξήσεις), όταν θα βγει το τελικό ποσό της ρύθμισης αυτό θα επιβαρρύνεται με 3% σε κάθε δόση! Ενώ δηλαδή αρχικά μειώνουν τις προσαυξήσεις, στο τελικό ποσό ξαναπροσθέτουν τους τόκους!

Η ρύθμιση των 120 δόσεων είναι η τελευταία, αμυδρή τους ελπίδα ότι θα μπορέσουν, έστω προσωρινά, να διαχειριστούν το χρέος τους, χωρίς να επικρέμεται πάνω από το κεφάλι τους η απειλή του πλειστηριασμού των περιουσιακών τους στοιχείων. Καθώς η κατάσταση στην πραγματική οικονομία της χώρας επιδεινώνεται διαρκώς, είναι αμφίβολο αν θα καταφέρουν, σε βάθος χρόνου, να αντεπεξέλθουν στη δόση της ρύθμισης. Αν χάσουν πάνω από μία δόση θα χάσουν και τη ρύθμιση και θα βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση απ’ ό,τι πριν. Κι αυτό διότι για να μπουν στη ρύθμιση, εννοείται ότι αναγνωρίζουν το σύνολο του χρέους τους προς το ταμείο, αλλά, επιπλέον, απαιτείται να δηλώσουν ότι παραιτούνται εφ όρου ζωής από κάθε ένδικο μέσον που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν. Όσοι δε παλεύουν ακόμα να κρατήσουν ζωντανή την επιχείρησή τους και δεν έχουν βγει εκτός επαγγέλματος θα πρέπει, εκτός από τις δόσεις, να εξυπηρετούν ανελλιπώς και τις τρέχουσες εισφορές τους, προκειμένου να μην τεθούν εκτός ρύθμισης. Εναλλακτικές; Πρακτικά, καμία!

Το ΕΠΑΜ υπενθυμίζει ότι οι εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία δίνονται από τους εργαζόμενους για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τη σύνταξή τους. Είναι δηλαδή χρήματα που δίνουν οι εργαζόμενοι για τον εαυτό τους! Όταν αδυνατούν να τα πληρώσουν, μπορεί να στερούνται των αντίστοιχων παροχών, αλλά είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζεται αυτή τους η αδυναμία όπως οποιοδήποτε άλλο «χρέος», να συσσωρεύονται τα ποσά, να τοκίζονται και να επανατοκίζονται με τρόπο τοκογλυφικό. Είναι αδιανόητο το κράτος να αντιμετωπίζει τους ασφαλισμένους (ή πρώην ασφαλισμένους) ως «μπαταχτσήδες» και μάλιστα αγνοώντας πλήρως όλα τα προηγούμενα χρόνια, «προ κρίσης», που πλήρωναν κανονικά τις εισφορές τους στα ταμεία! Είναι αδιανόητο όχι μόνο να στερούνται τη σύνταξη που αναλογικά θα δικαιούνταν για τα χρόνια που πλήρωσαν, αλλά να κινδυνεύουν επιπλέον να χάσουν και το σπίτι τους!

Το ΕΠΑΜ καταγγέλλει την «κυβέρνηση» που, όπως και όλες οι κατοχικές κυβερνήσεις πριν από αυτήν, επιλέγει να λειτουργεί ως μαριονέτα των «δανειστών», που επιλέγει να εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα των πολιτών που έχει υπό την ευθύνη της. Το παραμύθι της Ελλάδας που «βγήκε από τα μνημόνια» και μπήκε στους ανθοστόλιστους δρόμους της «ανάπτυξης» και της «κανονικότητας» δεν πείθει κανέναν. Είτε το ονομάζουν «μνημόνιο», είτε «καθεστώς επιτροπείας», γεγονός παραμένει ότι οι κυβερνήσεις που επιλέγουν να το ακολουθούν συνεχίζουν να εφαρμόζουν τις επιταγές των μνημονίων, τα οποία παράνομα επιβλήθηκαν στη χώρα μας. Συνεχίζουν να δέχονται και να εκτελούν έξωθεν εντολές, λειτουργώντας κυριολεκτικά ως «γκαουλάιτερ» στην κατεχόμενη Ελλάδα και οδηγώντας τους πολίτες στην ανέχεια και την απελπισία.

Ποια είναι η λύση;

Η μόνη πραγματική λύση είναι αυτή που προτείνει το ΕΠΑΜ: πάγωμα όλων των οφειλών, έλεγχος της νομιμότητας των απαιτήσεων και οριστική διαγραφή, κατά περίπτωση, μέρους ή και του συνόλου των χρεών! Μόνο έτσι θα μπορέσουν να πάρουν ανάσα οι επαγγελματίες, μόνο έτσι θα μπορέσουν να ξαναπιάσουν δουλειά, μόνο έτσι θα μπορέσει να αναταχθεί η καθημαγμένη οικονομία της χώρας μας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη, όταν θα μπορούμε να χρηματοδοτούμε την οικονομία μας με ίδια μέσα, με το δικό μας, εθνικό νόμισμα, και όχι με δάνεια που συσσωρεύουν χρέη και λειτουργούν ως όπλο κατοχής των δανειστών!

Αθήνα, 28 Σεπτεμβρίου 2019

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

Η ΝΟ.Δ.Ε Αιτωλοακαρνανίας της Νέας Δημοκρατίας εκφράζει τη βαθιά της θλίψη για τον αιφνίδιο χαμό του εκλεκτού φίλου και συναγωνιστή Παναγιώτη Μερατζή.
Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της Ο.Ν.ΝΕ.Δ Αγρινίου και πορεύτηκε με ανιδιοτελής σκοπούς και πάντοτε με διάθεση προσφοράς στο χώρο των ιδεών για ελευθερία δημοκρατίας.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους του.

Με εκτίμηση                                                 Με εκτίμηση

Ο Πρόεδρος                                                Ο Γραμματέας

ΝΟ.Δ.Ε Αιτωλοακαρνανίας                       ΝΟ.Δ.Ε Αιτωλοακαρνανίας

Τσόλκας Φώτιος                                         Γούδας Μιχάλης

Του ΣΠΥΡΟΥ ΤΑΓΚΑ*

Ως …«το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους» είχε χαρακτηρίσει το γνωστό και ως «σκάνδαλο Νοvartis» ο τέως, πλέον, υπουργός Δικαιοσύνης, Δ. Παπαγγελόπουλος …«που θα επηρεάσει (συνέχιζε ευθυτενής), συθέμελα την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας». Και το είχε χαρακτηρίσει, μάλιστα, από βήματος Βουλής, με κάθε επισημότητα και αυστηρότητα, όπως συνάδει, άλλωστε, σε έναν πρώην ανώτατο δικαστικό και (σίγουρα) σε μια σοβαρή υπόθεση διαφθοράς που θα μπορούσε υπό κάποιες προϋποθέσεις να ήταν …«το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους»…

Πλην, όμως, ως φαίνεται, δεν ήταν (!) και, αλίμονο, «φως – φανάρι» που λένε, το μόνο που θα μπορούσε να ήταν είναι μια «ατυχής έμπνευση» και «επινόηση», μια «στρέβλωση» και «αδέξια συρραφή» ένοχων και μη πράξεων που μόνο σκοπό  γι’ άλλη μια φορά είχε  να καταστεί η χώρα, εν πολλοίς, όμηρος της ποινικοποίησης της ίδιας τής πολιτικής της ζωής, να εξουδετερωθούν πολιτικά οι, κυρίως ειπείν, εχθροί κι αντίπαλοι και, δια όλων αυτών, να διαμορφωθεί μια εν δυνάμει πολιτική κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ για τα επόμενα δέκα χρόνια…

Άνθρακες, λοιπόν, ο θησαυρός του επονομαζόμενου και «Ρασπούτιν» της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Που, εφόσον, είναι έτσι (και ανακάτεψε ότι υλικό βρήκε μπροστά του για να φτιάξει ένα ρώσικο δυνατό κοκτέιλ που θα τους μεθάει όλους), μένει εξαιρετικά εκτεθειμένος απέναντι σε αυτό – ήγουν το ίδιο, που εκείνος, υποτίθεται, είχε ορκιστεί να φυλάει σαν κόρην οφθαλμού. Ακόμη περισσότερο : όχι μόνο να φυλάει, αλλά, και να υπηρετεί σθεναρά, ώστε, να διαφυλαχτεί η ισονομία και ισοπολιτεία (που πρότασσε το κόμμα στις κεντρικές του θεωρήσεις)∙ και να μην προκληθεί παραπέρα διατάραξη στο ήδη διαταραγμένο κλίμα στον τομέα της απόδοσης της Δικαιοσύνης στην χώρα…

Επιπλέον, η τακτική (διότι περί τακτικής της σημερινής Κυβέρνησης πρόκειται να μην προχωρήσει σε «δίωξη» άλλων μελών της προηγούμενης Κυβέρνησης και να επιμείνει ειδικά στον Παπαγγελόπουλο, επιβαρύνει καθοριστικά την θέση του, καθώς, βγαίνει από το κάδρο ο Αλ. Τσίπρας και άλλοι υψηλόβαθμοι που συνεχίζουν έτσι, με καθαρό ηθικό κεφάλαιο να ασχολούνται με την «διεύρυνση» και το «μετασχηματισμό» του ΣΥΡΙΖΑ σε κάτι άλλο από αυτό που μέχρι σήμερα είναι. Πλην, όμως, όσο και αν η τακτική τούτη δίδει το πλεονέκτημα στους υπεύθυνους της προηγούμενης διακυβέρνησης να συνεχίσουν την πολιτική τους∙ δημιουργεί, εκ των ων ουκ άνευ, «διχασμό» και «διχοστασία» ως προς την πραγματική παραδοχή των κατηγοριών και της ευθύνης…

 Ασφαλώς, ο κ. Παπαγγελόπουλος δεν θα αφεθεί μόνος στην σκληρή επίθεση που πρόκειται να δεχτεί στο επόμενο χρονικό διάστημα από την Συμπολίτευση, αλλά, ας συλλογιστούμε προσεχτικότερα, τι έχει να γίνει αν όντως αποδειχτεί ότι ο «Μίμης» (όπως καλείται στην πιάτσα όταν δεν αναφέρεται ως «Ρασπούτιν») υπήρξε ο ηθικός και φυσικός αυτουργός μιας υποθέσεως που παραφούσκωσε, προκειμένου, να τιμωρηθούν και να εκκαθαρισθούν πολιτικοί αντίπαλοι. Τότε, αλήθεια, η ίδια υπόθεση δεν θα ξαναγυρίσει από την… πίσω πόρτα στον χώρο που βρίσκονται όσοι σε πρώτο χρόνο δεν φαίνεται να εμπλέκονται; Τότε, αλήθεια, ο Δ. Παπαγγελόπουλος δεν θα ανοίξει πάλι την ατζέντα του να βρει καμιά συνταγή για ένα πιο δυνατό κοκτέιλ αυτή τη φορά;…

*Μatrix 24

Ψυχρολουσία για την κυβέρνηση- Ανάπτυξη μόλις 2% για φέτος και για το 2020 προβλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τη χώρα μας

«Θα χρειαστεί μιάμιση δεκαετία ακόμη μέχρι να φτάσει το πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα στα προ κρίσης επίπεδα» αναφέρει σε έκθεσή του  το ΔΝΤ ρίχνοντας την ευθύνη για τις δυσοίωνες αυτές προβλέψεις  στην ακύρωση προψηφισμένων μέτρων.

Σε μια έκθεση εφ΄όλης της ύλης πραγματική ψυχρολουσία για τη νέα κυβέρνηση του Κ.Μητσοτάκη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, "συστήνει"  στην κυβέρνηση  να λάβει άμεσα νέα και σκληρά μέτρα, όπως:

- να κόψει από συντάξεις και να ενισχύσει τους οικονομικά ασθενέστερους και όχι μόνον συνταξιούχους (εννοώντας πχ άπορους, άνεργους, υπερχρεωμένα νοικοκυριά, πολύτεκνες οικογένειες, αλλοδαπούς κλπ)

- να μπει τέλος σε ρυθμίσεις χρεών και τα μέτρα προστασία της κατοικίας των οφειλετών, επειδή δεν ευνοούν την καλλιέργεια συνείδησης πληρωμών

- να «τρέξει» το σχέδιο μείωσης των κόκκινων δανείων

- να μειωθεί το αφορολόγητο, κλπ.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται στο κείμενο Συμπερασμάτων του ΔΝΤ ενόψει της έκθεσης του άρθρου 4 του Καταστατικού του Ταμείου για τη χώρα μας. ότι «η προστασία των στεγαστικών δανείων και τα έκτακτα καθεστώτα ρύθμισης για φορολογικές και ασφαλιστικές οφειλές (…) πρέπει να εκλείψουν μόνιμα».

Επιπλέον λέει πως «σε σύγκριση με την υπόλοιπη ΕΕ, πολύ μεγάλο ποσοστό της δημόσιας δαπάνης κατευθύνεται σε συντάξεις και μισθολογικές δαπάνες του δημοσίου και πολύ μικρό ποσοστό σε άλλες κοινωνικές δαπάνες» όπως το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα κλπ.

Συγκεκριμένα, τα στελέχη του κλιμακίου το ΔΝΤ για την Ελλάδα αναφέρουν τα εξής- μεταξύ άλλων- στο κείμενο Συμπερασμάτων:

"Η νέα κυβέρνηση κληρονόμησε μια χλιαρή ανάκαμψη, επιβαρυμένη από τις παρακαταθήκες της κρίσης και τις ανατροπές πολιτικών σε όλους τους τομείς μετά την έξοδο από το πρόγραμμα, οι οποίες αύξησαν περαιτέρω τις δημοσιονομικές, χρηματοπιστωτικές και εξωτερικές τρωτότητες.

Ενώ η κυβέρνηση έκανε μια πολλά υποσχόμενη αρχή με το να απομακρύνει εμπόδια αναφορικά με τις δομικές μεταρρυθμίσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις και με το να προχωρήσει στην εξυγίανση των ισολογισμών των τραπεζών, χρειάζεται άμεσα μεγαλύτερη προσπάθεια σε όλους τους τομείς πολιτικής προκειμένου να καταστεί η Ελλάδα ανταγωνιστική εντός της νομισματικής ένωσης, να εξαλείψει το πλεονάζον χρέος και να επιτύχει περισσότερη ανάπτυξη"

1. Η νέα κυβέρνηση ορθώς δίνει προτεραιότητα στην ανάπτυξη αλλά είναι αντιμέτωπη με μια δύσκολη μάχη.

Το κατά κεφαλήν εισόδημα παραμένει σε επίπεδα χαμηλότερα από αυτά πριν την προσχώρηση στην Ευρωζώνη, αντανακλώντας σημαντικές παρακαταθήκες της κρίσης (υψηλό δημόσιο χρέος, υψηλό επίπεδο μη εξυπηρετούμενων δανείων, υπερχρεωμένους δανειολήπτες), χαμηλή παραγωγικότητα, απουσία επενδύσεων, αδύναμη νοοτροπία πληρωμής και δυσμενείς δημογραφικές τάσεις

Οι προοπτικές μετριάστηκαν περαιτέρω από την ευρεία υποχώρηση πολιτικών μετά την έξοδο από το πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018, με μεταρρυθμίσεις που προβλέπονταν από το πρόγραμμα να καθυστερούν (π.χ. δημοσιονομικές-διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις), να ακυρώνονται (π.χ. τα προνομοθετημένα μεταρρυθμιστικά πακέτα για τις συντάξεις και τη φορολογία εισοδήματος) ή να ανατρέπονται (π.χ. βασικά στοιχεία των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας που εισήχθησαν κατά την περίοδο 2011-2013 και προσπάθειες διεύρυνσης της φορολογικής βάσης και ενίσχυσης της νοοτροπίας πληρωμών).

2. Η ανάπτυξη αναμένεται να κινηθεί κοντά στο 2 τοις εκατό το 2019 και το 2020. Η βραχυπρόθεσμη ανάπτυξη ευνοείται από την κυκλική ανάκαμψη και το καταναλωτικό κλίμα, γεγονός που θα έπρεπε να μεταφραστεί σε υψηλότερες επενδύσεις.

Εντούτοις, με την πρόβλεψη για μακροχρόνια ανάπτυξη στο 0,9%, θα χρειαστεί μιάμιση δεκαετία ακόμη μέχρι να φτάσει το πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα στα προ κρίσης επίπεδα.

Η αναλογία χρέους προς το ΑΕΠ προβλέπεται να έχει καθοδικές τάσεις μέσα στην επόμενη δεκαετία με σχετικά χαμηλό κίνδυνο ρευστότητας μεσοπρόθεσμα, αν και η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα δεν διασφαλίζεται κάτω από ρεαλιστικές μακροοικονομικές παραδοχές.

Οι -ακόμη αδύναμες- τράπεζες μετριάζουν τις προοπτικές ανάκαμψης και θέτουν σημαντικούς κινδύνους τόσο δημοσιονομικά όσο και στο κομμάτι στης χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.

Σε αυτό το πλαίσιο, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την πολιτική της εντολή και το βελτιωμένο επενδυτικό κλίμα ώστε να αναπτύξει ένα ευρύ φάσμα εργαλείων πολιτικής και να ξεπεράσει τα μακροχρόνια οργανωμένα συμφέροντα, με στόχο να προωθήσει την μακροχρόνια ανάπτυξη σημαντικά πιο πάνω από τις τωρινές προβλέψεις.

3. Η αποκατάσταση του τραπεζικού τομέα, ο οποίος τώρα είναι ένας δυσλειτουργικός κινητήρας ανάπτυξης, είναι μια κορυφαία προτεραιότητα.

Ο στόχος της κυβέρνησης για την επίτευξη μονοψήφιων ποσοστών μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (NPEs) μέχρι τα μέσα του 2022 κινείται στη σωστή κατεύθυνση και το προτεινόμενο σχήμα προστασίας ενεργητικού (ΑPS) με την ονομασία «Ηρακλής» θα μπορούσε να παρέχει σημαντική υποστήριξη (αν και σημαντικές λεπτομέρειες του σχήματος δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές).

Εντούτοις, για την πλήρη αποκατάσταση της ποιότητας του ενεργητικού, σε συνάρτηση με την ποιότητα και τα επίπεδα τραπεζικού κεφαλαίου, της ρευστότητας και της κερδοφορίας, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να αναπτύξει μια πιο συνολική, φιλόδοξη και καλά συντονισμένη στρατηγική.

Αυτές οι προσπάθειες θα πρέπει πρωτίστως να είναι αγορακεντρικές, με οποιαδήποτε δημόσια στήριξη να υπόκειται σε μια δυναμική ανάλυση κόστους-οφέλους και να υποστηρίζονται από περαιτέρω βελτιώσεις του νομικού πλαισίου (π.χ. πιο αποδοτικές δικαστικές διαδικασίες και εκσυγχρονισμό του καθεστώτος αφερεγγυότητας).

Η προστασία των στεγαστικών δανείων και τα έκτακτα καθεστώτα ρύθμισης για φορολογικές και ασφαλιστικές οφειλές έχουν παρεμποδίσει την ουσιαστική αναδιάθρωση του χρέους, έχουν υπονομεύσει την νοοτροπία πληρωμών και θα πρέπει να εκλείψουν μόνιμα.

4. Η μείωση των δημοσιονομικών στόχων θα υποστήριζε την οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη.

Το πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα για το 2019 αναμένεται να είναι σύμφωνο με την δέσμευση της Ελλάδας προς τους Ευρωπαίους εταίρους για πλεόνασμα 3.5 τοις εκατό ως ποσοστό του ΑΕΠ- αν και για ακόμη μια φορά εξαρτάται από την υπο-εκτέλεση των δημοσίων επενδύσεων, γεγονός που μετριάζει την ανάπτυξη.

Για το 2020, (το κλιμάκιο του ΔΝΤ προτείνει) η κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι εταίροι να συναινέσουν σε μια πορεία χαμηλότερων δημοσιονομικών πλεονασμάτων, με δεδομένο το ευρύ οικονομικό περιθώριο και τις σημαντικές μη εξυπηρετούμενες ανάγκες σε κοινωνική και επενδυτική δαπάνη και για τη συμπερίληψη δαπανών που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν συνέργειες με ενισχυμένες δομικές μεταρρυθμίσεις.

5. Το μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής θα πρέπει να επανασταθμιστεί για την ενίσχυση της ανάπτυξης και της κοινωνικής ενσωμάτωσης.

Σχέδια για την μείωση των άμεσων φόρων και για την ενίσχυση της φορολογικής συνέπειας είναι ευπρόσδεκτα αλλά περισσότερα θα μπορούσαν να επιτευχθούν με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης.

Η Ελλάδα παραμένει κοντά στον πυθμένα της ΕΕ αναφορικά με το ποσοστό των εργαζόμενων που πληρώνουν φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων και έχει ένα από τα υψηλότερα κενά συμμόρφωσης αναφορικά με τον ΦΠΑ.

Σε σύγκριση με την υπόλοιπη ΕΕ, πολύ μεγάλο ποσοστό της δημόσιας δαπάνης κατευθύνεται σε συντάξεις και μισθολογικές δαπάνες του δημοσίου και πολύ μικρό ποσοστό σε άλλες κοινωνικές δαπάνες.

Για την αντιμετώπιση καίριων αναγκών, η Ελλάδα θα πρέπει να αυξήσει σημαντικά την κοινωνική δαπάνη (π.χ. για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που παρέχεται με βάση εισοδηματικά κριτήρια και τη δημόσια υγεία) και τις επενδύσεις.

Για την ελευθέρωση δημοσιονομικού χώρου, οι συνταξιοδοτικές παροχές των τωρινών συνταξιούχων θα πρέπει να υπολογίζονται σύμφωνα με τον νέο τρόπο υπολογισμού (και η πρόσφατη αποκατάσταση των δώρων που χορηγούνταν πριν από την κρίση θα πρέπει να ανατραπεί).

http://pronews.gr

Σε συνέχεια των συναντήσεων του με υπουργούς της Ελληνικής Κυβέρνησης, ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. Σπήλιος Λιβανός, πραγματοποίησε την Τετάρτη, 25/09/2019,  συνάντηση με τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών κ. Κώστα Καραμανλή προκειμένου να αναδείξει την άμεση ανάγκη για επενδύσεις στις υποδομές και να παρουσιάσει τις σημαντικές καθυστερήσεις σε μεγάλα έργα υποδομών στον νομό. Παρόντες στη συνάντηση ήταν και ο κ. Στυλιανός Μπλέτσας, πρόεδρος του ΤΕΕ Αιτωλοακαρνανίας, καθώς και ο κ. Χρήστος Ράδος, μηχανικός-μελετητής και δωρητής της (προ)μελέτης του έργου σύνδεσης της Ιόνιας Οδού με το Αγρίνιο.

O κ. Λιβανός ευχήθηκε στον κ. Καραμανλή καλή επιτυχία στο έργο του, σε ένα Υπουργείο με καθοριστικό ρόλο για την οικονομία, αφού μέσω των δημόσιων επενδύσεων στα έργα υποδομής μπορούν να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας αλλά και να ενισχυθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.

Συγκεκριμένα, ο κ. Λιβανός ανέπτυξε στον κ. Καραμανλή τα ακόλουθα φλέγοντα για τον νομό μας ζητήματα:

1. Τα αντιπλημμυρικά έργα πέριξ της Ιόνιας Οδού: Είχαν κεντρική θέση στη συζήτηση, καθώς ο βουλευτής τόνισε την κατεπείγουσα ανάγκη εκτέλεσης των αντιπλημμυρικών έργων που θα έπρεπε να συνοδεύουν την κατασκευή της Ιόνιας Οδού, αναφερόμενος και στην πρόσφατη εμπειρία καταστροφών που είχαμε στην Αιτωλοακαρνανία και συγκεκριμένα στο Αντίρριο. Ο Υπουργός ενημέρωσε τον κ. Λιβανό για τη χτεσινή υπογραφή της δανειακής σύμβασης με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) για έργα αντιπλημμυρικής προστασίας στην Ελλάδα, και κατ΄ επέκταση για τη διάθεση σημαντικού μέρους του ποσού από το πρόγραμμα αυτό στις ανάδοχες εταιρείες των εθνικών οδικών αξόνων μεταξύ των οποίων και η Νέα Οδός για την άμεση υλοποίηση των σχετικών έργων στην Αιτωλοακαρνανία.
2. Το επείγον ζήτημα της στατικής θωράκισης των γεφυρών στον δρόμο Μεσολόγγι-Τουρλίδα: Μετά τη σχετική εισήγηση του κ. Λιβανού, ο κ. Καραμανλής από την πλευρά του δεσμεύτηκε ότι θα προχωρήσει άμεσα η χρηματοδότηση της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας προκειμένου να υλοποιηθεί το σημαντικό αυτό έργο για το Μεσολόγγι.    
3. Τη δημιουργία εξόδου από την Ιόνια Οδό προς την πόλη και το λιμάνι του Μεσολογγίου στη θέση Χαλαζιά: Για το πάγιο αυτό αίτημα των φορέων της πόλης παρουσιάστηκαν συγκεκριμένες ιδέες και προτάσεις από τον κ. Λιβανό, που κατανοήθηκαν και έγιναν καταρχήν αποδεκτές από την πλευρά του κ. Καραμανλή, ο οποίος και επιφυλάχτηκε να τις συζητήσει με τους αρμόδιους συνεργάτες του Υπουργείου και να επανέλθει άμεσα για την υλοποίηση της συγκεκριμένης πρότασης.   
4. Το ζήτημα της κάθετης σύνδεσης του Αγρινίου με την Ιόνια Οδό: Υπήρξε πλήρης ταύτιση απόψεων του κ. Λιβανού με τον κ. Καραμανλή για την αναγκαιότητα άμεσης υλοποίησης του έργου της κάθετης σύνδεσης του Αγρινίου με την Ιόνια Οδό, κάτι το οποίο άλλωστε αποτελεί και δέσμευση της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.  
5. Τη σύνδεση της Ιόνιας Οδού με τη ΝΑΒΙΠΕ Πλατυγιαλίου και τον Αστακό: Έγινε εκτενής παρουσίαση προς τον Υπουργό των έργων που έχουν γίνει μέχρι τώρα καθώς και των εκκρεμοτήτων που χρειάζεται να διευθετηθούν προκειμένου να ολοκληρωθεί ο συγκεκριμένος άξονας.
6. Την Αμβρακία Οδό: Όσον αφορά στην πολύπαθη Αμβρακία Οδό ο κ. Καραμανλής είχε απόλυτη γνώση αλλά και αίσθηση της αναγκαιότητας ολοκλήρωσης του συγκεκριμένου αυτοκινητόδρομου.
7. Το ορεινό οδικό δίκτυο του νομού, κυρίως οι δρόμοι Αγρίνιο-Άγιος Βλάσης-Καρπενήσι, Αγρίνιο-Ναύπακτος, Αγρίνιο-Θέρμο και Καστράκι-Εμπεσός: Ο κ. Λιβανός ανέδειξε την ανάγκη ενίσχυσης της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος με κονδύλια από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), ώστε να επισκευαστεί και συντηρηθεί το ορεινό οδικό δίκτυο του νομού. Ο βουλευτής τόνισε στον Υπουργό πώς η συντήρηση του οδικού δικτύου θα βελτιώσει άμεσα τη ζωή των κατοίκων της περιοχής, καθώς θα καταστήσει ασφαλέστερη την μετακίνηση τους προς τα αστικά κέντρα του νομού και τις υποδομές υγείας αυτών αλλά θα ενισχύσει και το τουρισμό της περιοχής. Η ανταπόκριση του κ. Καραμανλή ήταν καταρχήν θετική.
8. Τη δημιουργία του Δυτικού Σιδηροδρομικού Άξονα καθώς και τη διασύνδεση του λιμένα του Πλατυγυαλίου με το Θριάσιο Πεδίο: Ο κ. Υπουργός συμφώνησε στη μεγάλη αξία των ως άνω έργων και τόνισε ότι θα εξεταστεί η πιθανότητα έργα τέτοιας σημαντικότητας και βεληνεκούς να ενταχθούν σε ένα γενικότερο αναπτυξιακό πλάνο για τη Δυτική Ελλάδα με προϋπόθεση ασφαλώς την εκπόνηση σχετικών μελετών βιωσιμότητας.