γράφει ο Νίκος Ταμουρίδης
Για μια ακόμη φορά καιγόμαστε!
Για ακόμη μια χρονιά, η πατρίδα μας, σχεδόν σε κάθε γωνιά της, ξαναζεί τραγικές στιγμές με τεράστιες εκτάσεις να γίνονται παρανάλωμα του πυρός, σπίτια και δημόσια κτίρια να καίγονται, επιχειρήσεις να καταστρέφονται, περιουσίες πολιτών και κόποι μιας ολόκληρης ζωής να γίνονται στάχτη, χιλιάδες Έλληνες να βρίσκονται σε απόγνωση!
Τα τελευταία χρόνια, η καταστροφή της χώρας κάθε καλοκαίρι από «ύποπτες» πυρκαγιές έχει καταστεί μια απίστευτη και απόλυτα ζοφερή πραγματικότητα!
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι πρόκειται περί οργανωμένου σχεδίου εμπρησμών, που αποτελεί μέρος του υβριδικού πολέμου που είναι σε εξέλιξη εναντίον της πατρίδας μας και τροφοδοτείται από εγχώριους και ξένους, εχθρούς και «συμμάχους». Οι πολλές ταυτόχρονες σχεδόν εστίες πυρός, στον κατάλληλο χρόνο και τόπο, το αποδεικνύουν περίτρανα.
Για μια ακόμη φορά καιγόμαστε!
Η πολυδιαφημισμένη Πολιτική Προστασία δεν υπάρχει! Έχει πλέον απολέσει την πραγματική της αξία, γιατί δεν έχει κανένα νόημα ούτε το όνομα ούτε και η ύπαρξή της!
Παρά τις επίσημες ρητές διαβεβαιώσεις περί «πλήρους ετοιμότητας» του κρατικού μηχανισμού, είναι πασιφανές ότι πρόκειται περί τρομακτικής επίδειξης κυβερνητικής ανικανότητας, καθώς και πιθανών βίαιων παρεμβάσεων για άλλους είδους εκμετάλλευση των περιοχών που καίγονται.
Μια κυβέρνηση ανικάνων, επιχειρεί να πείσει ότι κάνει ότι μπορεί, ρίχνοντας τις ευθύνες στην στοχευμένη «κλιματική αλλαγή», στα «ακαθάριστα οικόπεδα», στις «σπίθες των καλωδίων ρεύματος» και άλλες α-νοησίες, χωρίς να λέει λέξη γι’ αυτά που έπρεπε να έχει κάνει και δεν έκανε, φορτώνοντας παράλληλα με ενοχές τον απλό πολίτη.
Για μια ακόμη φορά καιγόμαστε!
Από τα θλιβερά γεγονότα αποδεικνύεται ότι η λήψη ουσιαστικών μέτρων πρόληψης, που είναι περιορισμένου κόστους, για μια ακόμη χρονιά, δεν έγινε ουσιαστικά πράξη, με αποτέλεσμα να επακολουθήσει ζημία τεράστιου κόστους.
Ο επικοινωνιακός ελιγμός της υπεύθυνης κυβέρνησης ξεπερνά τα όρια της γελοιότητας. Οι εγκάθετοι των καλοπληρωμένων ΜΜΕ εφευρίσκουν γελοίες δικαιολογίες, αφενός περί αμέσου κινητοποιήσεως του παντελώς ανοργάνωτου και ανεύθυνο-υπεύθυνου κρατικού μηχανισμού, αφετέρου περί ακραίων δυσμενών καιρικών συνθηκών καύσωνα και δυνατών ανέμων, θαρρείς και είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα στην ιστορία.
Για μια ακόμη φορά καιγόμαστε!
Ευθύνες υπάρχουν; Υπάρχουν και είναι πύρινες και τεράστιες! Και οι ευθύνες αυτές πρέπει να αποδοθούν! Υπάρχουν υπεύθυνοι! Υπάρχουν, από τους εμπρηστές μέχρι και τους πολιτικά ανίκανους, τους ανεπαρκείς, τους αναξιοκρατικά αναρριχηθέντες κρατικούς υπευθύνους. Επιτέλους, πότε θα συλληφθεί και θα τιμωρηθεί παραδειγματικά έστω και ένας εμπρηστής;
Αυτοί βέβαια που αξίζουν τον σεβασμό και τα συγχαρητήρια όλων μας είναι οι επί τόπου μαχητές της φωτιάς, οι μάχιμοι πυροσβέστες και οι χειριστές των αεροπορικών μέσων, που με κίνδυνο της ζωής τους μάχονται να σώσουν ότι μπορούν, καθώς και οι κάτοικοι που υπερασπίζονται τις περιουσίες τους και οι εθελοντές που σπεύδουν να βοηθήσουν.
Τέλος, για μια ακόμη φορά, παρακαλούμε τους κρατικούς υπευθύνους:
Επενδύστε σοβαρά στην ορθή πρόληψη, με το απαραίτητο προσωπικό και τα κατάλληλα μέσα. Οργανώστε σωστά και ρεαλιστικά την διαχείριση καταστροφών και κρίσεων. Προστατέψτε την Ελλάδα μας και το λαό της!
Όλος ο πλανήτης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την συνάντηση ανάμεσα σε Τραμπ και Πούτιν στην Αλάσκα.
Ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα υποδεχθεί τον Ρώσο ομόλογό του στην Αλάσκα.
Ο Λευκός Οίκος έχει ανακοινώσει ότι η διμερής συνάντηση στην Αλάσκα θα ξεκινήσει στις 22:00 (ώρα Ελλάδος), ενώ το Κρεμλίνο ανέφερε πως μπορεί να διαρκέσει «τουλάχιστον 6 με 7 ώρες».
Ο Πούτιν έκανε στάση στην ανατολική ρωσική πόλη Μαγκαντάν, με επίσκεψη σε βιομηχανική μονάδα, προεδρία τοπικής κυβερνητικής συνεδρίασης και επαφή με μαθητές σε παγοδρόμιο χόκεϊ. Η πτήση του προς το Άνκορατζ διαρκεί περίπου 4 ώρες.
22:30 Η ιστορική συνάντηση των δύο ηγετών μέσα από εικόνες
President Donald Trump greets Russia’s President Vladimir Putin Friday, Aug. 15, 2025, at Joint Base Elmendorf-Richardson, Alaska. (AP Photo/Julia Demaree Nikhinson)
President Donald Trump talks with Russia’s President Vladimir Putin Friday, Aug. 15, 2025, at Joint Base Elmendorf-Richardson, Alaska. (AP Photo/Julia Demaree Nikhinson)
22:19 Oι πρώτες εικόνες από τα φωτογραφικά πρακτορεία
Russia’s President Vladimir Putin arrives Friday, Aug. 15, 2025, at Joint Base Elmendorf-Richardson, Alaska, to meet with President Donald Trump. (AP Photo/Julia Demaree Nikhinson)
President Donald Trump arrives on Air Force One, Friday, Aug. 15, 2025, at Joint Base Elmendorf-Richardson, Alaska, to meet with Russia’s President Vladimir Putin. (AP Photo/Julia Demaree Nikhinson)
22:11 Ο Ντόναλντ Τραμπ χειροκρότησε τον Βλάντιμιρ Πούτιν
Στη συνέχεια οι δύο άνδρες αντάλλαξαν χειραψία και είχαν σύντομη ομιλία.
Μετά την αποβίβασή τους και τις φωτογραφίες, Τραμπ και Πούτιν μπήκαν στην ίδια θωρακισμένη λιμουζίνα.
22:09 Βγήκαν από τα αεροπλάνα τους Ντόναλντ Τραμπ και Βλάντιμιρ Πούτιν
Πρώτος κατέβηκε ο πρόεδρος των ΗΠΑ και ακολούθησε δευτερόλεπτα μετά ο Ρώσος ομόλογός του.
22:08 Δύο F-35 Lightning II πετούν πάνω από τη Joint Base Elmendorf–Richardson στο Άνκορατζ της Αλάσκας, μετά τη συνοδεία του Ilyushin Il-96-300PU που μετέφερε τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
21:59 Έφτασε στην Αλάσκα ο Β.Πούτιν
21:56 Αναμονή για την άφιξη Πούτιν
Η αυτοκινητοπομπή της Ρωσίας που περιμένει τον Πούτιν
21: 47 Η στιγμή που το αεροπλάνο του Τραμπ περνάει μπροστά από το κόκκινο χαλί για τον Πούτιν:
21:23 Προσγειώθηκε στην Αλάσκα το αεροσκάφος που μετέφερε τον Ντόναλντ Τραμπ.
Η στιγμή της προσγείωσης:
21:13 Σε αναμονή όλοι για την έναρξη της συνάντησης.
Οι σημαίες ΗΠΑ και Ρωσίας:
21:10 Σχεδόν μισό εκατομμύριο άνθρωποι παρακολούθησαν το Tupolev Tu-214 από το Μαγκαντάν μέχρι την αεροπορική βάση Elmendorf.
Η πτήση του Πούτιν:
21:09 Κόκκινο χαλί για τον Πούτιν
Για πρώτη φορά υποδοχή στον Πούτιν σε αμερικανικό έδαφος με κόκκινο χαλί
20:56 Δημοσιεύτηκε η πρώτη φωτογραφία από το κέντρο Τύπου όπου Τραμπ και Πούτιν θα πραγματοποιήσουν συνέντευξη τύπου μετά το πέρας των σημερινών συναντήσεων:
Αυτόματα αναμένεται να εκδίδεται από τις 5 Σεπτεμβρίου ο Προσωπικός Αριθμός στους πολίτες που δεν μερίμνησαν για την έκδοσή του.
Ο μοναδικός αριθμός ταυτοποίησης για κάθε πολίτη σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε για να αντικαταστήσει τους πολλαπλούς αριθμούς που χρησιμοποιούνται σήμερα, όπως ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ), ο Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ) και ο αριθμός ταυτότητας.
Σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό, την Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2025, όσοι δεν έχουν προχωρήσει στην έκδοση «ψηφιακού κλειδιού», θα τον αποκτούν αυτόματα από το σύστημα.
Ο Προσωπικός Αριθμός, ο οποίος να πρέπει να σημειωθεί ότι δεν καταργεί άμεσα τον ΑΜΚΑ και τον ΑΦΜ, αναγράφεται ήδη στις νέες ταυτότητες (στην πίσω πλευρά) και στην ψηφιακή ταυτότητα στο gov.gr wallet, ως το μοναδικό αναγνωριστικό του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο.
Μάλιστα, από την Κυριακή 29 Ιουνίου 2025, για την ολοκλήρωση της διαδικασίας έκδοσης δελτίου ταυτότητας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση ο αιτών -εφόσον είναι δικαιούχος- να διαθέτει Προσωπικό Αριθμό.
Από τον κανόνα αυτό εξαιρούνται οι περιπτώσεις πολιτών, οι οποίοι έχουν προβεί στις απαραίτητες ενέργειες έκδοσης Προσωπικού Αριθμού, αλλά η διαδικασία δεν ολοκληρώθηκε χωρίς υπαιτιότητά τους.
Αρχικά, ο Προσωπικός Αριθμός θα αφορά κυρίως τις συναλλαγές με το Δημόσιο. Ωστόσο, προβλέπεται η επέκτασή του και σε συναλλαγές με φορείς του ιδιωτικού τομέα, όπως τράπεζες ή ασφαλιστικές εταιρείες, ώστε να αποφεύγεται η ανάγκη για πολλαπλούς αριθμούς ταυτοποίησης.
Η απόδοση του Προσωπικού Αριθμού γίνεται μέσω της εφαρμογής myInfo του gov.gr. Οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στη διαμόρφωση του αριθμού τους, επιλέγοντας οι ίδιοι δύο από τα τρία αλφαριθμητικά στοιχεία που θα προηγούνται του ΑΦΜ τους. Το τρίτο αλφαριθμητικό στοιχείο προκύπτει αυτόματα από το σύστημα, λειτουργώντας ως ψηφίο ελέγχου.
Η μορφή του Προσωπικού Αριθμού είναι 12 ψηφία, με τη δομή να αποτελείται από:
Ο Προσωπικός Αριθμός είναι μόνιμος, μοναδικός και αμετάβλητος για όλη τη διάρκεια της ζωής του πολίτη, ανεξαρτήτως αλλαγών σε ταυτότητα, τόπο διαμονής ή άλλο μητρώο. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν ένας πολίτης αλλάξει ταυτότητα ή διεύθυνση, ο Προσωπικός Αριθμός του θα παραμείνει ο ίδιος.
Για την έκδοση του Προσωπικού Αριθμού μέσω της εφαρμογής myInfo, απαιτούνται οι κωδικοί Taxisnet και ένας καταχωρημένος αριθμός κινητού τηλεφώνου στο Εθνικό Μητρώο Επικοινωνίας (ΕΜΕπ). Αυτό διασφαλίζει την ασφαλή πρόσβαση στην εφαρμογή και την προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών.
γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος
- ΕΧΟΥΜΕ μπροστά μας πέντε ημέρες μέχρι την Παρασκευή 15 Αυγούστου που ορίστηκε αυτή η συνάντηση "κορυφής" ανάμεσα στις δύο πυρηνικές υπερδυνάμεις του πλανήτη. Και όμως από τώρα, ο πολιτικός "ηθοποιός" Ζελένσκι μαζί με τους Ευρωπαίους "κομπάρσους" του, τρέχουν και δε φτάνουν! Συσκέπτονται και βγάζουν ανακοινώσεις, προσπαθώντας να εισακουστούν οι θέσεις και προτάσεις τους από τους δύο ισχυρούς του πλανήτη, Τραμπ και Πούτιν! Ε, δεν είναι και λίγο να τούς βάζουν στην "απέξω" αυτοί οι δύο Ηγέτες και ν' αποφασίζουν χωρίς αυτούς! Και τι ζητούν οι Ευρωπαίοι ηγετίσκοι, τι λένε στην κοινή ανακοίνωσή τους; Α)... "παραμένουμε σταθερά υπέρ της αρχής ότι τα διεθνή σύνορα δεν πρέπει να αλλάζουν με τη βία"! Β)... "δοθούν εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης και της επιλογής για μελλοντκή ένταξη στο ΝΑΤΟ"! Γ)... "όχι σε μια δεύτερη Γιάλτα"! Αυτά από τους Ευρωπαίους ηγετίσκους...
- ΑΛΗΘΕΙΑ, δε θέλουν να καταλάβουν πως στη συνάντηση αυτή και μάλιστα στην Αλάσκα, οι δύο Ηγέτες έχουν να συζητήσουν πολύ σοβαρά θέματα του παγκόσμιου γίγνεσθαι, τα οποία αφορούν και τους δύο, με σκοπό να κερδίσουν και οι δύο;;! Και πως το "ουκρανικό" θα το έχουν ήδη λυμένο και πάλι με σκοπό να κερδίσουν και οι δύο;;! Ο Πούτιν εχει βγει πολλαπλά κερδισμένος από αυτόν τον πόλεμο που τον "έστησε" το ΝΑΤΟ! Έγινε και αυτός "πλανητάρχης" του Βορρά μαζί με Κίνα και άλλες χώρες κι επομένως έχουμε να κάνουμε με μία συνάντηση των δύο "πλανηταρχών"! Οπότε, ποιος απ' τους δύο λογαριάζει ή παίρνει στα σοβαρά αυτούς τους "ηγετίσκους" της ΕΕ, όπως οι ίδιοι κατάντησαν;; Μέσα σε αυτούς και ο δικός μας ηγετίσκος...
- Η ΕΠΟΜΕΝΗ συνάντηση "κορυφής" μπορεί να γίνει και στη ...Σελήνη! Αφού, Ρωσία με Κίνα, προετοιμάζονται για πυρηνικό Σταθμό-Βάση στο φεγγαράκι μας το φωτεινό, το 2030! Το ίδιο κάνει και ο Τραμπ με τη NASA! Επίσης για το 2030! Όποιος προλάβει πρώτος, δηλαδή! Οι δε Ευρωπαίοι, ακόμα θα κοιμούνται το 2030! Και θέλουν να τους πάρουν στα σοβαρά Πούτιν και Τραμπ! Η ΕΕ θα μπορούσε να ήταν και αυτή μία, έστω και μικρότερη, υπερδύναμη σήμερα, αλλά...
Στις 24 Ιουλίου 2025, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Νίκος Δένδιας, ανακοίνωσε τη Β΄ Φάση της μεταρρύθμισης «Ατζέντα 2030», παρουσιάζοντας μια σειρά εκτεταμένων παρεμβάσεων στη Δομή και την Οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων, με απώτερο στόχο τον εκσυγχρονισμό τους.
Οι αλλαγές αυτές, όπως τόνισε ο Υπουργός, αποσκοπούν στη δημιουργία ενός πιο ευέλικτου και σύγχρονου μοντέλου διοίκησης, στη μείωση της γραφειοκρατίας, στην εξοικονόμηση πόρων, καθώς και στη βελτίωση των υποδομών και των συνθηκών για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.
Στο πλαίσιο αυτό, καταργούνται η 1η Στρατιά και τα ενδιάμεσα επίπεδα διοίκησης, με το επιχείρημα της απλοποίησης της διοικητικής πυραμίδας και της ενίσχυσης της ευελιξίας.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η κατάργηση της ΑΣΔΕΝ (Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων), η οποία, αν και δεν αποτελούσε ενδιάμεσο επίπεδο, είχε αυτοτελή επιχειρησιακή αποστολή στην άμυνα του νησιωτικού χώρου του Ανατολικού Αιγαίου. Ο ρόλος της μεταφέρεται στην υπό σύσταση Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου (ΑΣΔΑΜ), χωρίς να έχει αποσαφηνιστεί πλήρως το νέο διοικητικό και επιχειρησιακό πλαίσιο.
Για την ενίσχυση της αυτονομίας των μείζονων σχηματισμών, συγκροτούνται τέσσερις Ανώτατες Στρατιωτικές Διοικήσεις: Θράκης (μετονομασία του 4ου Σώματος Στρατού), Ηπείρου και Μακεδονίας, Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου (αντικαθιστά την ΑΣΔΕΝ), καθώς και η ΑΣΔΥΣ, που διατηρεί τον υφιστάμενο ρόλο της. Πάνω από αυτές τίθεται το Γενικό Επιτελείο Στρατού, με αρμοδιότητα τον στρατηγικό σχεδιασμό, τον συντονισμό και την εποπτεία. Παράλληλα, ενισχύεται η Γενική Επιθεώρηση Στρατού και συγκροτούνται Διοικήσεις Μη Επανδρωμένων Μέσων σε όλα τα Όπλα και Σώματα.
Επιπλέον, συνεχίζεται το κλείσιμο δεκάδων στρατοπέδων και στρατιωτικών δικαστηρίων, ενώ από το 2026 η κατάταξη των στρατευσίμων θα γίνεται αποκλειστικά στο Στρατό Ξηράς. Προβλέπεται επίσης, πρόγραμμα οχυρωματικών έργων στα νησιά του Αιγαίου και στον Έβρο, στο πλαίσιο του δόγματος «αυτόνομα νησιά», που στοχεύει στη μέγιστη επιχειρησιακή αυτονομία των μονάδων άμυνας σε συνθήκες κρίσης ή αποκλεισμού.
Το αφήγημα του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Νίκου Δένδια προς υποστήριξη της εν λόγω «μεταρρύθμισης» στηρίζεται στην ανάγκη προσαρμογής στις αυξανόμενες γεωπολιτικές προκλήσεις, τα διδάγματα των πολέμων σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή και τις τεχνολογικές εξελίξεις που αλλάζουν τον σύγχρονο πόλεμο.
Στόχος της μεταρρύθμισης είναι η οικοδόμηση ενός πιο ευέλικτου, τεχνολογικά εκσυγχρονισμένου και αποτελεσματικού αμυντικού μηχανισμού, με έμφαση στην πρώτη γραμμή και τη μέριμνα για το προσωπικό.
Πίσω από τη ρητορική του εκσυγχρονισμού και της ευελιξίας όμως, εγείρονται σοβαρά ερωτήματα για τον αντίκτυπο των αλλαγών στη διακλαδικότητα, τη στρατηγική συνοχή και την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας.
Παρά τα διδάγματα από την Ουκρανία, οι παρεμβάσεις αυτές στερούνται συνεκτικού στρατηγικού σχεδίου, υπονομεύουν την επιχειρησιακή επάρκεια και αλλοιώνουν τη θεσμική αρχιτεκτονική διοίκησης, τη στιγμή που η χώρα οφείλει να ενισχύει και όχι να αποδομεί την αποτρεπτική της ισχύ.
Οι εξαγγελθείσες αλλαγές ενσωματώνουν ένα στρατηγικό σφάλμα: ενώ επικαλούνται διδάγματα από την Ουκρανία, αγνοούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πραγματικού αντιπάλου. Το επιχειρησιακό περιβάλλον δεν είναι ουδέτερο, αλλά συγκεκριμένο και γεωγραφικά προσδιορισμένο.
Η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει ούτε μια στατική, προβλέψιμη σύγκρουση τύπου Ουκρανίας, ούτε έναν πόλεμο μέσω αντιπροσώπων (proxies), όπως το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.
Αντιμετωπίζει μια αναθεωρητική δύναμη με αποβατική ικανότητα και διακηρυγμένη πολιτική βούληση επιθετικότητας, σε ένα αρχιπελαγικό θέατρο επιχειρήσεων με εκτεθειμένα νησιά και ανάγκη αποτροπής πρώτου πλήγματος.
Η άκριτη υιοθέτηση ξένων προτύπων, χωρίς εστίαση στη φύση της τουρκικής απειλής, οδηγεί σε εσφαλμένα διδάγματα και στρατηγικό κενό.
Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να σχεδιάζει άμυνα «γενικών προδιαγραφών». Η απειλή είναι συγκεκριμένη, η γεωγραφία αμείλικτη και το κόστος ενός πρώτου πλήγματος πιθανόν ανεπανόρθωτο.
Η προβαλλόμενη «μεταρρύθμιση» δίνει έμφαση σε τεχνολογίες όπως drones και τεχνητή νοημοσύνη, όμως η τεχνολογία δεν υποκαθιστά την κυριαρχία επί του εδάφους. Η αποτελεσματική άμυνα κρίσιμων περιοχών (π.χ. Σάμος ή Καστελόριζο), απαιτεί φυσική στρατιωτική παρουσία, ισχυρές δομές διοίκησης και εγγύτητα με τον τοπικό πληθυσμό και το γεωγραφικό ανάγλυφο.
Οι έννοιες της «συμπαγούς δύναμης», της «τεχνολογικής αναβάθμισης» και της «ενίσχυσης της πρώτης γραμμής» μοιάζουν περισσότερο με συνθήματα παρά με τεκμηριωμένη στρατηγική.
Η αντίληψη περί «αυτόνομων νησιών» και η έμφαση σε έργα οχύρωσης συνδέεται περισσότερο με δόγματα στατικής άμυνας του 17ου και 18ου αιώνα, όταν η πολιορκία αποτελούσε κυρίαρχη μορφή πολέμου.
Στο σημερινό δυναμικό και διακλαδικό επιχειρησιακό περιβάλλον, όπου ο χρόνος αντίδρασης μετριέται σε λεπτά και η κυριαρχία εξαρτάται από την ταχεία συγκέντρωση και συντονισμό ισχύος, η «αυτονομία» δεν εξασφαλίζει αποτροπή. Αντίθετα, οδηγεί σε κατακερματισμό των δυνάμεων και απώλεια στρατηγικού ελέγχου. Η εθνική στρατιωτική ισχύς δεν βασίζεται σε απομονωμένες «νησίδες αντίστασης», αλλά σε δικτυοκεντρική διοίκηση, εφεδρείες και συνδυασμένη ισχύ. Η έννοια του «αποκλεισμένου νησιού», ειδικά όταν υποστηρίζεται από οχυρώσεις χωρίς ένα ενιαίο δόγμα, χωρίς διακλαδική υποστήριξη και ευελιξία, υποδηλώνει ήδη στρατηγική αποτυχία.
Η κατάργηση της 1ης Στρατιάς και της ΑΣΔΕΝ, υπό το πρόσχημα της δημιουργίας ενός πιο ευέλικτου και σύγχρονου μοντέλου διοίκησης, τη μείωση της γραφειοκρατίας, την εξοικονόμηση πόρων και του ψηφιακού μετασχηματισμού, αφαιρεί το αναγκαίο στρατηγικό υπόβαθρο για την ουσιαστική αξιοποίηση των τεχνολογικών μέσων, θέτοντας σε κίνδυνο την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας.
Αντί να σηματοδοτούν εξορθολογισμό, διασπούν τη διοικητική συνέχεια, αποδυναμώνουν την επιχειρησιακή ικανότητα και αλλοιώνουν τον χαρακτήρα της αποτροπής. Η τεχνολογία χωρίς δομές δεν αποτρέπει, όπως και η ευελιξία χωρίς βάθος, δεν προστατεύει.
Μια χώρα που απειλείται άμεσα, δεν έχει την πολυτέλεια να πειραματίζεται με αφηρημένα δόγματα. Χρειάζεται διοίκηση, εφεδρείες, τοπική ισχύ και σαφές μήνυμα αποτροπής. Όχι συνθήματα.
Η απόφαση κατάργησης της 1ης Στρατιάς παρουσιάζεται ως βήμα εξορθολογισμού και ευελιξίας, όμως στην πραγματικότητα συνιστά σοβαρή υποβάθμιση της επιχειρησιακής δομής του Στρατού Ξηράς.
Η 1η Στρατιά, ως ο ανώτατος διοικητικός σχηματισμός και μοναδικό Επιχειρησιακό Στρατηγείο του ελληνικού στρατού, αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της Χερσαίας Άμυνας της Ελλάδας, τον αναγκαίο ενδιάμεσο κρίκο μεταξύ του ΓΕΣ και των Σωμάτων Στρατού, εξασφαλίζοντας στρατηγική συνοχή, συντονισμένη δράση σε ευρεία γεωγραφική κλίμακα (Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία) και άμεση και συντονισμένη αντίδραση σε κρίσεις μεγάλης κλίμακας στο χερσαίο μέτωπο.
Η κατάργησή της, ακυρώνει ένα επίπεδο διοίκησης που είναι απαραίτητο σε συνθήκες έντασης, κρίσης ή πολέμου, δημιουργεί κενό Διοίκησης και Ελέγχου (C2) στο επίπεδο της στρατηγικής επιχειρησιακής διοίκησης (σε μια περίοδο που η χώρα οφείλει να διατηρεί στρατηγικό βάθος και ενιαία καθοδήγηση των δυνάμεών της), υπονομεύει τη συνοχή των δυνάμεων του χερσαίου χώρου και επιφέρει αποδιοργάνωση του επιχειρησιακού σχεδιασμού τόσο στο στρατηγικό όσο και τακτικό επίπεδο.
Είναι στρατηγικό λάθος να θεωρούμε, ότι η μόνη απειλή προέρχεται από ανατολάς, δηλαδή μόνο από την Τουρκία, σε ένα υβριδικό επιχειρησιακό περιβάλλον με πολυδιάστατες προκλήσεις.
Δεν μπορεί να παραβλέπεται το γεγονός, ότι η Αλβανία διατηρεί αλυτρωτικές βλέψεις και στενή στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία, που δημιουργεί νέα δεδομένα ασφάλειας στα σύνορά μας. Σε αυτό το πλαίσιο, η διατήρηση και μετεξέλιξη της 1ης Στρατιάς σε Στρατηγείο Χερσαίων Δυνάμεων είναι αναγκαία για την ολιστική διαχείριση των πολλαπλών απειλών που αντιμετωπίζει η χώρα, ενισχύοντας τη δυνατότητα συντονισμού και ευελιξίας των χερσαίων δυνάμεων σε εθνικό επίπεδο.
Χωρίς την 1η Στρατιά όμως, το βάρος της επιχειρησιακής διοίκησης μεταφέρεται υπέρμετρα στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, μειώνοντας την ικανότητά του να ασκεί στρατηγική καθοδήγηση και σχεδιασμό, καθώς ταυτόχρονα θα πρέπει να αναλαμβάνει απευθείας την επιχειρησιακή διοίκηση — μια πρακτική που κρίνεται μη ρεαλιστική σε περίπτωση μεγάλης κρίσης ή πολέμου.
Επιπλέον, η επιχειρούμενη αναδιοργάνωση κινδυνεύει να μετατρέψει το ΓΕΕΘΑ από επιτελικό όργανο στρατηγικής καθοδήγησης σε μια συγκεντρωτική δομή με επιχειρησιακές αρμοδιότητες, χωρίς όμως να διαθέτει τον αναγκαίο επιτελικό μηχανισμό και την απαιτούμενη ευελιξία για άμεση διοίκηση σε συνθήκες κρίσης ή σύρραξης.
Αυτή η υπερσυγκέντρωση, αντί να ενισχύει τη διακλαδικότητα, την υπονομεύει, καθώς ακυρώνει τους ενδιάμεσους κρίκους διοίκησης που εξασφάλιζαν την ευθυγράμμιση των Κλάδων υπό ένα ενιαίο στρατηγικό πλαίσιο. Η διακλαδικότητα απαιτεί διασύνδεση και συνεργασία, όχι απορρόφηση και απορρύθμιση.
Η «νέα δομή» δεν συνοδεύεται από σαφές διακλαδικό πλαίσιο, αφήνοντας θολή τη διαδικασία συνεργασίας και διαλειτουργικότητας μεταξύ Κλάδων. Η κατάργηση κρίσιμων χερσαίων διοικήσεων διαταράσσει την ισορροπία της διακλαδικότητας, αποδυναμώνοντας δυσανάλογα τον Στρατό Ξηράς, χωρίς αντίστοιχη ενίσχυση στους άλλους Κλάδους.
Η 1η Στρατιά επίσης, αναγνωρίζεται από το ΝΑΤΟ ως στρατηγείο επιπέδου Στρατιάς (Field Army HQ), με ρόλο στρατηγικής εφεδρείας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Σε περίπτωση σύρραξης, μπορεί να αναλάβει τη διοίκηση χερσαίων συμμαχικών δυνάμεων στην περιοχή ευθύνης του SACEUR, ειδικά στον άξονα Βαλκανίων–Μαύρης Θάλασσας. Έχει συμμετάσχει σε σημαντικές ασκήσεις, παρέχοντας ικανότητες Command & Control για δυνάμεις μεγέθους Σώματος Στρατού ή Μεραρχίας.
Επιπλέον, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, λειτουργεί ως κρίσιμο στρατηγείο που συνδέει το Αιγαίο, τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, υποστηρίζοντας τη ροή ενισχύσεων προς Βουλγαρία, Ρουμανία και τη Ν.Α. πτέρυγα της Συμμαχίας.
Η κατάργησή της εκτός από την απώλεια ενός σημαντικού εθνικού εργαλείου θα σημάνει και την αποδυνάμωση της ΝΑΤΟϊκής διοικητικής αρχιτεκτονικής σε μια κρίσιμη περιοχή για τη συλλογική άμυνα.
Η κατάργηση της ΑΣΔΕΝ επίσης, συνιστά μία ακόμη ατυχής και επικίνδυνη απόφαση, καθώς ακυρώνει μια δοκιμασμένη επιχειρησιακή δομή με αποδεδειγμένη επάρκεια στην επιτήρηση και αποτροπή στο Αιγαίο.
Η ΑΣΔΕΝ δεν είναι απλώς μια διοικητική δομή του Στρατού Ξηράς. Είναι ο θεσμικός φορέας επιχειρησιακής ετοιμότητας, αποτροπής και συντονισμού της εθνικής άμυνας στα νησιά του Αιγαίου.
Αποτελεί ενιαίο στρατηγείο ελέγχου του αρχιπελάγους, εξασφαλίζει τη διοικητική και επιχειρησιακή ενοποίηση των νήσων, υποστηρίζει τη ροή ενισχύσεων και εφεδρειών σε συνθήκες κρίσης και λειτουργεί ως κρίσιμος ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ των τακτικών σχηματισμών και του ΓΕΣ.
Η κατάργησή της, με την πρόθεση ενσωμάτωσης των αρμοδιοτήτων της σε μια νέα ευρύτερη Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου (ΑΣΔΑΜ), διαλύει μια κρίσιμη εξειδικευμένη διοίκηση, υποβαθμίζει τη διακλαδική λειτουργία και υπονομεύει τη στρατηγική συνοχή της αποτροπής στον πλέον ευαίσθητο γεωπολιτικά χώρο της χώρας.
Η επιλογή αυτή δεν ενισχύει, αλλά αποδυναμώνει την ικανότητα άμεσης και συντονισμένης αντίδρασης στην περιοχή ευθύνης της, δημιουργώντας επικίνδυνα διοικητικά κενά και αποδιοργανώνοντας την επιχειρησιακή συνέχεια στο σύνθετο γεωγραφικά περιβάλλον του Αιγαίου.
Επιπλέον, η κατάργηση της ΑΣΔΕΝ διαταράσσει την απαραίτητη ισορροπία διοίκησης ανάμεσα στους Κλάδους, αφού αποδυναμώνει δυσανάλογα τη χερσαία συνιστώσα της αποτροπής, δίχως να ενισχύει αντίστοιχα κάποιο λειτουργικό διακλαδικό σχήμα. Αντί να προάγεται η διακλαδικότητα, εγκαθιδρύεται μια επικίνδυνη ασάφεια. Η ΑΣΔΕΝ αποτελεί εγγυητή της επιχειρησιακής συνοχής του ανατολικού χώρου. Η διάλυσή της συνιστά ρήγμα σε αυτήν τη συνοχή.
Επίσης, η προστιθέμενη αξία της ΑΣΔΕΝ έγκειται στη βαθιά εξοικείωσή της με την επιχειρησιακή λογική του νησιωτικού περιβάλλοντος. Δεν πρόκειται απλώς για ένα επιτελείο, αλλά για έναν οργανισμό με ενσωματωμένη τη γνώση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε νησιού, κάθε μονάδας και κάθε σχηματισμού που λειτουργούν ως Φάροι Εθνικής Αποτροπής.
Αυτή η πολύτιμη, πολυετής εμπειρία και τοπική εξειδίκευση δεν μπορούν να μεταβιβαστούν αυτόματα σε μια νέα, μη εξειδικευμένη περιφερειακή διοίκηση. Η επιχειρούμενη αναδιάταξη, με τη μετατροπή της ΑΣΔΕΝ σε ΑΣΔΑΜ, απειλεί να αλλοιώσει τον ειδικό αποτρεπτικό της ρόλο, αφαιρώντας βάθος και σαφήνεια από το στρατηγικό μήνυμα της χώρας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Και όλα αυτά, δεν εκτυλίσσονται σε καιρό σταθερότητας και ειρήνης. Αντιθέτως, η αναδιάταξη επιχειρείται σε ένα διεθνές περιβάλλον αβεβαιότητας, αστάθειας και γεωπολιτικών ανακατατάξεων και την ώρα που η Τουρκία επιδιώκει έναν ηγεμονικό ρόλο στην περιοχή. Την ώρα, που επενδύει στην ακραία εθνικιστική της ρητορική, ενισχύει συστηματικά την επιθετική προβολή της στρατιωτικής της ισχύος και εργαλειοποιεί κάθε κρίση ως μέσο στρατηγικής πίεσης και εκβιασμού.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η επιλογή να καταργηθούν οι δύο θεμελιώδεις πυλώνες της εθνικής άμυνας (1η Στρατιά και ΑΣΔΕΝ), συνιστά στρατηγικό λάθος, με άμεσες επιπτώσεις στην επιχειρησιακή συνοχή, την ετοιμότητα και την αξιοπιστία της εθνικής αποτροπής.
Η Δομή Δυνάμεων δεν μπορεί να σχεδιάζεται σε στρατηγικό κενό, ούτε ανεξάρτητα από τις δυνατότητες και τις προθέσεις του αντιπάλου. Ειδικότερα, όταν η Τουρκία διατηρεί σαφώς επιθετικά προσανατολισμένη στρατιωτική διάταξη, με ικανότητα ταχείας προβολής ισχύος στο Αιγαίο, στον Έβρο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Συγκεκριμένα, η 4η Στρατιά (Στρατιά Αιγαίου), με έδρα τη Σμύρνη, αποτελεί την κύρια αποβατική δύναμη της Τουρκίας, ενώ η 1η Στρατιά στην Ανατολική Θράκη διαθέτει τρία Σώματα Στρατού ικανά για ταχεία δράση στον Έβρο. Και οι δύο σχηματισμοί συγκροτούν ένα διακλαδικό σύστημα αποβατικής και χερσαίας ισχύος, υποστηριζόμενο από ειδικές δυνάμεις, αεροπορία στρατού και ναυτικές μονάδες.
Όταν ο αντίπαλος οργανώνεται με αυξημένες επιθετικές δυνατότητες, η αποδόμηση κρίσιμων δομών και η συγχώνευση θεμελιωδών σχηματισμών δεν συνιστούν εκσυγχρονισμό, αλλά στρατηγική πλάνη, η οποία υπονομεύει την αποτρεπτική ισχύ και παραχωρεί πρωτοβουλία κινήσεων σε αυτόν που διατηρεί το πλεονέκτημα της επιθετικής επιλογής.
Τέλος, όλες οι εξαγγελίες του κ. Δένδια για την αλλαγή στη Δομή Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού τίθενται σε θεσμικό κενό.
Από τη στιγμή που δεν υπάρχει επικαιροποιημένη Πολιτική Εθνικής Άμυνας (Π.Ε.Α.), πώς είναι δυνατόν ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας να προχωρά σε δομικές παρεμβάσεις που επηρεάζουν το σύνολο της επιχειρησιακής διάταξης και της αμυντικής αρχιτεκτονικής της χώρας;
Στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας το μόνο θεσμικό κείμενο που υπάρχει και σχετίζεται με την Εθνική Ασφάλεια είναι η Πολιτική Εθνικής Άμυνας (Π.Ε.Α.), το οποίο είναι άκρως απόρρητο έγγραφο και απορρέει από την Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας.
Η Π.Ε.Α., αποτελεί το θεμέλιο απ’ το οποίο πηγάζουν όλα τα καταστατικά κείμενα που διέπουν τη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων [Στρατιωτική Αξιολόγηση Κατάστασης (Σ.Α.Κ.), Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική (ΕΘ.Σ.Σ.), Γενική Σχεδίαση Άμυνας της Χώρας (ΓΕ.Σ.Α.Χ.), Δομή Δυνάμεων (Δ.Δ.) κ.λπ.].
Συνεπώς, από τη στιγμή που δεν υπάρχει επικαιροποιημένη Π.Ε.Α. όπου να έχει εγκριθεί από το ΚΥΣΕΑ και δεν έχουν διατυπωθεί και καταγραφεί στο εν λόγω θεσμικό κείμενο σαφείς στρατηγικοί και επιχειρησιακοί στόχοι για τις Ένοπλες Δυνάμεις, με ποιο στρατηγικό υπόβαθρο επιχειρείται η υλοποίηση της «ΑΤΖΕΝΤΑΣ 2030»;
Ποιο πρόβλημα επιχειρεί να λύσει και με ποιες επιπτώσεις στην εθνική ασφάλεια;
Εν κατακλείδι, θα πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η Δομή Δυνάμεων και η Εθνική Άμυνα γενικότερα, δεν είναι Άσκηση επί Χάρτου, αλλά ούτε και επικοινωνιακό πυροτέχνημα που αξιοποιείται για λόγους προσωπικού εντυπωσιασμού και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.
Δεν μπορεί να υποτάσσεται σε πρόχειρους σχεδιασμούς, αποσπασματικές μεταρρυθμίσεις ή επιφανειακές εξαγγελίες.
Η «νέα Δομή Δυνάμεων» δεν προκύπτει από τεκμηριωμένη στρατηγική ανάλυση, ούτε εντάσσεται σε μια θεσμικά κατοχυρωμένη ιεραρχία σχεδίασης που να εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον.
Αντιθέτως, μοιάζει να συνιστά άσκηση διοικητικού πειραματισμού χωρίς σαφές δόγμα, χωρίς επιχειρησιακή τεκμηρίωση, χωρίς εκτίμηση της απειλής και χωρίς θεσμική συνέπεια.
Ο εκσυγχρονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων είναι απαραίτητος. Αλλά για να είναι αποτελεσματικός και θεσμικά νόμιμος, πρέπει να ξεκινά από στρατηγική καθοδήγηση, να καταλήγει σε επιχειρησιακή λογική και να στηρίζεται σε ρεαλιστική αποτύπωση της απειλής.
Υπό το πρίσμα αυτό, όσοι αγνοούν τις συνέπειες που επιφέρουν οι πειραματισμοί τους στη συνοχή και την αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, αναλαμβάνουν ακέραιη την ευθύνη για το επιχειρησιακό κενό που θα προκύψει όταν η κρίση δεν θα είναι Σενάριο επί Χάρτου, αλλά πραγματικότητα.
Αύξηση των ξαφνικών θανάτων κατά 300% καταγράφεται μετά τα χρόνια της καραντίνας και των αναγκαστικών εμβολιασμών κατά Covid-19.
Οι ξαφνικοί θάνατοι προέρχονται κυρίως από εμφράγματα τα οποία προκαλούνται από μυοκαρδίτιδες και περικαρδίτιδες των οποίων η εμφάνιση οφείλεται στους υποχρεωτικούς και εκβιαστικούς εμβολιασμούς με πειραματικά επί της ουσίας εμβόλια τα οποία είχαν δημιουργηθεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας του Covid-19.
Στις παρενέργειες των εμβολίων ήταν και οι επιληπτικές κρίσεις,
Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι η επιληπτική κρίση δεν προκαλεί καρδιακή ανακοπή αλλά αποτελεί απειλή για τον παθόντα καθώς χωρίς να το θέλει μπορεί να χτυπήσει άσχημα το κεφάλι του.
Το να πεθάνει ένας επιληπτικός από καρδιοπάθεια είναι σπανιότατο.
Εκτός εάν η καρδιοπάθεια έχει προκληθεί από άλλον παράγοντα όπως είναι ο εμβολιασμός του ατόμου στο παρελθόν με τα σκευάσματα κατά Covid-19.
Όπως και να έχει η αύξηση στα επιληπτικά επεισόδια ήταν κατακόρυφη μετά τους εμβολιασμούς, πολλά εκ των οποίων ήταν θανατηφόρα όπως αποκαλύπτει σχετικό άρθρο του 2023!
Οι περιπτώσεις που αναφέρονται στις παραπάνω αναρτήσεις είναι χαρακτηριστικές.
Κατά την διάρκεια της πανδημίας είχε προχωρήσει σε απίστευτες αποκαλύψεις για τα εμβόλια για τον κορωνοϊό ο δικηγόρος του Οχάιο Thomas Renz, κατά τη συνάντηση κορυφαίων επιστημόνων στην Ουάσινγκτον.
Ο δικηγόρος του Οχάιο Thomas Renz, ο οποίος εκπροσωπούσε πελάτες που μήνυσαν τις πολιτικές εμβολίων, ισχυρίστηκε ότι τα εμβόλια για τον COVID-19 προκαλούν καταστροφική βλάβη στα μέλη του αμερικανικού Στρατού και έδωσε μάλιστα συγκεκριμένα ποσοστά τα οποία προκάλεσαν τρόμο!
Ο Renz συνόψισε δεδομένα που ελήφθησαν από την Defense Medical Epidemiology Database (DMED), την μακροχρόνια επιδημιολογική βάση δεδομένων των μελών του στρατού.
Τα στοιχεία δείχνουν, όπως λέει, πως:
Όταν λέμε νευρολογικές διαταραχές φυσικά μέσα σε αυτές περιλαμβάνεται η επιληψία.
Οι καταγγέλλοντες παρείχαν τα δεδομένα γνωρίζοντας ότι θα αντιμετώπιζαν κατηγορίες για ψευδορκία αν υπέβαλλαν ψευδείς δηλώσεις στο δικαστήριο σε νομικές υποθέσεις που εκκρεμούν κατά του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ (DOD).
Οι στρατιωτικοί καταγγέλλοντες ανέφεραν ότι μια έρευνα DMED για «οξεία μυοκαρδίτιδα» οδήγησε σε 1.239 περιπτώσεις τον Αύγουστο του 2021, αλλά η ίδια έρευνα τον Ιανουάριο του 2022 είχε ως αποτέλεσμα μόνο 307 περιπτώσεις.
Ο καρδιολόγος Δρ Peter McCollough, σχολιάζοντας την παρουσίαση του Renz, είπε ότι η μυοκαρδίτιδα περιγράφεται ψευδώς ως ήπια και παροδική, όταν στην πραγματικότητα προκαλεί μόνιμη καρδιακή βλάβη και είναι περιοριστική για την ζωή στις περισσότερες περιπτώσεις.
Σε απλά ελληνικά αυτό για τους Έλληνες πολίτες σημαίνει το εξής:
Ότι πολλοί από αυτούς μπορεί να έπαθα μυοκαρδίτιδα και να μην το γνωρίζουν καν!
Αυτή αποτελεί πλέον μία μόνιμη βλάβη για την καρδιά και απλώς «περιμένει» τον κατάλληλο χρόνο για να εκδηλωθεί ακόμα και με θανατηφόρες συνέπειες.
Αυτό μπορεί να συμβεί 3,4, 5, 6,… μέχρι και 15 χρόνια μετά τους εμβολιασμούς!
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ξαφνικοί θάνατοι συνεχίζονται με εντυπωσιακούς ρυθμούς και χιλιάδες άνθρωποι σε «μάχιμες» ηλικίες «σβήνουν» ξαφνικά ή πεθαίνουν από καρκίνους «turbo» μέσα σε μερικές μέρες!
Γιατί όπως φαίνεται από τα εμβόλια έχουν προκληθεί και άλλες διαταραχές που προκαλούν αυτοάνοσες καταστάσεις.
Να σημειωθεί επίσης ότι νέα μελέτη για το εμβόλιο κατά της Covid-19 εγείρει ανησυχίες, καθώς εντοπίζεται πιθανή σύνδεση με αυξημένο κίνδυνο οφθαλμικών επιπλοκών, οι οποίες – σε ορισμένες περιπτώσεις – ενδέχεται να οδηγήσουν ακόμη και σε μερική ή ολική απώλεια όρασης.
Οι επιστήμονες τονίζουν πως αν οι αλλαγές στο μάτι διαρκούν χρόνια, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διόγκωση του κερατοειδούς ή θολή όραση!
Η προσοχή των επιστημόνων στράφηκε στον κερατοειδή χιτώνα – το διαφανές, μπροστινό μέρος του ματιού που επιτρέπει την είσοδο του φωτός και είναι απαραίτητο να παραμένει καθαρό και υγιές.
Η μελέτη εξέτασε κατά πόσο το εμβόλιο της Pfizer μπορεί να επηρεάσει τη διαύγεια και τη δομή αυτής της ευαίσθητης περιοχής.
Τα εμβόλια κατά του Covid-19 ευθύνονται για τουλάχιστον 3 εκατ. θανάτους «πάνω από το μέσο όρο» που καταγράφηκαν παγκοσμίως μετά την πανδημία μέχρι τον Αύγουστο του 2024.
Έχει ζητηθεί από τις κυβερνήσεις να διερευνήσουν γιατί πεθαίνουν τόσοι περισσότεροι άνθρωποι από το μέσο όρο, τα χρόνια μετά τα εμβόλια
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Vrije του Άμστερνταμ ανέλυσαν τα ποσοστά θανάτων από 47 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Αυστραλίας και χωρών της Ευρώπης
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αν και ορισμένοι από τους θανάτους μπορούν να αποδοθούν στη μόλυνση από τον Covid-19, πολλοί ήταν το αποτέλεσμα «έμμεσων επιπτώσεων των στρατηγικών υγείας για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης και της μόλυνσης από τον ιό», και σε αυτές περιλαμβανόταν ο μαζικός εμβολιασμός.
Οι παρενέργειες των εμβολίων περιλαμβάνουν εγκεφαλικό επεισόδιο, μυοκαρδίτιδα, οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, πήξη αίματος και αιμορραγία.
Το εμβόλιο της AstraZeneca, αποσύρθηκε από παντού, αλλά όχι πριν σκοτώσει αποδεδειγμένα εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Στην Ελλάδα απαφορεύθηκε τον Ιούνιο του 2020, ενώ είχαν γίνει πάνω από 2 εκατ. δόσεις στον πληθυσμό που τον διαβεβαίωναν ότι «θα τους έσωζε».
Τα συμβάντα παγκοσμίως περιελάμβαναν υψηλότερο κίνδυνο φλεγμονής που σχετίζεται με την καρδιά από εμβόλια mRNA που έγιναν από την Pfizer Inc., BioNTech SE και Moderna Inc. και έναν τύπο θρόμβου αίματος στον εγκέφαλο μετά ανοσοποίηση με εμβόλια ιικού φορέα όπως αυτό που αναπτύχθηκε από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και παρασκευάστηκε από την AstraZeneca Plc.
Τα εμβόλια ιικού φορέα συνδέθηκαν επίσης σε σπάνιες περιπτώσεις με για το σύνδρομο Guillain-Barre, μια νευρολογική διαταραχή στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κατά λάθος στο περιφερικό νευρικό σύστημα.
Η μυοκαρδίτιδα, ή φλεγμονή του καρδιακού μυός, εντοπίστηκε σταθερά μετά από μια πρώτη, δεύτερη και τρίτη δόση εμβολίων mRNA, σύμφωνα με τη μελέτη.
Η υψηλότερη αύξηση στην αναλογία παρατηρούμενου προς το αναμενόμενο παρατηρήθηκε μετά από δεύτερη δόση με το Moderna.
Η πρώτη και η τέταρτη δόση του ίδιου εμβολίου συνδέθηκαν επίσης με αύξηση κινδύνου της περικαρδίτιδας.
Οι ερευνητές βρήκαν μια στατιστικά σημαντική αύξηση των περιπτώσεων του συνδρόμου Guillain-Barre εντός 42 ημερών από μια αρχική δόση του εμβολίου ChAdOx1 ή «Vaxzevria» που αναπτύχθηκε στην Οξφόρδη – κάτι που δεν παρατηρήθηκε με εμβόλια mRNA.
Με βάση το ιστορικό επίπτωσης της πάθησης, αναμένονταν 66 περιπτώσεις — αλλά παρατηρήθηκαν 190 συμβάντα.
Το ChAdOx1 συνδέθηκε με τριπλάσια αύξηση της θρόμβωσης του εγκεφαλικού φλεβικού κόλπου, ενός τύπου θρόμβου αίματος στον εγκέφαλο, που εντοπίστηκε σε 69 συμβάντα, ενώ θα ανέμενε κανείς μόνο 21.
Ο μικρός κίνδυνος οδήγησε στην απόσυρση ή τον περιορισμό του εμβολίου στη Δανία και σε πολλές άλλες χώρες.
Η μυοκαρδίτιδα συνδέθηκε επίσης με μια τρίτη δόση ChAdOx1 σε ορισμένους, αλλά όχι όλους, πληθυσμούς που μελετήθηκαν.
Παρατηρήθηκαν χιλιάδες περιπτώσεις οξείας διάχυτης εγκεφαλομυελίτιδας μετά από εμβολιασμό με το εμβόλιο Pfizer-BioNTech.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες ειδικού ενδιαφέροντος επιλέχθηκαν με βάση προκαθορισμένες συσχετίσεις με την ανοσοποίηση, όσα ήταν ήδη γνωστά για τις παθήσεις που σχετίζονται με το ανοσοποιητικό και την προκλινική έρευνα.
Η συγκεκριμένη μελέτη δεν παρακολούθησε το σύνδρομο ορθοστατικής ταχυκαρδίας ή POTS, που ορισμένες άλλες έρευνες έχουν συνδέσει με τα εμβόλια Covid.
Η δυσανεξία στην άσκηση, η υπερβολική κόπωση, το μούδιασμα και η «ομίχλη του εγκεφάλου» ήταν μεταξύ των κοινών συμπτωμάτων που εντοπίστηκαν σε περισσότερους από 240 ενήλικες που εμφάνισαν χρόνιο μεταεμβολιαστικό σύνδρομο σε μια ξεχωριστή μελέτη που διεξήχθη από την Ιατρική Σχολή του Γέιλ.
Tα σκευάσματα, που παρουσιάστηκαν ως «εμβόλια» κατά του ιού Covid-19 που δημιουργήθηκε στο κινεζικό εργαστήριο της Γιουχάν με χρηματοδότηση από την κυβέρνηση Μπάιντεν, έχουν προκαλέσει μέσα σε πέντε χρόνια, περισσότερους θανάτους λόγω παρενεργειών από ότι τα εμβόλια των περασμένων 33 ετών, όπως αποκάλυψε ο κυβερνητικός αμερικανικός οργανισμός VAERS (Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Συμβάντων Εμβολίων) που ανήκει στο CDC (το κεντρικό σύστημα υγείας των ΗΠΑ).
Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πως οι παρενέργειες των εμβολίων θα ακολουθούν τους εμβολιασμένους μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Δεν είναι κάτι το οποίο θα περάσει μετά από κάποια χρόνια…
Το ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών στην Ελλάδα διαμορφώθηκε σε 37,1 δισ. ευρώ το πρώτο τρίμηνο του 2025, καταγράφοντας αύξηση 0,7% σε ετήσια βάση, σύμφωνα με την τελευταία ανάλυση της Alpha Bank Economic Research. Η άνοδος αυτή οφείλεται αποκλειστικά στην ενίσχυση του εισοδήματος από μισθωτή εργασία, εξέλιξη που συνδέεται με την αύξηση της απασχόλησης και των μισθών.
Αντίθετα, το λειτουργικό πλεόνασμα/μικτό εισόδημα – δηλαδή τα κέρδη από ιδιοχρησία παραγωγικών εγκαταστάσεων ή αυτοαπασχόληση – παρέμεινε αμετάβλητο, ενώ αρνητική συμβολή είχαν τα εισοδήματα από περιουσία και οι καθαρές κοινωνικές μεταβιβάσεις.
Η Alpha Bank εκτιμά ότι η ανοδική τάση του διαθέσιμου εισοδήματος θα συνεχιστεί και στο μεσοπρόθεσμο διάστημα, με τη στήριξη διαδοχικών μέτρων και οικονομικών εξελίξεων:
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η άνοδος του εισοδήματος έχει οδηγήσει σε παράλληλη αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης. Ωστόσο, από το 2022 η κατανάλωση αυξάνεται ταχύτερα από το εισόδημα, με αποτέλεσμα το ποσοστό αποταμίευσης των νοικοκυριών να γυρίσει ξανά σε αρνητικό έδαφος.
Η καταναλωτική πίστη ενισχύεται σταθερά από τον Μάρτιο του 2022, με τον ετήσιο ρυθμό μεταβολής της να φθάνει το 5,4% τον Ιούνιο του 2025.
Σε ονομαστικούς όρους, το διαθέσιμο εισόδημα πλησιάζει τα επίπεδα του 2010, πριν από την έναρξη της οικονομικής κρίσης. Από το 2019 έως το 2024 αυξήθηκε κατά 27%, ενώ σε πραγματικούς όρους η άνοδος περιορίστηκε στο 12,3%, εξαιτίας του υψηλού πληθωρισμού μετά το 2022.
Παρά την ενίσχυση των εισοδημάτων, η καταναλωτική εμπιστοσύνη παραμένει εύθραυστη. Οι εκτιμήσεις για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών επιδεινώθηκαν μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, παρουσιάζοντας στη συνέχεια έντονη μεταβλητότητα. Οι προβλέψεις για το επόμενο δωδεκάμηνο είναι μεν αρνητικές, αλλά λιγότερο απαισιόδοξες σε σχέση με το παρελθόν.
Η αντίληψη για την εξέλιξη των τιμών παραμένει σταθερά υψηλή, ωστόσο οι προσδοκίες για πιο ήπιες ανατιμήσεις στο μέλλον αφήνουν περιθώριο για συγκρατημένη αισιοδοξία. Παράλληλα, η πρόθεση για αποταμίευση και μεγάλες αγορές εξακολουθεί να κινείται σε έντονα αρνητικά επίπεδα.
Η έκθεση υπογράφεται από τον Παναγιώτη Καπόπουλο (Chief Economist), την Ειρήνη Αδαμοπούλου (Expert Economist) και τον Γεράσιμο Μουζάκη (Senior Economist) της Alpha Bank.
Μια εξαιρετικά ελιτίστικη οργάνωση που είναι γνωστή ως το Συμβούλιο των 13 οικογενειών, φέρεται… να ενορχηστρώνει όλα τα μεγάλα παγκόσμια γεγονότα, σύμφωνα με πολλούς ερευνητές που θέλουν να βρουν τι συμβαίνει πίσω από τις «κουρτίνες».
Όπως υποδηλώνει το όνομα, το Συμβούλιο απαρτίζεται από 13 κορυφαίες και από τις πιο ισχυρές οικογένειες στη Γη.
Στις ΗΠΑ τις αποκαλούν «The Families» και μάλιστα για πρώτη φορά υπάρχει υπόνοια για την ύπαρξή τους και στην γνωστή σειρά «Citadel» (όπου όμως για ευνόητους λόγους δεν αναφέρονται τα πραγματικά ονόματα και απλώς αναφέρεται ένας συνασπισμός με την ονομασία «Mάντικορ»).
Πριν από αρκετά χρόνια οι γνωστοί Anonymous (αλήθεια τι απέγιναν αυτοί;) δημιούργησαν ένα βίντεο μέσα από το οποίο υποτίθεται ότι αποκαλύπτουν τις 13 αυτές οικογένειες που… κυβερνούν τον κόσμο.
Αν ισχύουν αυτά που λένε είναι συζητήσιμο καθώς και η ιστορία της ομάδας αυτής είναι εξαιρετικά «θολή».
Όπως και να έχει όμως εδώ και πολλές δεκαετίες έχει καταστεί σαφές ότι οι κυβερνήσεις δεν έχουν τον πραγματικό έλεγχο στις χώρες τους και στον πλανήτη καθώς έρχονται και παρέρχονται.
Το λεγόμενο «βαθύ κράτος» στις ΗΠΑ δεν υπάρχει μόνο εκεί αλλά σχεδόν στο σύνολο των λεγομένων δημοκρατικών χωρών.
Εάν υπάρχουν αυτοί οι αόρατοι κυβερνώντες το κριτήριο δεν είναι μόνο τα χρήματα που διαθέτουν αλλά κυρίως ποιους πόρους ελέγχουν.
Κάποιες από τις οικογένειες που αναφέρονται είναι οι εξής:
Rothschild (Bauer or Bower)
Cavendish (Kennedy)
De Medici
Sinclair (St. Clair)
Warburg (del Banco)
Windsor (Saxe-Coburg-Gothe)
Οι Anonymous είναι μια αποκεντρωμένη διεθνής ακτιβιστική και χακτιβιστική συλλογικότητα και κίνημα , γνωστή κυρίως για τις διάφορες κυβερνοεπιθέσεις της εναντίον αρκετών κυβερνήσεων, κυβερνητικών θεσμών και κυβερνητικών υπηρεσιών , εταιρειών και της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας .
Τα μέλη των Ανώνυμων εμφανίζονται δημόσια από τη χρήση μάσκας του Guy Fawkes , όπως αυτή που απεικονίζεται στο graphic novel και την ταινία V for Vendetta .
Μερικοί ανώνυμοι επιλέγουν επίσης να καλύπτουν τις φωνές τους μέσω προγραμμάτων αλλαγής φωνής ή προγραμμάτων μετατροπής κειμένου σε ομιλία .
Δεκάδες άτομα έχουν συλληφθεί για συμμετοχή σε κυβερνοεπιθέσεις των Anonymous σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες , το Ηνωμένο Βασίλειο , η Αυστραλία , η Ολλανδία , η Νότια Αφρική , η Ισπανία , η Ινδία και η Τουρκία .
Οι αξιολογήσεις των ενεργειών και της αποτελεσματικότητας της ομάδας ποικίλλουν σημαντικά.
Οι υποστηρικτές έχουν αποκαλέσει την ομάδα «μαχητές της ελευθερίας» και ψηφιακούς Ρομπέν των Δασών , ενώ οι επικριτές τους έχουν περιγράψει ως «κυβερνο-λιντσάρισμα» ή «κυβερνοτρομοκράτες».
Το 2012, το Time χαρακτήρισε τους Anonymous ανάμεσα στους «100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους» στον κόσμο.
Το προφίλ των Anonymous στα μέσα ενημέρωσης μειώθηκε μέχρι το 2018.
Του Νίκου Ιγγλέση
Οι Τούρκοι φίλοι μας, όπως τους αποκάλεσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο κ. Μητσοτάκης, «μας την έπεσαν πάλι». Χωροθέτησαν θαλάσσια πάρκα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο στην αυθαίρετα ανακηρυχθείσα υφαλοκρηπίδα τους, με βάση το αφήγημα της Γαλάζιας Πατρίδας.
Διέγραψαν, για μια ακόμη φορά, το μονομερές δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 ν.μ. και να ανακηρύξει τη συνολική ΑΟΖ της. Η ελληνική κυβέρνηση από φόβο, ανικανότητα και ενδοτισμό δεν έχει τολμήσει να κάνει, μέχρι σήμερα, ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Στην πλειοψηφία τους, οι εγχώριοι δημοσιογράφοι και αναλυτές των συστημικών μέσων ενημέρωσης εκτίμησαν ότι πρόκειται για την τουρκική απάντηση στα ελληνικά θαλάσσια πάρκα σε Ιόνιο και Αιγαίο, που ανακοινώθηκαν προ ημερών και για ανακοίνωση προς εσωτερική κατανάλωση. Ανοησίες και παραπληροφόρηση, ως συνήθως, πάνω σ’ ένα θέμα καίριας γεωστρατηγικής σημασίας.
Η Ελλάδα χωροθέτησε το θαλάσσιο πάρκο του Αιγαίου εντός των χωρικών υδάτων της των 6 ν.μ. και η Τουρκία τα δικά της, σε διεθνή ύδατα που αποτελούν αναμφισβήτητα ελληνική ΑΟΖ αφ’ ης κηρυχθεί. Θαλάσσια πάρκα δεν μπορούν να χωροθετηθούν από ένα κράτος σε ύδατα στα οποία δεν έχει κυριαρχία (χωρικά ύδατα) ή κυριαρχικά δικαιώματα (ΑΟΖ). Στην υφαλοκρηπίδα δεν υφίστανται κυριαρχικά δικαιώματα παρά μόνο για το βυθό της θάλασσας, τα ύδατα πάνω απ’ αυτήν είναι διεθνή.
Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) είναι νομική έννοια και δεν υφίσταται παρά μόνο αν ανακηρυχθεί ή οριοθετηθεί σε αντίθεση με την υφαλοκρηπίδα που είναι γεωλογικό μέγεθος και υφίσταται εξ’ υπαρχής (ad initio) και από το γεγονός αυτό καθαυτό (ipso facto) και απαιτεί μόνο οριοθέτηση. Η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ (UNCLOS) που θέσπισε την ΑΟΖ.
Η Άγκυρα δε μιλάει ποτέ για ΑΟΖ γιατί θέλει να υποστηρίζει ότι όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου «κάθονται» πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας και άρα η όποια οριοθέτηση πρέπει να γίνει μεταξύ των ηπειρωτικών ακτών, στο μέσον του Αιγαίου (25ος Μεσημβρινός).Τα ελληνικά νησιά, για την Τουρκία, δεν έχουν καμιά επήρεια – είναι σαν να μην υπάρχουν.
Διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα μιλούν για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, λες και μπορούν να κάνουν δύο οριοθετήσεις. Όμως, είτε υφαλοκρηπίδα θα οριοθετήσουν, δηλαδή το βυθό, είτε ΑΟΖ που περιλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα, αλλά και τη θάλασσα πάνω από αυτήν.
Ο τουρκικός χάρτης των θαλασσίων πάρκων στο Αιγαίο
Ο προκλητικός και αυθαίρετος χάρτης εμφανίζει ένα τουρκικό θαλάσσιο πάρκο μεταξύ των δυτικών ακτών της Λήμνου, των νοτίων ακτών της Σαμοθράκης και της Θάσου και των νοτιοανατολικών ακτών της χερσονήσου του Άθω. Ένα δεύτερο θαλάσσιο πάρκο εμφανίζεται μεταξύ των δυτικών ακτών της Λέσβου, νότια του Αγ. Ευστρατίου και των ανατολικών ακτών της Σκύρου. Ένα τρίτο πάρκο εμφανίζεται μεταξύ των δυτικών ακτών της Χίου – Ψαρών και των ανατολικών ακτών της Εύβοιας. Ένα τέταρτο πάρκο εμφανίζεται μεταξύ των ακτών Χίου και Σάμου που φθάνει μέχρι τις ανατολικές ακτές της Τήνου – Άνδρου (βλέπε χάρτη).
Αν η Ελλάδα είχε ανακηρύξει τη συνολική ΑΟΖ της τότε όλα τα εν λόγω τουρκικά θαλάσσια πάρκα δεν θα μπορούσαν να χωροθετηθούν γιατί θα βρισκόντουσαν σε θαλάσσια ζώνη (ΑΟΖ) ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και όχι σε διεθνή ύδατα όπως σήμερα.
Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας η ΑΟΖ υφίσταται μόνο ως συνέχεια των χωρικών υδάτων. Δεν μπορεί, δηλαδή, ένα κράτος να διεκδικεί ΑΟΖ σε θάλασσα που δεν έχουν προβολή τα χωρικά ύδατά του ή περιβάλλεται από χωρικά ύδατα άλλου κράτους. Αυτό συμβαίνει στο Αιγαίο όπου το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της θάλασσας περιβάλλεται από ελληνικές ακτές, ηπειρωτικές και νησιωτικές και ελληνικά χωρικά ύδατα ανεξάρτητα του εύρους τους.
Η ΑΟΖ αυτή δεν χρειάζεται οριοθέτηση γιατί δεν υφίστανται αντικείμενες ή παρακείμενες ακτές άλλου κράτους, περιβάλλεται μόνο από ελληνικές ακτές. Οριοθέτηση επιβάλλεται μόνο για τη στενή λωρίδα θάλασσας μεταξύ των ανατολικών ακτών των νησιών του Α. Αιγαίου και της τουρκικής ακτογραμμής που στις περισσότερες περιπτώσεις καλύπτεται από το εύρος των εκατέρωθεν χωρικών υδάτων. Η Τουρκία γνωρίζει αυτήν τη γεωγραφική υστέρησή της γι’ αυτό, εκτός των άλλων, διεκδικεί περίπου 153 νησιά, νησίδες και βράχους στο Αρχιπέλαγος τα οποία ισχυρίζεται ότι δεν έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα με Διεθνείς Συνθήκες.
Ο τουρκικός χάρτης των θαλάσσιων πάρκων στην Α. Μεσόγειο
Στην ανοιχτή θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου εμφανίζεται, επίσης προκλητικά και αυθαίρετα, ένα μεγάλο τουρκικό θαλάσσιο πάρκο από τις ανατολικές ακτές της Ρόδου μέχρι τον κόλπο της Αττάλειας. Για το Καστελλόριζο δεν αναγνωρίζεται καμιά επήρεια πέραν των χωρικών υδάτων των 6 ν.μ. Επίσης έχει χωροθετηθεί και ένα μικρότερο πάρκο νοτιοανατολικά της Ρόδου.
Στην πράξη η Τουρκία χωροθετεί τα θαλάσσια πάρκα για να επιβεβαιώσει τη διεκδικούμενη απ’ αυτήν υφαλοκρηπίδα, όπως την εμφανίζει στους χάρτες της Γαλάζιας Πατρίδας. Η Ελλάδα εκτός της ανακήρυξης της συνολικής ΑΟΖ θα έπρεπε να προχωρήσει στην οριοθέτησή της μ’ αυτήν της Κυπριακής Δημοκρατίας με πλήρη επήρεια όλων των νησιών (Σύμπλεγμα Μεγίστης, Ρόδος κλπ). Θα πρόκειται για μια απόλυτα νόμιμη οριοθέτηση μεταξύ δύο κυρίαρχων, διεθνώς αναγνωρισμένων, κρατών. Οι ενδοτικές ελληνικές κυβερνήσεις δεν το έχουν τολμήσει, παρ’ ότι η Τουρκία υπέγραψε το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο το 2019 και από το 2011 έχει οριοθετήσει υφαλοκρηπίδα με την παράνομη οντότητα της κατεχόμενης Κύπρου, που δεν αναγνωρίζεται διεθνώς ως ανεξάρτητο κράτος.
Όσοι αφελείς πιστεύουν ότι τα θαλάσσια πάρκα γίνονται για την προστασία του περιβάλλοντος και της θαλάσσιας πανίδας και χλωρίδας είναι μακριά νυχτωμένοι. Η χωροθέτση των θαλάσσιων πάρκων, τουλάχιστον στο ελληνοτουρκικό σύστημα, αποτελεί γεωστρατηγικό σχεδιασμό για τον περιορισμό της κυριαρχίας και την αφαίρεση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας προς επίτευξη των μακροπρόθεσμων στόχων της Τουρκίας.
Υ.Γ. Μετά την ανακοίνωση των τουρκικών θαλάσσιων πάρκων το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει: «Μετά την πρωτοβουλία της Ελλάδας για την καθιέρωση Εθνικών Θαλασσίων Πάρκων στο Ιόνιο και στο Αιγαίο Πέλαγος, σε περιοχές ελληνικής κυριαρχίας, η Τουρκία ανακοίνωσε σήμερα τον καθορισμό δύο θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών και σε διεθνή ύδατα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Η εξαγγελία “θαλάσσιων πάρκων” σε μη οριοθετημένες περιοχές εκτός τουρκικών χωρικών υδάτων συνιστά απαράδεκτη, μονομερή και παράνομη ενέργεια που δεν παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα έναντι των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και δείχνει πλήρη έλλειψη σεβασμού στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας …». Ίδια αντίδραση, ίδιες λέξεις, ίδια επιχειρήματα, όπως τότε με το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, όπως με το καλώδιο στην Κάσο, όπως με τη λιβυκή ΑΟΖ που έφτασε 6 ν.μ. από τις ακτές της νότιας Κρήτης και της Γαύδου. Απαιτείται ουσιαστική αντίδραση επί του πεδίου και όχι λόγια που ανεπαισθήτως μας οδηγούν σε εθνική καταστροφή.
Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr
γράφει ο Νίκος Ταμουρίδης
Ο Επιτάφιος του Περικλή του Αθηναίου, του μέγιστου αυτού Έλληνα ηγεμόνα, όπως μας τον διέσωσε ο Θουκυδίδης, αποτελεί ένα μνημειώδες έργο του λόγου, που αποδεικνύει την ανωτερότητα του Ελληνικού πνεύματος.
Είναι ένας «εγκωμιαστικός λόγος επιδεικτικής ρητορείας», που εκφωνήθηκε από τον Περικλή το έτος 430 π.Χ. προς τιμήν της πόλης των Αθηνών και των νεκρών που έπεσαν κατά τον πρώτο χρόνο του Πελοποννησιακού πολέμου.
Στο κεφάλαιο 42 του Επιταφίου, ο Περικλής αναφέρεται «στην παράδοση της σκυτάλης», δηλ. το χρέος κάθε γενιάς να παραδώσει καλύτερη πατρίδα από αυτήν που παρέλαβε, με τα παρακάτω λόγια: «Αυτοί γαρ οικούντες την χώραν μέχρι τούδε παρέδωσαν ελευθέραν δι' αρετήν. Ημείς δε επηυξήσαμεν τα πλείω αυτής και παρασκευάσαμεν αυτήν τοις πάσιν αυταρκεστάτην και ες πόλεμον και ες ειρήνην», δηλαδή: «Γιατί αυτοί (οι πεσόντες) κατοικώντας την χώρα αυτή, από γενεά σε γενεά μέχρι των ημερών μας, μας την παρέδωσαν ελεύθερη χάρις στην ανδρεία τους. Εμείς δε τους περισσότερους τομείς αυξήσαμε και την προετοιμάσαμε σε όλα, ώστε να είναι αυταρκέστατη και για πόλεμο και για ειρήνη».
Δεν υπάρχει πιο γλαφυρό παράδειγμα παράδοσης της εθνικής σκυτάλης, όπου αυτός που παραδίδει έχει κουραστεί και έχει δώσει τον αγώνα του, ενώ αυτός που παραλαμβάνει ξεκούραστος, επιταχύνει για να αγωνιστεί κατ' ελάχιστον ισάξια και να πετύχει τον καλύτερο δυνατό χρόνο για τη νίκη!
Τολμώντας να συγκρίνουμε το τότε με το τώρα και απευθυνόμενοι στον μέγιστο πολιτικό ηγέτη της κλασσικής ελληνικής δημοκρατίας, μία λέξη προκύπτει να προταχθεί της προσφώνησης: Αλλοίμονο!
Αλλοίμονο Περικλή Αθηναίε!
Σήμερα, στη χώρα του ιερού πτολιέθρου, της τότε Αθήνας, δεν υπάρχουν πλέον εγκωμιαστικοί λόγοι ειλικρινούς ρητορείας. Δεν υπάρχουν αγνοί ύμνοι προς την ελευθερία, την δημοκρατία, την αρετή, το πνεύμα, την ηθική.
Σήμερα δεν έχουμε πολιτεία «ου ζηλούση τους νόμους των πέλας»! Κατ' όνομα μεν κέκληται δημοκρατία, πλην όμως αναρχία και τρομοκρατία βιώνουμε καθημερινά στην πράξη.
Αλλοίμονο Περικλή Αθηναίε!
Σήμερα, κυριαρχεί παντού ο ψυχρός υπολογισμός του ατομικού συμφέροντος, ενώ απουσιάζουν το θάρρος και η θυσία για την πατρίδα ως εσωτερικό συναίσθημα του θαυμασμού και του έρωτα προς αυτήν και το μεγαλείο της.
Σήμερα δεν υφίσταται εξισορροπημένος συνδυασμός θεωρίας και πράξης, με θεμέλια την κοινωνική αρετή και το ήθος, που ανυψώνει τους ανθρώπους σε ανώτερο πνευματικό επίπεδο.
Σήμερα, «το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον», δηλ. «ευτυχία χωρίς ελευθερία δεν υπάρχει και η ελευθερία αποκτάται με αγώνες που απαιτούν γενναιοψυχία», έπαψε να αποτελεί φράση-προσταγή και δίδαγμα προς τους νέους.
Αλλοίμονο Περικλή Αθηναίε!
Σήμερα ο σοφότερος των νόμων της δημοκρατίας, το Σύνταγμα, βιάζεται από αυτούς που τάχθηκαν για να το υπηρετήσουν.
Σήμερα οι εκπρόσωποι του λαού, τα κόμματα, άνευ συνειδήσεως του χρέους που έχουν αναλάβει, εξυπηρετούν αποκλειστικά την αρρωστημένη και αμαρτωλή κομματοκρατία.
Σήμερα ο πολιτικός χώρος έχει μετατραπεί σε πολιτική παλαίστρα, η οποία συντρίβει, ατιμάζει, καταστρέφει και δολοφονεί την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Σήμερα, κυριαρχούν οι ανεπάγγελτοι επαγγελματίες της πολιτικής, οι οποίοι χρησιμοποιώντας την καταλυτική δύναμη των ΜΜΕ, σαρώνουν κάθε αξία και κάθε αρετή, στο βωμό του ατομικού και κομματικού συμφέροντος.
Σήμερα, οι πολιτικοί μας ταγοί παραδίδουν στις νέες γενεές μια Ελλάδα χρεωκοπημένη ηθικά, πνευματικά, εθνικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά. Παραδίδουν μια Ελλάδα του μέχρι πρότινος 97% Ελλήνων το γένος Ορθοδόξων Χριστιανών, γεμάτη από -ων ουκ έστιν αριθμός- αλλοεθνείς και αλλόθρησκους.
Περικλή!
Εσύ, παρέλαβες την Αθήνα, την οδήγησες στην μεγαλύτερη ακμή της ιστορίας της και την κατέστησες το πολιτιστικό και πνευματικό κέντρο του αρχαίου κόσμου, κατονομάζοντας τον 5ο π.Χ. αιώνα ως «χρυσούν αιώνα» της ελληνικής ιστορίας.
Αυτοί, οι σημερινοί ταγοί της χώρας, διέλυσαν κάθε πολιτική, οικονομική και κοινωνική δομή και κατάντησαν την δοξασμένη αυτή χώρα ένα ασήμαντο προτεκτοράτο, γεμάτο φοβίες και ανασφάλεια στο εγγύς και στο ευρύτερο περιβάλλον.
Αλλά, να μην επαναπαύονται, νοιώθοντας ήσυχοι και δυνατοί, περιτυλιγμένοι με τον μανδύα της ισχύος της εξουσίας. Να ξέρουν ότι εκεί στη γωνία παραμονεύουν οι τιμωροί τους. Οι πιο σκληροί και θηριώδεις τιμωροί, για εγκλήματα κατά της φυσικής και ηθικής τάξης των πραγμάτων, οι «επίκουροι της δίκης». Οι Ερινύες! Κι αυτές κανείς φρουρός δεν σταματά, σ' αλαζονεία κι έγκλημα φυτεύουν θεία μαχαιριά!