Η Μαρία Καρυστιανού αφήνει σαφείς αιχμές αναφορικά με την ικανοποίηση των αιτημάτων για τις εκταφές σορών των θυμάτων στη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη.
«Για να δίνουν το πράσινο φως πιθανότατα έχουν σκεφτεί ένα τρόπο να μας μπλοκάρουν ώστε και πάλι να ελέγξουν και το αποτέλεσμα», τόνισε χαρακτηριστικά η Μαρία Καρυστιανού για τις εκταφές στο πλαίσιο εκδήλωσης στο Παιδαγωγικό του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ ανέφερε πως οι συγγενείς των θυμάτων στα Τέμπη θα απευθυνθούν σε εργαστήρια του εξωτερικού.
«Υποχρεωτικά πρέπει να απευθυνθούμε σε εργαστήρια του εξωτερικού και για θέμα αξιοπιστίας και για θέμα εμπιστοσύνης στο ελληνικό κράτος. Έχουμε μπει τώρα στη διαδικασία να ψάχνουμε κέντρα του εξωτερικού που μπορούν να κάνουν τις εξειδικευμένες εξετάσεις που χρειάζονται», σημειώνει.
Η κ. Καρυστιανού, μάλιστα, υπογραμμίζει την κωλυσιεργία των δικαστικών αρχών ως προς την ικανοποίηση των αιτημάτων, τα οποία χαρακτηρίζει ως «αυτονόητα».
«Θέλω να σταθώ στο γιατί ερχόμαστε μετά από 2,5 χρόνια και 23 μήνες απεργίας να κάνουμε το αυτονόητο και πόσο αξιόπιστα θα είναι αυτά τα αποτελέσματα; Με την έννοια ότι μπορεί να αναδείξουμε ένα μέρος όχι ολόκληρη την αλήθεια. Θα περιμένω να δω εάν θα λογοδοτήσει κάποιος για όλο αυτό», τονίζει.
Κριτική και στη στάση του κ. Φλωρίδη άσκησε η Μαρία Καρυστιανού, με αφορμή τις πρόσφατες τοποθετήσεις του υπουργού Δικαιοσύνης για την πολυήμερη απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι.
«Ο κ. Φλωρίδης θα έπρεπε να ασκήσει κατηγορίες για ποιον λόγο ο ανακριτής επέτρεψε να γίνει αυτό με τους ιατροδικαστές και για ποιον λόγο ο ανακριτής κατέστρεψε βιολογικό υλικό 40 μέρες μετά που ήταν ένα πειστήρια εγκλήματος. Αυτά είναι ερωτήματα βασικά. Και όχι να επιτίθεται σε ένα πατέρα που έχασε το παιδί από του από τις κρατικές ευθύνες».
Επίσης πρόσθεσε ότι η ικανοποίηση των αιτημάτων ήλθε και λόγω της πίεσης από την κοινή γνώμη. «Θεωρώ ότι κάποια στιγμή υποχρεωτικά θα έπρεπε να κάνουν πίσω (σ.σ. για την ικανοποίηση των αιτημάτων για την εκταφή) διότι ήταν και το θέμα υγείας ενός ανθρώπου.
Όχι ότι νοιάζονται για την υγεία του κ. Ρούτσι, αλλά σε συνέχεια δεν θα μπορούσαν να το δικαιολογήσουν κάπως ή να γλιτώσουν τις ευθύνες τους. Και το δεύτερο η κοινή γνώμη, η κοινωνική οργή η οποία είχε ενταθεί», υποστηρίζει.
