Αθλητικό Νομοσχέδιο “πίσω ολοταχώς”:  Η κυβέρνηση επιτελεί την πιο ωμή και βίαιη παρέμβαση επιβολής ελέγχου και κατάλυσης της διοικητικής αυτονομίας του χώρου από τη μεταπολίτευση και μετά. 

Ο ελληνικός αθλητισμός ταλανίζεται διαχρονικά από πολλές σκληρές παθογένειες και τοξικότητα. Βασανίζεται από τον παραγοντισμό, την εμπορευματοποίηση, την έλλειψη αξιοκρατικών σχέσεων.

Όλοι οι θεσμικοί φορείς, αλλά και η αθλητική κοινότητα πρέπει να  συμβάλουν στην υπέρβαση αυτής της κατάστασης.

Πρωτίστως η Κυβέρνηση που έχει τον πρώτο λόγο του επιτελικού σχεδιασμού και δίνει τον τόνο και την κατεύθυνση της αθλητικής εξέλιξης.

Δυστυχώς, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις, η κυβέρνηση της ΝΔ κατάθεσε προς ψήφιση ένα αθλητικό νομοσχέδιο, που αποστρέφεται κάθε αναγκαία δημοκρατική αλλαγή και μεταρρύθμιση. Ένα νομοσχέδιο «πίσω ολοταχώς».

Με μοναδικό σκοπό τον πρωτοφανή κρατικό έλεγχο και την εγκαθίδρυση κομματικού κράτους στον αθλητισμό.

Με μια σειρά  επικίνδυνων για τη δημοκρατία του αθλητικού κινήματος διατάξεων,  στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας, επιτελεί την πιο ωμή, βίαιη παρέμβαση επιβολής ελέγχου και κατάλυσης της διοικητικής αυτονομίας του χώρου, από τη μεταπολίτευση και μετά.

Ενισχύει τις κάθετες οικονομικές σχέσεις και τη διαπλοκή, ακυρώνει κάθε αθλητική αυτοδιοικητική λειτουργία.

Στο όνομα της ανανέωσης προσώπων, επιβάλλει μια πρωτοφανή αυταρχική παρέμβαση στις εκλογικές διαδικασίες και στους εκλογικούς καταλόγους των αθλητικών φορέων.

Επιβάλλει ασφυκτικό έλεγχο από τον ίδιο τον Υπουργό, κάτι το οποίο αντίκειται στους κανόνες και τις βασικές αρχέςτου πανευρωπαϊκού αθλητικού μοντέλου.

Προωθεί ένα σύνολο υποκειμενικών και πελατειακών εξυπηρετήσεων, ενόψει εκλογών στις ομοσπονδίες και την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.

Οι δημοκρατικές διατάξεις που είχε νομοθετήσει η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α., σήμερα κατεδαφίζονται ολοσχερώς. Αντικαθίστανται από άρση κωλυμάτων, η οποία επαναφέρει την αδιαφάνεια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αντιτάσσεται στα σχέδια αυτά. Θα σταθεί στο πλευρό της αθλητικής κοινότητας, θα αντικρούσει και θα αντισταθεί στις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις, όπως και σε κάθε μέτρο που αλλοιώνει την αυτόνομη δημοκρατική λειτουργία των φορέων του αθλητισμού.

Καλούμε τον κόσμο του αθλητισμού να συσπειρωθεί γύρω από το κοινωνικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για αθλητισμό για τον άνθρωπο, τον αθλητή, τον εργαζόμενο του κλάδου, τον αγνό φίλαθλο. Με αυξημένες συμμετοχικές διαδικασίες, με περισσότερη δημοκρατία χωρίς αποκλεισμούς. Με δικαιοσύνη και αξιοκρατία, με σχέδιο, με ορθολογισμό και λογικές περιφερειακής ανάπτυξης. Για ένα αθλητισμό για όλους και όχι για τους λίγους.

Θάνος Μωραΐτης

Τομεάρχης Αθλητισμού

Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας

sinidisi.gr

Τι κι αν ο Γιώργος Βαρεμένος σχολίαζε καθημερινώς και αδιαλείπτως τα πεπραγμένα του Κ. Καραμανλή στο Υπουργείο Υποδομών και οι ανακοινώσεις του γεμίζουν τόμους, ο Τσίπρας έκανε τομεάρχη Υποδομών το φίλο του, Νίκο Παππά,  τον οποίο εξάλλου τον υπερασπίστηκε και στην υπόθεση των συνομιλιών με τον επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνη…

Πάντως η τελευταία ανακοίνωση του Γιώργου Βαρεμένου ως τομέαρχη Υποδομών του κόμματων ήταν σημαδιακή… Ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο σημείο να μιλήσει για “ιό” Μητσοτάκη – Καραμανλή στα δημόσια έργα. Μάλιστα ανέφερε τον «ιό», όπως αναφερόμαστε και στον κορονοϊό (covid19) και έγραψε «Μητσοτάκης – Καραμανλής19»…

Λίγες ώρες αργότερα βρέθηκε στο τομέα Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ… Τυχαίο; Σίγουρα είναι σημαδιακό, αν δεν γνώριζε από πριν τη μετακίνησή του ο Γ. Βαρεμένος.

Πάντως από μια άλλη σκοπιά, έστω και ως αναπληρωτής, ενδεχομένως ο Γ. Βαρεμένος να αναβαθμίζεται στον τομέα Υγείας, όταν η τοποθέτησή του εκεί γίνεται εν μέσω πανδημίας.

Εφημερίδα Συνείδηση

sinidisi.gr

Κωνσταντινούπολη, Μάιος 1453. Βρισκόμαστε λίγες ώρες προ της Άλωσης εκ των Οθωμανών. Η άμυνα της πόλης επίκειται να καταρρεύσει και ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος  ΙΑ΄ Παλαιολόγος ψελλίζει προς τους στρατιώτες του: «Όποιος θέλει και μπορεί να σώσει τον εαυτό του ας το κάνει και όποιος είναι έτοιμος να αντικρίσει τον θάνατο ας με ακολουθήσει», γνωρίζοντας ο ίδιος πως το τέλος της ένδοξης βυζαντινής αυτοκρατορίας, μιας αυτοκρατορίας 1.123 χρόνων και 18 ημερών, είχε ήδη έρθει.

Πρόκειται για αντιπαράθεση αιώνων.Αντιπαράθεση η οποία, εκτός των εθνικών, στρατιωτικών και πολιτικών διαφορών των δυο χωρών, επεκτείνεται πλέον σε κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο. Γιατί λοιπόν να διευθετηθεί τώρα; Αναμφίβολα, ωστόσο, οι σχέσεις των δύο κρατών έχουν περάσει πια σε ένα επίπεδο πρωτόγνωρων διαστάσεων…Η τύχη των διμερών σχέσεων με την Τουρκία φαίνεται πλέον να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πολιτική καριέρα του Προέδρου της.  Ο κ. Ερντογάν σήμερα φιλοδοξεί ως άλλος σουλτάνος να ενώσει τον ισλαμικό κόσμο υπό τον μανδύα της «μεγαλειότητάς του», με τον ίδιο παράλληλα να χάνει την πολιτική του επιρροή και να βλέπει τα ποσοστά δημοτικότητας του να πέφτουν. Ιδίως στις κοσμικές περιοχές της Τουρκίας -παράλια και Κωνσταντινούπολη, δηλαδή εκεί από όπου ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία ως Δήμαρχος. Τι οξύμωρο… Έκδηλες οι σκοπιμότητές του, αφού η αντιδυτική ρητορική σε καμία περίπτωση δεν γεφυρώνει τα όποια χάσματα με τη Δύση παρά τα διευρύνει. Οι τελευταίες κινήσεις του παραπέμπουν αναφανδόν σε αισθήματα ανασφάλειας κι απελπισίας. Κρύος ιδρώτας λούζει τον Τούρκο Πρόεδρο που βλέπει πλέον την καρέκλα του να τρίζει όσο ποτέ άλλοτε. Ας τα πάρουμε όμως απ’ την αρχή…

Τι μας χωρίζει με την γείτονα; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Το σημαντικό και αυτό που ανέδειξε η διαχείριση της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας κατά τις προηγηθείσες προκλήσεις είναι ότι δεν τίθεται σε καμιά περίπτωση θέμα αμφισβήτησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων σε Αιγαίο, Έβρο ή οπουδήποτε αλλού. Αυτές είναι κόκκινες γραμμές που οι Τούρκοι σαφώς γνωρίζουν. Διεκδικούν περισσότερα για να κερδίσουν λιγότερα. Ο λόγος περί γκρίζων ζωνών κι αμφισβητήσιμων νησιών εκεί ακριβώς αποσκοπεί. Βέβαια, η ελληνική Κυβέρνηση, μετά και την πρόσφατη οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία και την τμηματική με την Αίγυπτο, φαίνεται πολιτικά και διπλωματικά έτοιμη να λύσει τις υπάρχουσες διάφορες σε Αιγαίο και λοιπά θαλάσσια σύνορα. Εν αντιθέσει με την ταραχοποιό Τουρκία που επιμένει να αμφισβητεί με αδιαλλαξία και αλαζονεία την εθνική μας ακεραιότητα. Η Ελλάδα, συνεπώς, για τον κ. Ερντογάν,συνιστά ανάχωμα στις ματαιοδοξίες του και στην προσπάθεια του να κρατηθεί στην εξουσία. Η Ελλάδα -που δε διεκδικεί τίποτα- υπερασπίζει ό,τι δικαιωματικά τις ανήκει και αυτό ενοχλεί…

Γιατί όμως υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ δημιουργούν τόσες εντάσεις και προβλήματα; Αρχικά, για τους προφανείς οικονομικούς λόγους. Η τουρκική οικονομία έχει από καιρό πάρει την κατιούσα, γεγονός που πιστοποιείται από τη συνεχή υποτίμηση της τουρκικής λίρας και την καταβαράθρωση των τουρκικών ομολόγων. Ο Πρόεδρος Ερντογάν προσπάθησε να μεταστρέψει την γνώμη της διεθνούς κοινότητας μιλώντας για μεγάλη ανακάλυψη κοιτασμάτων στη Μαύρη Θάλασσα, πράγμα το οποίο δεν έπεισε κανέναν με την τουρκική λίρα να χάνει ακόμη περισσότερο την ισοτιμία της.Σε δεύτερη αλλά εξίσου σημαντική φάση, η διεκδίκηση των ανωτέρω εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο σύγκρουσης με την Ελλάδα, τον Χριστιανισμό και τη Δύση προς ανάδειξη μιας φονταμενταλιστικής και αντι-ευρωπαϊκής Τουρκίας. Μιας Τουρκίας που κατ’ αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να αποπροσανατολίσει την τουρκική κοινή γνώμη από τα εσωτερικά προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα και δημιουργούν πονοκέφαλο στον κ. Ερντογάν.

Αυτή η σύγκρουση έχει ως θεμέλιο την τουρκική προκλητικότητα. Εκείνη με τη σειρά της μεταφράζεται σε επεισοδιακά συμβάντα στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα μας. Από πού να ξεκινήσουμε και πού να τελειώσουμε. Μαζικό ξαμόλυμα απεγνωσμένων ανθρώπων στο Αιγαίο. Πυροβολισμοί στις Καστανιές. Αμέτρητες παραβιάσεις και παραβάσεις. Υπερπτήσεις κι εμπλοκές. Κύπρος, οικόπεδα, Τουρκολιβυκό Σύμφωνο, παράνομες NAVTEX. Όλες… ενέργειες που υπονομεύουν τη σχέση των δυο χωρών και παράλληλα τη σχέση της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη διεθνή κοινότητα.

Το εν λόγω σκηνικό επιβαρύνει τη θέση της χώρας μας και επιβραδύνει την οικονομική και πολιτισμική της ανάπτυξη. Θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της και τρομοκρατεί μερίδα των πολιτών της. Καταστρατηγεί την εθνική μας κυριαρχία. Δυσχεραίνει την τουριστική και εμπορική δραστηριότητα και εξαναγκάζει σε αυξημένες δαπάνες για εξοπλιστικά -τραγική ειρωνεία αν αναλογιστεί κανείς πως και οι δυο χώρες ανήκουν στο ΝΑΤΟ. Σε συνάρτηση μάλιστα με την ταυτόχρονη παρουσία των δυο ισχυρών κρίσεων της οικονομίας και του COVID, η κατάσταση καθίσταται ανησυχητικά αχαλίνωτη.

Απέναντι στη θρασύδειλη Τουρκία ωστόσο στέκονται σε πλήρη ετοιμότητα και με ακμαιότατο ηθικό οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Αεροπορία, Ναυτικό και Στρατός ανταποκρίνονται στο ακέραιο κάθε φορά που τους καλεί το καθήκον και ανεξαρτήτως κυβερνητικής πλειοψηφίας. Παραδοσιακά, αναφορικά με τη διαχείριση της τουρκικής προκλητικότητας, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις επιδεικνύουν ετοιμότητα και θάρρος, με τις πολιτικές υποχωρήσεις προηγούμενων ετών -χαρακτηριστική αυτή των Ιμίων– να είναι εκείνες που στην ουσία αμαυρώνουν την ιστορία του Έθνους και του Στρατού.

Σε αυτό το κλίμα καλούνται να πρωταγωνιστήσουν Ευρώπη -κυρίως Γερμανία, Γαλλία- και Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλοί οι λόγοι: ταύτιση ελληνικών, ευρωπαϊκών συνόρων, αμερικανικές βάσεις, γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή… Ομολογουμένως, ο λαός μας απολαύει μιας έμπρακτης στήριξης εκ μέρους των Γάλλων καθώς και του ίδιου του Προέδρου Μακρόν σε προσωπικό επίπεδο. Οι Αμερικανοί από την άλλη, πιο ισχυροί, επιθυμούν την πλήρη εποπτεία στην ανατολική Μεσόγειο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εκεί σταθερότητα. Τι γίνεται όμως με το Βερολίνο;

Εύλογη η απορία. Θα έλεγε κανείς πως οι Γερμανοί θα όφειλαν ασυζητητί να στηρίξουν το κοινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα άρα και την Ελλάδα. Δεν το πράττουν εν τούτοις. Κι αυτό γιατί τους συνδέουν παραδοσιακά με τους γείτονες μας σχέσεις φιλίας, συνεργασίας και συμφερόντων. Την 1η του Ιούλη όμως η Γερμανία απέκτησε την Προεδρία στο Συμβούλιο της ΕΕ. Αυτό πρακτικά συνεπάγεται πως μέχρι και το τέλος του 2020 θα κρατεί στάση ενεργητικής ουδετερότητας. Η κ. Μέρκελ τώρα εκπροσωπεί το σύνολο της Ευρώπης και σίγουρα αυτό ωφελεί την Ελλάδα. Πώς θα μπορούσε να ερμηνευτεί αυτό; Ως επιβολή ουσιαστικών κυρώσεων στην Άγκυρα αντί για άνευ σημασίας «αυστηρά» λεκτικά μηνύματα. Στην πραγματικότητα, η πιο σκληρή κύρωση που επεβλήθη ήταν τα παγώματα των λογαριασμών κάποιων μεσαίου μεγέθους στελεχών της τουρκικής εταιρείας πετρελαιοειδών…

Εντός του κυκεώνοςταύτου, κάτι διαφαίνεται να αλλάζει. Ίσως να βρισκόμαστε προ τετελεσμένων κι από τις δύο πλευρές. Αυτό καταδεικνύει η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε μουσουλμανικό τέμενος. Με τις προκλήσεις να μην σταματούν εκεί, δεδομένης της πρόσφατης μετατροπής και της Μονής της Χώρας σε τζαμί, πουοδηγεί σε όξυνση παρά αποκλιμάκωση του ήδη βεβαρημένου κλίματος. Ο Τούρκος Πρόεδρος παίζει τα τελευταία του χαρτιά. Ακόμη κι ο ίδιος πριν ένα χρόνο απέρριπτε κατηγορηματικά μια τέτοια εξέλιξη. Η Αγία Σοφία δεν είναι απλά ένα σύμβολο για την Ορθοδοξία αλλά ένα ανεκτίμητης αξίας διαθρησκευτικό και διαπολιτισμικό μνημείο παγκοσμίου εμβέλειας, μια παρακαταθήκη για την ίδια την ανθρωπότητα. Πράγματι, και επί «Κεμαλικών» κυβερνήσεων ελάμβαναν χώρα προκλητικά επεισόδια. Χαρακτηριστική η περίπτωση των Ιμίων οπότε στο κυβερνητικό σχήμα της Τσιλέρ συμμετείχε και το ρεπουμπλικανικό κόμμα. Μολαταύτα, τώρα πια μιλάμε για μια στροφή της γείτονοςχώρας σε πολιτικές που παραπέμπουν σε χαλιφάτα και σαρίες. Η απόπειρα ενός φαύλου πισωγυρίσματος της Ιστορίας σε εποχές μίσους είναι επί θύραις.Η Τουρκία αλλάζει, απαρνιέται τον κοσμικό της χαρακτήρα. Ο σκοταδισμός προελαύνει…

Κι όμως. Τούρκοι και Έλληνες πολίτες δεν έχουν πλέον ανοιχτούς λογαριασμούς. Χρειάστηκαν αιώνες σκλαβιάς, επαναστάσεις, ξεριζωμοί, αίμα για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Να μην αντιπαλεύεται δηλαδή ο ένας λαός τον άλλον και μάλιστα σε πείσμα τωνπολεμοχαρών επιδιώξεων των τελευταίων τουρκικών Κυβερνήσεων. Αν επισκεφθεί κανείς το Καστελλόριζο, τη «Μεγίστη» μας, θα ακούσει σίγουρα από ντόπιους κατοίκους και επιχειρηματίες για τις άριστες σχέσεις που διατηρούν με την αντίπερα τουρκική κωμόπολη Κας. Θα ακούσει για τις οικονομικές τους συμπράξεις. Για την αγαστή τους συνεργασία.

Στο σημείο αυτό όμως ας επιστρέψουμε σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, που για κάποιους είναι και το διά ταύτα. Διότι τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο μεταφράζονταισε οριοθέτηση ΑΟΖ και εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας.Ας αναρωτηθούμε για λίγο ποια μπορεί να είναι τα οφέλη της πατρίδος μας από την εκμετάλλευση των υπογείων κοιτασμάτων πετρελαίου ή των αγωγών φυσικού αερίου. Και στο σενάριο αυτό ας υποθέσουμε πως δεν υπάρχει η παραμικρή συνεκμετάλλευση του ορυκτού ενεργειακού μας πλούτου με την Τουρκία –να τονιστεί εδώ πως οι πρόσφατες ενέργειες της ελληνικής Κυβέρνησης στο Αιγαίο έχουν σαφώς αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο συνεκμετάλλευσης. Η αλήθεια έγκειται στο γεγονός πως τα δημόσια ταμεία δεν έχουν πολλά να καρπωθούν από αυτές τις εξορύξεις. Όχι βέβαια επειδή έπεσαν τόσο πολύ οι τιμές στους υδρογονάνθρακες αλλά διότι ,στις συμβάσεις με την ανάδοχο κοινοπραξία ExxonMobil-Total- ΕΛΠΕ, τα συμφωνηθέντα ποσοστά-«δικαιώματα» των κερδών για τη χώρα αποφέρουν σε αυτή μηδενικό τελικό όφελος. Αξίζει λοιπόν να προτάσσουμε την επιλογή των «τρυπανιών» έναντι της πράσινης ενέργειας και των ανανεώσιμων πηγών της, που σε τελική ανάλυση είναι το μέλλον;

Ούτως ή άλλως, η ελληνική πλευράμε τους χειρισμούς της στις τελευταίες κρίσεις καθιστά σαφές ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας δεν απειλούνται και συνεχίζει να υπερασπίζεται στο έπακρο εαυτόν σε θάλασσα, γη ή αέρα. Η εξοργιστικά θρασεία στάση της σημερινής Τουρκίας, ωστόσο, δημιουργεί την ανάγκη για συνυποσχετικό προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Θα πρέπει δηλαδή οι δυο μεριές να καταγράψουμε επίσημα τα σημεία όπου συμφωνούμε και να αναζητήσουμε στην Ολλανδία τη δικαστική επίλυση των υπολοίπων. Για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο, όμως, προϋποτίθεται να έχουμε ορίσει τις κόκκινες γραμμές μας. Αθήνα και Άγκυρα. Και αυτό ενέχει τον κίνδυνο υπονόμευσης της όποιας δικαστικής έκβασης.Η Ελλάδα δεν εκβιάζεται. Δεν εκχωρείται. Και δεν πρόκειται να σεβαστεί δικαστική απόφαση που να μη συμμορφώνεται μ’ αυτό.

Τέλος, αξίζει να απευθυνθεί ένα μήνυμα συμπαράστασης στο υγιές, δημοκρατικό τόξο των πολιτών της γείτονος. Σε αυτούς που έχουν υποφέρει τα πάνδεινα εκ του ολοκληρωτικού καθεστώτος του κ. Ερντογάν. Μαζί τους ελπίζουμε να χτίσουμε γέφυρες συνεργασίας και συν-ανάπτυξης. Οι πολιτικοί σύμμαχοι και υποστηρικτές του κ. Ερντογάν από την άλλη αξίζουν μόνον τον οίκτο μας.

Δεν ξεχνάμε. Συγχωρούμε αλλά δεν ξεχνάμε. Αυτό είναι το μήνυμα. Διεκδικούμε την ειρήνη και τη δημοκρατία και τερματίζουμε τον διεθνή εξευτελισμό μας -έπειτα κι από την εθνική μειοδοσία στο Μακεδονικό. Τρία λοιπόν τα τινά: διάλογος, διαιτησία και, ο μη γένοιτο, πόλεμος. Είναι στο χέρι μας να γυρίσουμε τον τροχό. Θα το κάνουμε για τα παιδιά μας, για τα εγγόνια μας. Μα πάνω απ’ όλα θα το κάνουμε για κείνους. Για την Κύπρο, τον Πόντο, τη Μικρά Ασία. Για κείνα τα παλληκάρια. Για κείνες τις μάνες… Ήγγικεν η ώρα να μπει τέλος στην εξαπάτηση των δυο λαών! Ήγγικεν η ώρα τηςελευθερίας!

Γράφουν οι Θάνος Κάλπης και Θανάσης Αναγνωστόπουλος, φοιτητές της Ιατρικής Σχολής Αθηνών

sinidisi.gr

Σε σαρωτικές αλλαγές στους τομεάρχες του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε ο Αλέξης Τσίπρας την Τετάρτη.

Αλλαγές υπήρξαν και για τους δύο βουλευτές της Αιτωλοακαρνανίας, με το Γιώργο Βαρεμένο από τομεάρχης Υποδομών να αναλαμβάνει τομεάρχης Υγείας, ως αναπληρωτής όμως πίσω από τον Ανδρέα Ξανθό, τον υπουργό Υγείας της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Θάνος Μωραΐτης, ορίστηκε ως δεύτερος αναπληρωτής (αρμόδιος για τον Αθλητισμό) της Σίας Αναγνωστοπούλου στο τομέα Πολιτισμού και Αθλητισμού πίσω από τον Πάνο Σκουρολιάκο.

Εφημερίδα Συνείδηση

sinidisi.gr

Ανέβηκαν οι τόνοι στη Βουλή για τα όσα τραγικά συνέβησαν στη Μόρια της Λέσβου, καθώς υπήρξε σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ των βουλευτών της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ.

Η αναφορά του Γιάννη Ραγκούση πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ο εμπρηστικός μηχανισμός προκάλεσε την έντονη αντίδραση των κυβερνητικών βουλευτών. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Ραγκούσης ανέφερε ότι η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης «έχει φέρει την Ελλάδα σε αδιέξοδο και αυτό είναι αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής. Αυτή η κυβέρνηση επέλεξε να έχει τη Μόρια και τη Λέσβο και συνολικά την Ελλάδα ως γκέτο ψυχών. Δεν έκλεισε μόνο τα ανατολικά σύνορα, αλλά και τα δυτικά. Οι εικόνες μάς κάνουν να ντρεπόμαστε για λογαριασμό του κ. Μητσοτάκη. Η εικόνα από χθες στη Μόρια και στη Λέσβο δεν είναι Ελλάδα. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ο εμπρηστικός μηχανισμός».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Σπήλιος Λιβανός απαντώντας στον Γ. Ραγκούση είπε: «Τα γεγονότα στη Μόρια εγείρουν σοβαρότατα ζητήματα ανθρωπισμού, προστασίας δημόσιας υγείας και ασφάλειας. Δεν υπάρχουν ενδείξεις για εχθρικές ενέργειες. Αυτοί που έβαλαν τη φωτιά θα βρεθούν και θα αντιμετωπίσουν την έννομη τάξη. Η Ελλάδα διενεργεί τιτάνια προσπάθεια για να αντιμετωπίσει την τουρκική προκλητικότητα  και μέχρι τώρα μετράμε μόνο νίκες» και πρόσθεσε : «Η κυβέρνηση της ΝΔ αναλαμβάνει τις ευθύνες της.  Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τις δικές του ευθύνες που ο λαός γνωρίζει καλά. Ας μην μπούμε όμως σήμερα σε αυτή τη συζήτηση».

Βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Γ. Ραγκούσης έβγαλαν το… πόρισμα και ευθύς εξ΄αρχής απέκλεισαν την περίπτωση της προβοκάτσιας και το να βρίσκεται η Τουρκία πίσω από την πυρκαγιά στη Μόρια. Αναμενόμενο για τους ανθρώπους που εισήγαγαν το δόγμα των ανοικτών συνόρων.

Εφημερίδα Συνείδηση

Και ξαφνικά εξανιστάμεθα με το Big – Brother, λες και είναι η πρώτη φορά που στην ελληνική τηλεόραση προβάλλονται τηλεσκουπίδια. Η υποκρισία είναι προφανής. Στην τηλεόραση, όπως και σε πολλά άλλα πράγματα, γίνεται προβολή των παθογενειών της εκάστοτε κοινωνίας.

Το ήθος και το ύφος ορισμένων παιχτών του Big – Brother δεν είναι εξωγήινο είναι ένα ήθος και ένα ύφος, που υπάρχει σε κάποια μερίδα της ελληνικής κοινωνίας. Θα αναρωτηθεί κανείς και είναι ανάγκη αυτό να προβάλλεται στην τηλεόραση; Η αλήθεια είναι ότι πουλάει και γι’ αυτό ακριβώς προβάλλεται. Εδώ όμως υπάρχει και η λύση του προβλήματος.

Γιατί, όταν το κανάλι προβάλλει κάτι, το προβάλλει επειδή υπάρχουν διαφημίσεις για να το χρηματοδοτήσουν. Πάει λοιπόν το κανάλι στη διαφημιστική εταιρεία και λέει : «έχω αυτό το πρόγραμμα, που το βλέπει ένα εκατομμύριο κόσμος». Ο διαφημιστής λέει στο διαφημιζόμενο ότι πρέπει να διαφημίσει το προϊόν του σε αυτό το πρόγραμμα, γιατί το βλέπουν δύο εκατομμύρια μάτια. Ο διαφημιζόμενος πείθεται τα σκάει και έτσι το πρόγραμμα υπάρχει. Αν η ηθική του προγράμματος ανταποκρίνονταν στην ηθική μόλις 50.000 ανθρώπων και όχι ενός εκατομμυρίου, το πρόγραμμα δεν θα έβρισκε διαφημίσεις και μοιραία κάποια στιγμή θα σταματούσε. Για όσους λοιπόν διαμαρτύρονται για τα τηλεσκουπίδια, θα πρέπει να ξέρουν ότι η λύση βρίσκεται στο κουμπί του τηλεκοντρόλ.

Υπάρχει όμως και αυτή η μερίδα των όσων αντιδρούν στα τηλεσκουπίδια, που λέει ότι πρέπει να παρέμβει το ΕΣΡ, να βάλλει πρόστιμο στο σταθμό ή ακόμη και να απαγορεύσει τη μετάδοση του προγράμματος. Δεν είναι λύση όμως αυτό. Το κράτος θα καθορίζει την ηθική μας, είναι δυνατόν; Αν είναι έτσι, να βρούμε και ένα σύγχρονο Πάγκαλο που θα μετράει το μήκος στις φούστες των γυναικών…. Το κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιβάλλει την όποια ηθική στους πολίτες. Οι κοινωνίες φτιάχνουν μόνες τους την ηθική τους.

Το παρήγορο πάντως είναι ότι μετά τον σάλο από την εξύμνηση του βιασμού στο Big-Brother, η μία μετά την άλλη οι διαφημιζόμενες εταιρείες έσπευσαν να αναγνωρίσουν το λάθος τους να συνεργαστούν με μια εκπομπή τέτοιου επιπέδου. Η εταιρεία RigasFurniture έκανε την αρχή και το παράδειγμά της ακολούθησαν γρήγορα και άλλες εταιρείες. Η Candia και η DoctorPlant, με επίσημες τοποθετήσεις τους, δήλωσαν ότι δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με το ριάλιτι. Προφανώς απεσύρθησαν, όταν είδαν να γιγαντώνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το αίτημα για διακοπή του ριάλιτι και για να προλάβουν ακόμη και τυχόν μποϋκοτάζ των προϊόντων τους. Μάλιστα μια εξ’ αυτών των εταιρειών στην ανακοίνωσή της εκτός από τη καταδίκη του περιστατικού έσπευσε να πληροφορήσει το κοινό πως τοmanagement της είναι “γυναικοκρατούμενο”. Προφανώς έπρεπε με κάποιο τρόπο να βγάλει από πάνω της τη ρετσινιά και το συσχετισμό με μια ρητορική και μια συμπεριφορά, που αντιμετωπίζει τις γυναίκες ως σκεύη ηδονής.

Και κάπως έτσι προϊόντος του χρόνου ίσως φτάσουμε στο σημείο οι εταιρείες να προσέχουν που προβάλλουν τα προϊόντα του περισσότερο ίσως από το που βάζουν την υπογραφή τους. Αρκεί να υπάρχει πάντα σε πρώτο πλάνο, ο πολίτης που πατάει το κουμπί του τηλεκοντρόλ και δεν παραμένει παθητικός σε ό,τι του πλασάρουν.

Δημήτρης Παπαδάκης Εφημερίδα Συνείδηση

sinidisi.gr

Ξεκάθαρο μήνυμα στήριξης Ελλάδας και Κύπρου από τη Σύνοδο MED7 – Τι αναφέρει το άρθρο 6 του κειμένου συμπερασμάτων – «Τελεσίγραφο» στην Άγκυρα μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ 24-25 Σεπτεμβρίου – Στην Κύπρο αύριο ο Πομπέο

Σχεδόν μονοθεματική υπήρξε η χθεσινή Σύνοδος σε επίπεδο αρχηγών κρατών της Συμμαχίας των χωρών της Νότιας Ευρωπαϊκής Ένωσης (Med7), με τον οικοδεσπότη, Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, Εμανουέλ Μακρόν να εγείρει ατσάλινο τείχος προστασίας απέναντι στις αδιανόητες προκλήσεις της Τουρκίας, υιοθετώντας στο σύνολό τους τις ελληνικές θέσεις.

Από την Κορσική, «τη γέφυρα ανθρώπων και πολιτισμών» στην Μεσόγειο, ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας επανήλθε δυναμικά στην υποστήριξη αμφότερων Ελλάδας και Κύπρου, όπως άλλωστε πράττει δημόσια με κάθε ευκαιρία όλο το τελευταίο διάστημα, υπεραμυνόμενος της ατζέντας της Αθήνας απέναντι στην έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας, την προσφυγική κρίση, αλλά και την κρίση ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Διακηρύττοντας την «μεσογειακή ειρήνη», ο κ. Μακρόν περιέγραψε τα όρια της ανοχής των 7 χωρών του ευρωπαϊκού Νότου απέναντι στην Τουρκία, προειδοποιώντας την ανοιχτά για επέκταση της λίστας των κυρώσεων στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στις 24 Σεπτεμβρίου.

«Θα ήθελα να απευθύνω μήνυμα αλληλεγγύης στην Ελλάδα» τόνισε ο κ. Μακρόν από τα πρώτα λεπτά της ομιλίας του προς τους εκπροσώπους του Τύπου, χαρακτηρίζοντας ως «παράνομες» τις προκλήσεις της Τουρκίας και δίνοντας -συμβολικά- πρώτα από όλους τους ηγέτες τον λόγο στον Έλληνα Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη. Επιπλέον, ο Γάλλος Προέδρος ξεκαθάρισε προς πάσα κατεύθυνση πως «ο κοινός μας είναι να υπάρχουν κανονικές σχέσεις που θα επιτρέψουν σταθερότητα στην περιοχή με την Τουρκία», με αυστηρή, ωστόσο, προϋπόθεση να «σταματήσουν οι γεωτρήσεις».

Ικανοποιώντας πλήρως τις ελληνικές θέσεις, ο κ. Μακρόν παρέπεμψε ανοιχτά και στο περιεχόμενο της παραγράφου 6 της κοινής διακήρυξης των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, στην οποία η Τουρκία καλείται να εναρμονιστεί πλήρως με το διεθνές δίκαιο.

Γραπτές δεσμεύσεις

Συγκεκριμένα, στην παράγραφο 6 της χθεσινής διακήρυξης αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «επαναλαμβάνουμε την πλήρη υποστήριξή μας και την αλληλεγγύη μας προς την Κύπρο και την Ελλάδα ενόψει των επανειλημμένων παραβιάσεων της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων τους, καθώς και των αντιπαραγωγικών ενεργειών της Τουρκίας. Καλούμε όλες τις χώρες της περιοχής να συμμορφωθούν με το διεθνές δίκαιο, ιδίως το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, και να ενθαρρύνουμε όλα τα μέρη να επιλύσουν τις διαφορές τους μέσω διαλόγου και διαπραγματεύσεων».

Στην ίδια κατεύθυνση, οι ηγέτες των ευρωμεσογειακών χωρών καταλήγουν πως «ελλείψει προόδου στην εμπλοκή της Τουρκίας σε διάλογο και εκτός εάν τερματίσει τις μονομερείς της δραστηριότητες, η ΕΕ είναι έτοιμη να καταρτίσει έναν κατάλογο περαιτέρω περιοριστικών μέτρων που θα μπορούσαν να συζητηθούν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 24-25 Σεπτεμβρίου 2020», αφήνοντας και εγγράφως ανοιχτό το σχετικό ενδεχόμενο.

Την ίδια ώρα, η πλήρης στήριξη του ευρωπαϊκού Νότου προς την Ελλάδα και την Κύπρο οδηγεί στην «αναβίωση» και της ευρωτουρκικής συμφωνίας για το προσφυγικό -μεταναστευτικό του 2016, με απώτερο στόχο «να λειτουργήσει ο μηχανισμός επανεισδοχής», όπως επισήμανε ο Πρόεδρος Μακρόν, διευρύνοντας ακόμη περισσότερο τα σημεία σύγκλισής του με την Αθήνα.

Απόλυτη ταύτιση

Νωρίτερα, η κοινή οπτική Ελλάδας – Γαλλίας απέναντι στην Ανατολική Μεσόγειο αποτυπώθηκε διεξοδικά στη δίωρη, διμερή συνάντηση μεταξύ του Έλληνα Πρωθυπουργού και του Γάλλου Προέδρου, οδηγώντας σε πρωτόγνωρα επίπεδα την εμβάθυνση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.

«Χαίρομαι που ξαναβρίσκω τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τη σύνοδο κορυφής Med7, που φιλοξενεί η Γαλλία στο Αζαξιό. Οι συζητήσεις μας για τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας ήταν καρποφόρες. Του εξέφρασα την πλήρη αλληλεγγύη μας μετά τη φωτιά της Μόριας» δήλωσε, μετά το πέρας της μεταξύ τους συνάντησης ο κ. Μακρόν, ο οποίος επανέλαβε στη συνέχεια και σε δημόσια θέα την πάγια ελληνική θέση ότι δηλαδή ο ελληνοτουρκικός «διάλογος δεν είναι εφικτός, αν βασίζεται σε εγκατάλειψη επικυριαρχίας ή αίσθημα ενοχής».

Ειδικότερα, στο τετ α τετ Μητσοτάκη -Μακρόν συζητήθηκαν «οι τελευταίες εξελίξεις και η κλιμακούμενη τουρκική παραβατική συμπεριφορά στην Ανατολική Μεσόγειο ενώ διαπιστώθηκε η απόλυτη συμφωνία και συμβατότητα στην κεντρική στρατηγική απέναντι στην Τουρκία», σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, όπως και η προοπτική και το ενδιαφέρον «μιας στρατηγικής σχέσης», μετά από μια μακρά περίοδο στενών, διμερών σχέσεων, θέτοντάς τες σε νέο, θεσμικό και διπλωματικό πλαίσιο.

Παράλληλα, σε μια ακόμη ένδειξη αλληλεγγύης, αμφότεροι οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας, Εμμανουέλ Μακρόν και Άνγκελα Μέρκελ έκαναν γνωστή την πρόθεσή τους να φιλοξενήσουν ασυνόδευτα προσφυγόπουλα από την Μόρια, ενισχύοντας από την πρώτη στιγμή τις ελληνικές προσπάθειες για τη διαχείριση της ξαφνικής κρίσης, λίγο πριν την έναρξη της ευρωμεσογειακής Συνόδου.

«Σήμερα η Ευρώπη οφείλει από τα λόγια συμπαράστασης να περάσει σε πράξεις αλληλεγγύης» τόνισε από πλευράς του ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης μετά το τέλος της Συνόδου, υπενθυμίζοντας για άλλη μια φορά ότι σήμερα «η Τουρκία αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα δύο κρατών μελών της ΕΕ» της Ελλάδας και της Κύπρου. Εμφανώς ικανοποιημένος από την κατηγορηματική υπεράσπιση των ελληνικών θέσεων, ο κ. Μητσοτάκης υπογράμμισε ότι τα συμπεράσματα της συνάντησης των ευρωπαϊκών χωρών του Νότου «δείχνουν στην Τουρκία το δρόμο».

Η ευρωπαϊκή ασφάλεια το διακύβευμα

«Εάν η Τουρκία θέλει έναν ειλικρινή διάλογο πρέπει να το δείξει στην πράξη» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Έλληνας Πρωθυπουργός και σημείωσε για άλλη μια φορά πως «το τέλος των προκλήσεων είναι και αρχή των συζητήσεων». Περιγράφοντας το διακύβευμα, «η Μεσόγειος είναι ένας ζωτικός χώρος για την ευρωπαϊκή ασφάλεια συνολικά» προειδοποίησε ο κ. Μητσοτάκης, καθώς «εδώ διακυβεύονται στρατηγικά συμφέροντα για την ίδια την Ευρώπη», πρόσθεσε.

Διαρκώς παρούσα η Χάγη

Επιπλέον, ο Έλληνας Πρωθυπουργός κάλεσε την Τουρκία να επιστρέψει στο status quo των διερευνητικών επαφών του 2016, προκρίνοντας ότι σε διαφορετική περίπτωση «υπάρχει πάντα η λύση της Χάγης, του Διεθνούς Δικαστηρίου».

Με έναν σαφή υπαινιγμό τοποθετήθηκε ο κ. Μητσοτάκης και απέναντι στο ενδεχόμενο εργαλειοποίησης προσφύγων και μεταναστών για… γεωπολιτικά οφέλη, σημειώνοντας με νόημα πως «για τη φύλαξη των συνόρων και τη διαχείριση του προσφυγικού η Ελλάδα κάνει το καθήκον της φυλάσσοντας τα ευρωπαϊκά σύνορα. Αυτό αποτελεί μόνο μία πτυχή του ζητήματος. Σήμερα περισσότερο από ποτέ απαιτείται έμπρακτη αλληλεγγύη».

Η ελληνογαλλική ατζέντα

Πάντως, οι υψηλές προσδοκίες μετά την «απολύτως επιτυχημένη» χθεσινή διοργάνωση δεν θα αργήσουν να αποκρυσταλλωθούν, καθώς μια πρώτη «αποκωδικοποίηση» της ελληνογαλλικής συνεργασίας αναμένεται να προσδιοριστεί στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, οπότε ο Πρωθυπουργός θα απευθυνθεί προς τους παραγωγικούς φορείς από το βήμα της ΔΕΘ.

Με ορόσημο την 24η Σεπτεμβρίου, οπότε και θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος Κορυφής με αποκλειστικά θέματα την Κίνα και την Τουρκία, όπως ανακοίνωσε χθες η γερμανίδα καγκελάριος, εντείνονται οι πιέσεις προς τη γειτονική χώρα να μπει σε τροχιά αποκλιμάκωσης, με φόντο και την επικείμενη συνεργασία ανάμεσα στην Αθήνα και το Παρίσι, με αντικείμενο την επέκταση του ελληνικού εξοπλιστικού προγράμματος.

Ήδη, η περαιτέρω ενίσχυση της αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, όπως και θέματα εξοπλιστικών προγραμμάτων συζητήθηκαν, κατά πληροφορίες, στην κατ’ ιδίαν συνάντηση Μητσοτάκη – Μακρόν, ενώ σε ανοιχτή γραμμή βρίσκονται το τελευταίο διάστημα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος με την γαλλίδα ομόλογό του, Φλοράνς Παρλί.

Γεωργία Σαδανά

Πηγή: protothema.gr

Ανακοίνωση της Τομεακής Επιτροπής Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ για το άνοιγμα των σχολείων

“Τα σχολεία να ανοίξουν, με όρους προστασίας της υγείας εκπαιδευτικών, μαθητών και των οικογενειών τους!”

Από τη Δευτέρα 14 Σεπτέμβρη ανοίγουν τα σχολεία σε όλη την Ελλάδα. Οι συνθήκες της πανδημίας επιβάλλουν το άνοιγμα να γίνει με νέους όρους για την εξασφάλιση της υγείας εκπαιδευτικών, μαθητών και των οικογενειών τους. Τα σχολεία πρέπει να ανοίξουν, για παιδαγωγικούς, μορφωτικούς λόγους, για την ανάπτυξη των παιδιών.

Η κυβέρνηση διέθετε το απαραίτητο χρονικό διάστημα, από τον Ιούνιο, για να εξασφαλίσει τις αναγκαίες ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη λειτουργία των σχολείων. Όσα έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση δικαιολογημένα έχουν δημιουργήσει ανησυχία σε μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς.

Σε σχολεία των μεγάλων πόλεων του νομού, ειδικά στο Αγρίνιο, υπάρχουν δεκάδες τμήματα που συγκεντρώνουν 25 μαθητές. Ο μέσος όρος των 17 μαθητών αποτελεί μέγιστη κοροϊδία της κυβέρνησης και του υπουργείου, όταν μάλιστα μέσα στο καλοκαίρι ψήφισε μια σειρά αντιδραστικές διατάξεις, ανάμεσα στις οποίες και την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη από 22 στους 25 μαθητές! Στα νηπιαγωγεία συγκεκριμένα, τα πράγματα είναι πιο εκρηκτικά, αφού η πλειοψηφία τους στεγάζεται σε μαγαζιά-αίθουσες, με τα περισσότερα να έχουν μικρά προαύλια, με τις προϋποθέσεις να μην πληρούνταν πριν την πανδημία, πόσο μάλλον τώρα.

Η αναγκαιότητα των 15 μαθητών ανά αίθουσα για την τήρηση των φυσικών αποστάσεων, μπορεί να γίνει με εξασφάλιση κατάλληλων δημόσιων κτηρίων, με ευθύνη του κράτους.

Η μείωση των μαθητών αυξάνει από την άλλη τον αναγκαίο αριθμό των εκπαιδευτικών, όταν ταυτόχρονα, σημαντικό μέρος τους ανήκει στις ευπαθείς ομάδες. Στοιχείο της χρόνιας αδιοριστίας μόνιμων εκπαιδευτικών που φανερώνει την κατάσταση, είναι ότι στα Γυμνάσια και Λύκεια, το 73% είναι πάνω από 50 ετών. Επιπρόσθετα, παρά τις προσλήψεις αναπληρωτών που γίνονται κάθε χρόνο, τα κενά συνεχίζουν να υφίστανται κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Χαρακτηριστικό είναι, ότι φέτος στον νομό, λείπουν το 25% με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.

Από τα παραπάνω προκύπτει το αίτημα για έκτακτο κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό για μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών, για να καλυφτούν τα δεκάδες χιλιάδες κενά και για να υπάρξουν άμεσα περισσότερα τμήματα με λιγότερους μαθητές.

Στην καθαριότητα των σχολείων θα γίνουν στο νομό 221 προσλήψεις καθαριστριών/στων (75 πλήρους απασχόλησης και 146 μερικής απασχόλησης). Την ίδια ώρα όταν στο μεγαλύτερο δήμο, αυτόν του Αγρινίου, όπου θα γίνουν 108 προσλήψεις (51 πλήρους, 57 μερικής απασχόλησης), οι σχολικές μονάδες ξεπερνούν τις 100 (με εκατοντάδες αίθουσες και κοινόχρηστους χώρους).

Τώρα να γίνει η εξασφάλιση όλου του απαραίτητου αριθμού μόνιμων εργαζομένων στην καθαριότητα των σχολείων, ώστε να διασφαλίζονται οι υγειονομικοί όροι καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του σχολείου.

Οι ανάγκες των σχολικών μονάδων δεν καλύπτονταν πριν από τα ταμεία των σχολικών επιτροπών, πόσο μάλλον τώρα.

Άμεση εξασφάλιση κονδυλίων στις σχολικές επιτροπές για την προμήθεια των απαραίτητων υλικών, κανένας γονιός και εκπαιδευτικός να μην χρειαστεί να βάλει το χέρι στην τσέπη.

Αυτά τα δίκαια αιτήματα, που έχουν διατυπώσει, φορείς εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών, φορείς συνολικά του εργατικού-λαϊκού κινήματος, η κυβέρνηση με μια φωνή λέει ότι “κοστίζουν”! Ότι η οικονομία «δεν αντέχει»! Λες και ο λαός μας δεν πληρώνει για τη μόρφωση των παιδιών του μέσω των δεκάδων φόρων-χαρατσιών. Προφανώς εννοεί ότι από τον πακτωλό χρημάτων που συγκεντρώνει με τους παραπάνω φόρους, δεν την παίρνει να δώσει κάτι υπέρ του λαού, γιατί τα μοιράζει όλα στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το Ταμείο Ανάκαμψης, από αυτό όμως δεν προβλέπεται ούτε ευρώ για τις παραπάνω βασικές ανάγκες, αφού τα πακέτα θα πάνε για να στηριχτούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες που είδαν μείωση των κερδών τους (ούτε καν χασούρα).

Τα παραπάνω μέτρα δίνουν ουσιαστικό νόημα στην ατομική ευθύνη, γιατί στηρίζουν τη ζωή εκπαιδευτικών, μαθητών και των οικογενειών τους. Έτσι η μάσκα που ουσιαστικά η κυβέρνηση την έχει ανάγει στο μοναδικό μέτρο για προστασία, θα αποκτήσει πραγματικό νόημα, σαν ένα σημαντικό κρίκο, στην αλυσίδα της προστασίας ενάντια στον κορονοϊό, και ξεκάθαρη απάντηση σε διάφορες μειοψηφικές αντιδραστικές απόψεις, που δεν έχουν άλλωστε καμία σχέση με τις διεκδικήσεις του λαού.

 Οι διάφορες αντιδραστικές απόψεις βολεύουν και την κυβέρνηση για να ταυτίσει τη διεκδίκηση και τη φυσιολογική ανησυχία με την οπισθοδρόμηση. Όταν ακριβώς η δική της αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας είναι καραμπινάτη αντίδραση.

Η υπόθεση της ομαλής λειτουργίας των σχολείων, με τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, πέφτει στα χέρια των γονιών, των εκπαιδευτικών, των μαθητών και του οργανωμένου λαϊκού κινήματος, για να διεκδικήσουν τα αναγκαία μέτρα, να ελέγξουν αν και αυτές ακόμη οι διακηρύξεις της κυβέρνησης υλοποιούνται, αλλά και για να παλέψουν για ένα σχολείο με ουσιαστική ασφάλεια και μόρφωση.

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της πανδημίας στάθηκε με αίσθημα ευθύνης απέναντι στο λαό, αυτό συνεχίζει να κάνει και τώρα. Από την πρώτη στιγμή στο άνοιγμα των σχολείων θα βρεθεί πλάι σε γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές.

sinidisi.gr

Πώς αντέδρασαν οι πολιτιστικοί οργανισμοί της Ευρώπης στην πανδημία; Πώς επηρεάζει η κρίση ολόκληρο το οικοσύστημα των καλλιτεχνών, των εργαζομένων και των προμηθευτών που εμπλέκονται σε αυτό;
Ο Εκτελεστικός Διευθυντής της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση Χρήστος Καρράς καταγράφει τη σημερινή κατάσταση και αναδεικνύει τις βασικές προκλήσεις για την επόμενη ημέρα.

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Fast Forward Festival 4 / Gregor Schneider, “Invisible City” (φωτ. Σταύρος Πετρόπουλος).

“Food is Energy”, Valentina Karga & Marjetica Potrč, «Γεωμετρίες», Στέγη Ιδρύματος Ωνάση & Locus Athens (φωτ. Κική Παπαδοπούλου).