«Τοξικό πρόσωπο, που έχει συνδεθεί με το πρώτο μνημόνιο», χαρακτήρισε ο βουλευτής και γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης, τον Γιώργο Παπανδρέου, σχολιάζοντας το ενδεχόμενο υποψηφιότητας του πρώην πρωθυπουργού για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όπως δήλωσε: «Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ένα τοξικό πρόσωπο, που έχει συνδεθεί με το πρώτο μνημόνιο. Σε καμία περίπτωση».

Αναρωτιέται κανείς τι να λέει για όλα αυτά ο Θάνος Μωραΐτης, που μέχρι πρόσφατα τον βλέπαμε να ομνύει στον ΓΑΠ. Συμμερίζεται τις απόψεις Σκουρλέτη; Ο χαρακτηρισμός “τοξικός” για τον Παπανδρέου διά στόματος Σκουρλέτη θα έπρεπε να προκαλέσει αποτροπιασμό και οργή σε στελέχη όπως οι Ραγκούσης, Σπίρτζης, Κουρουμπλής, Μωραΐτης και πολλούς άλλους που έσπευσαν στο κόμμα που ζητούσε για τους ίδιους κρεμάλες στο Σύνταγμα.

Βέβαια ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ με τη δήλωσή του για τον Παπανδρέου χτυπάει το “σαμάρι” και όχι το “γάιδαρο”… Γιατί στην επιλογή Τσίπρα να φέρει στο ΣΥΡΙΖΑ μια σειρά από συνεργάτες του Παπανδρέου – Πινοσέτ όπως τον έλεγε, δεν αντέδρασαν όπως έπρεπε ούτε ο Σκουρλέτης, ούτε οι λοιποί κρατούντες το αριστερόμετρο… Οι υπουργοί του ΓΑΠ, όπως ο Ραγκούσης και ο Μωραΐτης δεν είναι “τοξικοί”; Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε την αγκαλιά του στον πασοκικό τυχοδιωκτισμό, έχει γίνει ο ίδιος τοξικός…

agrinioculture.gr

Ανακοίνωση ενάντια στην Ελληνο-Ισραηλινή «συμμαχία» και την υπογραφή του East Med

Στις 2 Ιανουαρίου πρόκειται να επισκεφτεί τη χώρα μας ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, προκειμένου να υπογράψει με τον Έλληνα Πρωθυπουργό τη συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου East Med.

Πρόκειται, όπως μας πληροφορούν, για έναν αγωγό ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Ισραήλ, μέσω Κύπρου, Ελλάδας και Ιταλίας, στην κεντρική Ευρώπη. Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν αγωγό μέσω του οποίου το Ισραήλ επιχειρεί να κυριαρχήσει στον ενεργειακό τομέα στη λεκάνη της ΝΑ Μεσογείου, να επιτύχει την ενεργειακή αυτονομία των παράνομων εποικισμών του στα κατεχόμενα εδάφη της Παλαιστίνης και, φυσικά, απώτερος στόχος όλων είναι ο αποκλεισμός της Ρωσίας από τον ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη. Όλα αυτά σχεδιάζονται αγνοώντας πλήρως τα κυριαρχικά δικαιώματα Παλαιστίνης και Λιβάνου, που έχουν ήδη προβεί σε επίσημα διαβήματα διαμαρτυρίας προς την ελληνική κυβέρνηση. Με την υπογραφή του East Med, η Ελλάδα δένεται ακόμα πιο σφιχτά στο άρμα του άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ και εργαλειοποιείται για την επίτευξη της δικής τους κυριαρχίας και των επεκτατικών τους σχεδίων, ερχόμενη σε σύγκρουση με χώρες και λαούς με τους οποίους μας συνδέουν, παραδοσιακά, δεσμοί φιλίας και αλληλεγγύης.

Η υπόθεση της «συνεργασίας» μας με το Ισραήλ έχει πολυδιαφημιστεί στη χώρα μας από το ντόπιο πολιτικό σύστημα και τα φερέφωνά τους ΜΜΕ, σε μια προσπάθεια να πειστεί ο ελληνικός λαός ότι «μας συμφέρει», τόσο οικονομικά, όσο και εθνικά έναντι της απειλής από την Τουρκία. Δεν υπάρχει τίποτα που να απέχει περισσότερο από την αλήθεια! Οικονομικά, οι μόνοι που θα ωφεληθούν είναι το Ισραήλ και οι μεγάλες πολυεθνικές που θα αναλάβουν τη δημιουργία και εκμετάλλευση του έργου. Τα εθνικά μας συμφέροντα, όχι μόνο δεν προωθούνται, αλλά αντιθέτως ζημιώνονται από τέτοιου είδους «συνεργασίες». Η εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτήν αποτελούν εμπόδιο στη μάχη των ισχυρών για την επικράτηση στον ενεργειακό τομέα. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα δεν λογίζεται ως κράτος, αλλά μόνο ως χώρος που πρέπει να μετατραπεί σε «ενεργειακό κόμβο» για τη διέλευση των αγωγών, ένα οικόπεδο για διαμελισμό σε ζώνες ειδικών συμφερόντων. Το δε Ισραήλ, που μας παρουσιάζεται ως «ασπίδα» απέναντι στην τουρκική απειλή, συζητά με την Τουρκία για συνεργασία στον ενεργειακό τομέα! Παράλληλα, προωθούνται και οι στρατιωτικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, με τις οποίες παραδίδονται στρατηγικής σημασίας εδάφη της ελληνικής επικράτειας για τη δημιουργία βάσεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ και την διευκόλυνση της επιθετικής τους πολιτικής και των επεκτατικών τους βλέψεων. 

Η πολιτική κάστα που επέβαλε το καθεστώς κατοχής της χώρας μας και την ξεπουλά κομμάτι-κομμάτι,  που λειτουργεί ως συμμορία εγκληματιών του κοινού ποινικού δικαίου, δεν θα μπορούσε να βρει άλλους «συνεργάτες» από τους διεθνείς εγκληματίες και σφαγείς των λαών. Όταν λένε ότι η συνεργασία «μας συμφέρει», αυτό που παραλείπουν να πουν είναι ότι μ’ αυτό το «μας» δεν εννοούν την Ελλάδα ως χώρα ούτε τον ελληνικό λαό, αλλά μόνο τον εαυτό τους και τη δική τους τσέπη.  Πολύτιμοι σύμμαχοί τους για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης είναι τα συστημικά ΜΜΕ, τα οποία (εντελώς συμπτωματικά) ανήκουν σε διαπλεκόμενους επιχειρηματίες που κι αυτοί απολαμβάνουν τεράστια κέρδη από την καταστροφή και τον διαμελισμό της χώρας.

Το μόνο που συμφέρει πραγματικά τον λαό μας είναι η επιμονή στην εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου, που με το αίμα τους κατάκτησαν οι λαοί μετά τον Β’ΠΠ. Η υποστήριξη του κατεχόμενου λαού της Παλαιστίνης δεν βασίζεται μόνο στην διεθνιστική αλληλεγγύη που οφείλουμε προς έναν λαό που καταπιέζεται και υποφέρει· δεν έχει μόνο ηθική ή ιδεολογική διάσταση. Όταν νομιμοποιούμε το καθεστώς κατοχής της Παλαιστίνης, πώς μπορούμε να επικαλεστούμε το Διεθνές Δίκαιο στην περίπτωση της κατοχής της Κύπρου; Όταν νομιμοποιούμε την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων ενός κατεχόμενου λαού· όταν νομιμοποιούμε στην πράξη εγκλήματα πολέμου (όπως έχουν χαρακτηριστεί από τον ΟΗΕ οι παράνομοι Ισραηλινοί εποικισμοί)· όταν νομιμοποιούμε την καταπάτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλων χωρών, σε ποια βάση θα αντιδράσουμε όταν αυτά καταπατούνται στην ίδια μας τη χώρα; Μ’ αυτόν τον τρόπο, επαναφέρουμε το «δίκαιο της κατάκτησης» και καταργούμε στην πράξη όλα όσα κατάφερε η ανθρωπότητα στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, γυρίζοντας πολύ πίσω, στις πιο σκοτεινές εποχές της παγκόσμιας ιστορίας.

Είναι ίσως η πρώτη φορά στην Ιστορία μας, που η Ελλάδα, επίσημα ως κράτος, συμμαχεί με τόσο απροκάλυπτο τρόπο με τις δυνάμεις εκείνες που καταστρέφουν χώρες και λαούς, που στο παιχνίδι της παγκόσμιας ηγεμονίας αφήνουν πίσω τους μόνο πτώματα και ερείπια. Και μάλιστα σε μια εποχή που η ήττα αυτών των δυνάμεων ήδη έχει ξεκινήσει και προχωρά με γοργούς ρυθμούς. Οι ΗΠΑ έχουν ηττηθεί σε κάθε πόλεμο που έχουν προκαλέσει στην περιοχή, στη Συρία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν. Η ΕΕ βρίσκεται στα πρόθυρα διάλυσης, σε οικονομική κατάρρευση, και με τους λαούς είτε να αποφασίζουν την έξοδο (BREXIT) είτε να εξεγείρονται μαζικά και δυναμικά ενάντια στις πολιτικές της. Όσο για το καθεστώς του κράτους του Ισραήλ, είναι τόσο εξόφθαλμα παράνομο και παράλογο που και οι ίδιοι του οι σύμμαχοι πλέον αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει ως έχει. Ο κ. Νετανιάχου αντιμετωπίζει ποινικές διώξεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας του, όσο και από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου και θέλει πάση θυσία να καταξιωθεί συνάπτοντας «συμφέρουσες» διεθνείς συμφωνίες. Πρόθυμα το ελληνικό πολιτικό προσωπικό του πετά σανίδα σωτηρίας!

Το ΕΠΑΜ φωνάζει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι:

• Η μόνη λύση για ειρήνευση στη Μέση Ανατολή περνάει μέσα από τη δίκαιη επίλυση του Παλαιστινιακού ζητήματος, που δεν είναι άλλη από την απελευθέρωση της Παλαιστίνης απ’ άκρη σ’ άκρη!
• Η μόνη λύση για την προώθηση των Ελληνικών συμφερόντων περνάει μέσα από τη δημιουργία ενός πλατιού εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου, χωρίς ιδεολογικές περιχαρακώσεις, που θα παλέψει για την ανατροπή αυτού του δωσιλογικού πολιτικού συστήματος, την απελευθέρωση της Ελλάδας από τα δεσμά της κατοχής και την αποκατάσταση της δημοκρατίας και της εθνικής μας κυριαρχίας. Μια χώρα υπό κατοχή δεν μπορεί να είναι ισότιμος σύμμαχος και συνεργάτης κανενός, παρά μόνο υποτελής στα αλλότρια συμφέροντα.
• Καλούμε κάθε δημοκράτη Έλληνα πολίτη και κάθε πατριωτική, δημοκρατική, πολιτική δύναμη να αντιταχθεί στα σχέδια που μετατρέπουν τη χώρα μας σε δορυφόρο των πολεμοχαρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και συνεργό στις επεκτατικές βλέψεις και τα εγκλήματα του κράτους των σιωνιστών.
• Εντείνουμε τις προσπάθειές μας για συνεργασία όλων των δημοκρατικών, πατριωτικών δυνάμεων, για τη δημιουργία ενός εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου.
• Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις ενάντια στην υπογραφή του East Med και την Ελληνο-Ισραηλινή συμμαχία.

Αθήνα, 27 Δεκεμβρίου 2019

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

Του Δημήτρη Παπαδάκη

Είναι μεγάλη η κουβέντα για το τι θεωρείται βία σε αυτή χώρα… Και βεβαίως σε μια χώρα που βιώνει ακόμη ένα ψυχρό εμφύλιο πόλεμο οι βίες… είναι πολλές και δεν καταδικάζονται… από όλους…  Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν νόμιμα πολιτικά κόμματα, ένα εξ’ αυτών στο κοινοβούλιο, που σύμφωνα με τις καταστατικές αρχές του «αντιτάσσει τη δική του βία».

Οι αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η ωμή αστυνομική βία κατά του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ και των δύο γιων του στο Κουκάκιστο πλαίσιο της επιχείρησης της Αστυνομίας για την εκκένωση κατάληψης είναι δικαιολογημένες, καθώς οι φωτογραφίες με τον κακοποιημένο σκηνοθέτη καθώς και τα βίντεο που έχουν δει το φως της δημοσιότητας εκθέτουν την ελληνική αστυνομία, καταρρίπτοντας τους ισχυρισμούς της ΕΛ.ΑΣ. ότι δεν χρησιμοποιήθηκε βία κατά τη σύλληψή τους.

Όμως είναι για άλλη μια φορά οι υπερευαίσθητοι με τέτοια περιστατικά κάνουν το λάθος της γενίκευσης. Σε ένα γιατρό που θα σώσει εκατό ασθενείς, θεωρείται συνήθως αυτονόητο να κάνει τη δουλειά του και τα περισσότερα «μπράβο» θα τα εισπράξει ο Θεός. Όταν όμως τύχει να του πεθάνει στα χέρια ένας ασθενής, κάτι που μπορεί να συμβεί είτε για η επιστήμη δεν έχει απάντηση στο πρόβλημα, είτε γιατί μπορεί να υπάρχει και ιατρικό λάθος, με πολύ μεγάλη ευκολία, οι συγγενείς θα αποδώσουν την απώλεια στο ιατρικό λάθος. Κάτι τέτοιο συμβαίνει με την Αστυνομία και τους αστυνομικούς, δύσκολα θα ακούσουν το «μπράβο», εύκολα θα κατηγορηθούν στην πρώτη στραβή.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση στο Κουκάκι τα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα. Η Αστυνομία ξέφυγε από το πλαίσιο της νόμιμης βίας, της οποίας κατέχει το μονοπώλιο. Επομένως δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την κατά νόμο τιμωρία όσων αστυνομικών παραβίασαν το νόμο. Όσοι γενικεύουν από τα μεμονωμένα περιστατικά αυθαίρετης αστυνομικής βίας, απλώς δεν θα ήθελαν να υπάρχει αστυνομία, άλλα είτε δεν τολμούν να το πουν, είτε δεν τους συμφέρει να το πουν για να μην χάσουν πολιτικά. Η απάντηση σε όλους τους είναι αυτό που φώναζε ο δεμένος ο Δημήτρης Ινδαρές, στην ταράτσα του σπιτιού του: «Αυτή είναι η Ελλάδα, ένας διαρκής εμφύλιος».

Από την άλλη η κυβέρνηση οφείλει και σε αυτόν τον τομέα να κάνει μία μεταρρύθμιση. Οι αστυνομικοί και τα περιπολικά θα πρέπει να φέρουν ειδικές κάμερες. Έτσι θα προστατεύονται οι πολίτες από την αυθαιρεσία και οι αστυνομικοί από τη συκοφαντία. Η κάμερα ούτως ή άλλως θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για όποιον αστυνομικό μπαίνει στον πειρασμό να ξεπεράσει τα όρια. Στις ΗΠΑ έχουμε δει από τις κάμερες αυτές αστυνομικούς να σκοτώνονται από αδίστακτους κακοποιούς, αλλά και περιπτώσεις αστυνομικής βίας, που κατέληξαν στην τιμωρία των υπαιτίων. Βέβαια στις ΗΠΑ υπάρχουν κανόνες εμπλοκής και οι αστυνομικοί πυροβολούν όταν πρέπει, ενώ εδώ έχουν δεχθεί δολοφονικές επιθέσεις μένοντας άπραγοι. Φυσικά εδώ δεν είμαστε έτοιμοι για να δώσουμε κανόνες εμπλοκής στους αστυνομικούς, αλλά τουλάχιστον οι κάμερες θα ήταν μία μεγάλη πρόοδος και ένα βήμα εκδημοκρατισμού.

Επίσης η κυβέρνηση θα πρέπει να παρανοήσει πως εννοούν το δόγμα περί «νόμου και τάξης». Σίγουρα τα φαινόμενα ανομίας με καταλήψεις, μπαχαλάκηδες κτλ δεν έχουν καμία της ανοχή της πλειοψηφίας. Ο μέσος πολίτης όμως το δόγμα αυτό θα ήθελε να δει ως ασφάλεια στην καθημερινότητά του. Οι πολίτες ενδιαφέρονται πρωτίστως για την εγκληματικότητα που βιώνουν… δίπλα τους. Στο σπίτι, στη γειτονιά, στον περίγυρό τους. Εκεί, όπου αισθάνονται, να μην μπορούν να περπατήσουν ανέμελα, εκεί όπου κλειδαμπαρώνονται στα σπίτια τους και αγωνιούν για την ακεραιότητά τους. Εκεί βρίσκεται το πραγματικό στοίχημα για την Αστυνομία.

Εφημερίδα «Συνείδηση»

sinidisi.gr

Τοποθέτηση του Βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας και Τομεάρχη Υποδομών και Μεταφορών του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Βαρεμένου

Ο κ. Χρυσοχοΐδης συμπεριφέρεταιως ακροδεξιός, θέλοντας να δώσει τα διαπιστευτήριά του στη ακραία πτέρυγα της ΝΔ και να αποδείξει ότι μπορεί να τους μεταφέρει την τεχνογνωσία της καταστολής.

Αποδυναμώνει την προσπάθεια περιστολής της εγκληματικότητας ρίχνοντας όλες τις δυνάμεις στην υπηρεσία του τρομο-σώου και προκαλώντας αναστάτωση και αποδιοργάνωση στην ελληνική αστυνομία, την οποία χρησιμοποιεί ως πολιτικό εργαλείο.

Σε λίγο, ο ίδιος ο κ. Χρυσοχοΐδης θα πηγαίνει μπροστά κρατώντας την κάμερα και θα ακολουθούν τα ΕΚΑΜ ρίχνοντας πλαστικές σφαίρες, ενώ τα ΜΜΕ της μετα-δημοκρατίας θα μεταδίδουν ότι πρόκειται για χριστουγεννιάτικα ελαστικά μπαλόνια.

Αυτή η κυβέρνηση έχει βάλει πλώρη για πολύ πίσω. Κατευθύνεται ολοταχώς προς τις εποχές κατά τις οποίες ο μακαρίτης ο Λάσκαρης “καταργούσε” την πάλη των τάξεων, ενώ οι ίδιοι οραματίζονται να καταργήσουν ουσιαστικά το δικαίωμα στην απεργία και να επιβάλουν τις δικές τους νόρμες στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του συναθροίζεσθαι.

sinidisi.gr

Η ερώτηση έχει ως εξής: 

Με τον ν. 4610/2019 το Υπουργείο Παιδείας κατήργησε το Τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών (Δ.Π.Π.Ν.Τ.) του Πανεπιστημίου Πατρών με έδρα το Αγρίνιο, ιδρύοντας, αντ’ αυτού, τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ιδρύοντας με τον ίδιο νόμο τμήμα με παρεμφερές γνωστικό αντικείμενο στον Βόλο με την ονομασία «Πολιτισμού, Δημιουργικών Μέσων και Βιομηχανιών», χωρίς ωστόσο να προϋπάρχουν οι υποδομές και γενικότερα εχέγγυα για τη λειτουργία του.

Η πολιτική αυτή απόφαση προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη στην εκπαιδευτική και ευρύτερη κοινότητα του Τμήματος Δ.Π.Π.Ν.Τ., καθώς και στην τοπική κοινωνία, με τους τοπικούς φορείς να εκφράζουν την αντίθεσή τους. Να σημειωθεί δε, ότι το πρόγραμμα και το αντικείμενο σπουδών του Τμήματος ήταν ιδιαίτερα καινοτόμο, ενώ ταυτόχρονα, τα τελευταία χρόνια παρουσίαζε συνεχή βελτίωση με καίριες παρεμβάσεις σε υλικοτεχνικές υποδομές, εκσυγχρονισμένο πρόγραμμα σπουδών και ολοκληρωμένο πρόγραμμα Μεταπτυχιακών σπουδών. Επιστέγασμα των προσπαθειών υπήρξε και η πρόσφατη πιστοποίηση του τμήματος από την ΑΔΙΠ με ισχύ έως το 2023.

Σήμερα, η κατάργηση του Δ.Π.Π.Ν.Τ. έχει προκαλέσει πολλά προβλήματα. Ουσιαστικά λειτουργούν δύο τμήματα παράλληλα, όπου το ένα είναι υπό κατάργηση και το άλλο υπό σύσταση. Το νέο τμήμα λειτουργεί ως «Ιστορίας- Αρχαιολογίας» για τους πρωτοετείς φοιτητές, ωστόσο για τους εν ενεργεία προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές λειτουργεί ως «Δ.Π.Π.Ν.Τ.».

Σε επίπεδο Προγράμματος Σπουδών, αυτό έχει διαμορφωθεί με τρόπο ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί το υπάρχον διδακτικό προσωπικό. Πολλοί καθηγητές όμως δεν έχουν αντικείμενο, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να αποψιλωθεί το τμήμα από μέλη ΔΕΠ.

Οι εν ενεργεία φοιτητές του Δ.Π.Π.Ν.Τ., αν και υπάγονται διοικητικά στο τμήμα Ιστορίας- Αρχαιολογίας, θα λάβουν πτυχίο από το παλιό τμήμα, χωρίς καμία μεταβατική διάταξη, ή πρόβλεψη για τη μη απαξίωση του πτυχίου τους και την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων τους. Αντίστοιχα, τίθενται σε αμφιβολία τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων του Τμήματος. Φοιτητές, απόφοιτοι και γονείς βρίσκονται σε απόγνωση.

Η μοναδική βιώσιμη και επιστημονικά αποδεκτή λύση είναι η αυτόνομη επαναλειτουργία του Τμήματος Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών ταυτόχρονα με το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας.

Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται η Υπουργός:

1.Πως σκοπεύει το Υπουργείο να λύσει τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί με τη συλλειτουργία του Δ.Π.Π.Ν.Τ. και του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας;
2.Προτίθεται το Υπουργείο να αξιοποιήσει τις σχολάζουσες κτιριακές εγκαταστάσεις και εκτάσεις της περιοχής, προς στήριξη και ανάπτυξη της ακαδημαϊκής δραστηριότητας της Αιτωλοακαρνανίας;

sinidisi.gr

Οι ψευδαισθήσεις τελείωσαν – η πραγματικότητα ήρθε

Έκλεισε ο πρώτος κύκλος διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και τα πράγματα έχουν πλέον ξεκαθαρίσει:

Η ταξική μεροληψία, οι νεοφιλελεύθερες προτεραιότητες, αλλά και η τεράστια συνάφειά της με τη διαπλοκή, ηγεμονεύουν σε κάθε της νομοθετική πρωτοβουλία.

Δεν κρατά καν τα προσχήματα στις σχέσεις της με υπόδικους επιχειρηματίες και τραπεζίτες. Και, προφανώς, δεν έχει καμία πρόθεση να στηρίξει τη μεσαία τάξη, τη μεσαία και μικρή επιχειρηματικότητα, τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους συνταξιούχους ή τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Το προεκλογικό της αφήγημα κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος: Οι «νέες και καλές δουλειές» αντικαταστάθηκαν από το αρνητικό ρεκόρ 18ετίας του Οκτωβρίου, όταν χάθηκαν 125.668 θέσεις εργασίας. Η «αναπτυξιακή της δεινότητα» ακυρώθηκε από το Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο, το τέλος «στην υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης» χάθηκε κάπου στις διατάξεις του Φορολογικού Νομοσχεδίου, ενώ η αριστεία και η αξιοκρατία «μετακόμισαν» επιτελικού κράτους και… Διαματάρη γωνία.

Με το Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο, οι «γκουρού» των επενδύσεων της κυβέρνησης κονιορτοποίησαν θεμελιώδη εργασιακά κεκτημένα. Στήριξαν φωτογραφικά επιχειρηματικούς τομείς με μικρή αναπτυξιακή δυναμική -τα delivery φαγητού, τις εξορύξεις, τα ΜΜΕ- ως χατίρι σε φίλους και γνωστούς. Άφησαν εκτός κάδρου τη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, το 95% της ελληνικής οικονομίας, που παρέχει 6 από τις 10 θέσεις εργασίας.

Ο Άγιος Βασίλης ήρθε νωρίτερα φέτος με το Φορολογικό Νομοσχέδιο, για τις μεγάλες, κερδοφόρες επιχειρήσεις και τα πολύ υψηλά εισοδήματα, φέρνοντάς τους γενναιόδωρες φοροελαφρύνσεις. «Ξέχασε», όμως, τη  μεσαία τάξη, η οποία σίγουρα δε συγκλονίστηκε από τις αναιμικές μειώσεις. Υπήρξαν, βέβαια, και κοινωνικές ομάδες που επιβαρύνθηκαν αδίκως μ’ αυτό το νομοσχέδιο. Οι αγρότες ήταν μία από αυτές.

Φυσικά, η ταξική μεροληψία δε θα μπορούσε να κρυφτεί ούτε από το «δακτυλικό αποτύπωμα» της κυβέρνησης: τον Προϋπολογισμό. Όπως φάνηκε, η Νέα Δημοκρατία «ξέχασε» τις προεκλογικές της εξαγγελίες για αύξηση του κατώτατου μισθού. Οι Έλληνες φορολογούμενοι θα πληρώσουν 323 εκατ. ευρώ περισσότερη φορολογία, για να «ελαφρυνθούν» οι περίπου 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας.  Την ίδια στιγμή που δρομολογήθηκε η περικοπή 37 εκατ. ευρώ για τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων, διατέθηκαν 700 εκατ. ευρώ για τη μείωση των φόρων, κατά προτεραιότητα στις επιχειρήσεις και τα μερίσματα που αυτές διανέμουν. Ο Προϋπολογισμός δεν ήταν μόνο αντικοινωνικός και αντιλαϊκός: ήταν και αντιαναπτυξιακός. Γιατί η κυβέρνηση μερίμνησε για τους κολοσσούς και τις επιχειρήσεις με κέρδη πάνω από 2,5 έως 3 εκατ. ευρώ.- όχι για το σύνολο της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, ο αιμοδότης της ελληνικής οικονομίας, έμεινε ξανά «εκτός» των προτεραιοτήτων της κι αφέθηκε βορά στο νόμο της ζούγκλας. Εάν ενδιαφερόταν πραγματικά να δώσει ουσιαστική αναπτυξιακή ώθηση στην οικονομία, η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα έπρεπε να παίζει πρωταρχικό ρόλο σε κάθε νομοθέτηση.

Είναι ξεκάθαρο πως ακολουθείται ένα οικονομικό μοντέλο, βγαλμένο απ’ το μπαούλο των πολιτικών που μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού.

Είναι –συνολικά- ένα σχέδιο που μυρίζει ναφθαλίνη: ίδια πρόσωπα, συμφωνίες για διορισμό κάτω απ’ το τραπέζι, κομματάρχες της ομογένειας, πέτσινα πτυχία, οικονομία της διάχυσης και «μοντέλο Αλογοσκούφη».

Και δε μιλάμε πλέον για «δείγματα γραφής», αλλά για απτές αποδείξεις.

Δεν είμαστε πια -ούτε εμείς ούτε κι ο Ελληνικός λαός- στο στάδιο της «χαριστικής αναμονής». Η πολιτικές και οι ταξικές προτιμήσεις της κυβέρνησης έχουν αποκαλυφθεί και, για να λέμε την αλήθεια, δεν κάνει καμία προσπάθεια να τις κρύψει.

Οι ψευδαισθήσεις τελείωσαν και η πραγματικότητα ήρθε.

Κι από την πραγματικότητα δεν κρύβεται κανείς και τίποτα, ακόμα κι αν διαθέτει μιντιακή ηγεμονία.

 Άρθρο του Θ. Μωραΐτη στο Documento

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου που διήρκησε περίπου τρεις ώρες έκανε χριστουγεννιάτικο δώρο στους υπουργούς της κυβέρνησης.

Ο Πρωθυπουργός έκανε δώρο στα μέλη του υπουργικού συμβουλίου από μία μαύρη ατζέντα, ένα ημερολόγιο ενόψει της νέας χρονιάς, το οποίο έφερε πάνω τα αρχικά τους.

Ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι μπορεί να υπάρχει το σύστημα ‘ΜΑΖΙ’, το ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης με το τι κάνει ο κάθε υπουργός, που έχει εγκαινιάσει η κυβέρνηση, αλλά δεν μπορεί να λείπει το πατροπαράδοτο μπλοκάκι.

Πηγή: enikos.gr