Δευτέρα, 6η Οκτωμβρίου 2025  5:28: πμ
WESTMEDIA LOGO rss button fb button fb button

Κατάμεστη η αίθουσα, έδωσαν το παρών οι περισσότεροι υπουργοί, πολλοί βουλευτές και στελέχη της ΝΔ – Παρόντες οι Προκόπης Παυλόπουλος, Αντώνης Σαμαράς, Παναγιώτης Πικραμμενος, Ντόρα Μπακογιάννη, ο γιος του πρωθυπουργού Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αλλά και ο Απόστολος Γκλέτσος

Την πρώτη του δημόσια παρέμβαση από το 2019 έκανε ο Κώστας Καραμανλής  με ομιλία του στο Μέγαρο Μουσικής, στην εκδήλωση της Πανελλαδικής Οργάνωσης Γυναικών “Παναθηναϊκή” με θέμα ” Ελλάδα και Ευρώπη στη δίνη μεγάλων αλλαγών”. Μιλώντας στην κατάμεστη αίθουσα, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στα εθνικά θέματα υπό το φως των εξελίξεων στον πόλεμο της Ουκρανίας, καταδικάζοντας ως παράνομη, απαράδεκτη και καταδικαστέα την ρωσική εισβολή, ενώ μίλησε για έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, που θα είναι – όπως είπε – πολύ πιο απρόβλεπτος από τον προηγούμενο.

Παράλληλα, μίλησε για τον κίνδυνο να υπάρξει – με την διαφαινόμενη παράταση του πολέμου – η σύμπηξη ενός αντιδυτικού μετώπου με τη συμμετοχή Ρωσίας, Κίνας , Ινδίας αλλά και άλλων μεσαίων ή ανερχόμενων στο διεθνές στερέωμα παραγόντων, όπως χαρακτηριστικά είπε., ενώ χαρακτήρισε την προσπάθεια απεξάρτησης από τα ρωσικά ενεργειακά προϊόντα μακροπρόθεσμη και πολύ ακριβή επιλογή.

Ο κ. Καραμανλής είπε ότι επείγει ο τερματισμός του πολέμου, σημειώνοντας ότι η Ευρώπη είναι εκείνη που πρέπει να αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναζήτηση διπληωματικής διεξόδου, καθώς – όπως υποστήριξε – δεν είναι δεδομένο ότι οι ΗΠΑ έχουν στον ίδιο βαθμό το κίνητρο για κάτι τέτοιο, από την στιγμή που δεν υφίστανται τις συνέπειες στον ίδιο βαθμό.

Σε ότι αφορά την Κύπρο, είπε ότι «δεν μπορεί να μην σημειωθεί η καταφανής αναντιστοιχία στην στάση των περισσοτέρων συμμάχων και εταίρων» , σε σχέση με την αντίδραση για την εισβολή στην Ουκρανία, ενώ χαρακτήρισε την Τουρκία «αναθεωρητική δύναμη», η οποία μετά από την ρωσική εισβολή και την Δυτική αντίδραση σε αυτήν, αναζητεί έναν ρόλο «που θα την αναβιβάζει σε πρωταγωνιστή και κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή, με συνακόλουθη την σχετική υποβάθμιση της σημασίας και του ρόλου των υπολοίπων και την σταδιακή καθυπόταξη τους στις προτεραιότητες της ίδιας». Παράλληλα, απευθυνόμενος σε ΗΠΑ και Ενωμένη Ευρώπη, σημείωσε ότι οι ίσες αποστάσεις μεταξύ δικαίου και αδίκου, συνιστούν «έμμεση και υποκριτική στήριξη προς τον ταραξία».

Τα κύρια σημεία της ομιλίας Καραμανλή:

Είναι μεγάλη τιμή και χαρά να βρίσκομαι σήμερα μαζί σας, σε αυτήν την πρώτη εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την ίδρυση της Πανελλαδικής Οργάνωσης Γυναικών «Παναθηναϊκή». Η δράση και η προσφορά της όλες αυτές τις δεκαετίες είναι πραγματικά σημαντική και αξιέπαινη. Εύχομαι να συνεχίσει το έργο της στα χρόνια που έρχονται.
Θέλω ακόμα να ευχαριστήσω από καρδιάς το Διοικητικό Συμβούλιο και την Πρόεδρο της Οργάνωσης, Μαρία Γιαννίρη, για την πρόσκληση που μου απηύθυνε και την ευκαιρία που μου προσφέρει να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου.

Διανύουμε μέρες που μας γυρίζουν πίσω σε ένα σκοτεινό παρελθόν. Ένα παρελθόν που ήταν κοινή πεποίθηση πως είχαμε αφήσει πίσω μας. Ένα παρελθόν που η δική μας γενιά δεν έζησε και που ελπίζαμε ότι δεν θα ζήσουν τα παιδιά μας.

Προφανώς και δεν ήταν ένας κόσμος αγγελικά πλασμένος. Οξείες διαφορές, γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί, σφαίρες επιρροής ήταν γνώριμα φαινόμενα. Ακόμα και συγκρούσεις. Οι ανώφελοι και αδιέξοδοι πόλεμοι στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, η δήθεν Αραβική Άνοιξη και λίγο νωρίτερα οι εμφύλιοι πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία το αποδεικνύουν.

Όμως πόλεμος ευρείας κλίμακας σε ευρωπαϊκό έδαφος, δίπλα στην καρδιά της Ευρώπης, θα έπρεπε να είναι αδιανόητος στον 21ο αιώνα. Ειδικά στην Ευρώπη που έχει μακρά και πολύ οδυνηρή εμπειρία πολέμων. Και όμως το αδιανόητο συμβαίνει.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι πράξη παράνομη, απαράδεκτη και καταδικαστέα. Όχι μόνο διότι προσβάλλει βάναυσα κάθε κανόνα Διεθνούς Δικαίου. Αλλά και διότι καμμιά επιχειρηματολογία, βάσιμη ή όχι, δεν δικαιολογεί την προσφυγή στην βία, τις καταστροφές και την αιματοχυσία, ιδίως μάλιστα εις βάρος αμάχων και αθώων.

Πέρα όμως από την απερίφραστη καταδίκη της εισβολής και την ηθικά και ανθρωπιστικά επιβεβλημένη συμπαράσταση στον δοκιμαζόμενο Ουκρανικό λαό, είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε τις συνέπειες και τους κινδύνους που εγκυμονεί ο πόλεμος και προπαντός η παράτασή του.

Πρώτον , είναι ενδεχόμενο να επεκταθεί ο πόλεμος και πέραν του ουκρανικού εδάφους. Είτε στην ευρύτερη γειτνιάζουσα περιοχή ή και αλλού. Ηθελημένα ή εκ λάθους, από εσφαλμένο υπολογισμό ή προβοκάτσια. Δεν λείπουν ανά τον κόσμο εκείνοι, είτε κρατικές είτε μη κρατικές οντότητες που δρουν αυτόνομα από Κυβερνήσεις, όπως αντάρτες, τρομοκράτες, μισθοφόροι, εκμεταλλευόμενοι την ένταση και την αναταραχή, να επιδιώξουν να καρπωθούν οφέλη, εδαφικά, πολιτικά ή άλλα. Κάτι τέτοιο όμως θα σήμαινε την γενίκευση του πολέμου με ανεξέλεγκτες πια διαστάσεις, ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο. Και δεν χρειάζεται καν αναφορά στο τι θα σήμαινε η πιθανότητα χρήσης πυρηνικών όπλων.

Δεύτερον, ο νέος ψυχρός πόλεμος δεν θα είναι αναβίωση του παλαιού. Θα είναι πολύ χειρότερος και πολύ πιο απρόβλεπτος. Από την μία γιατί στον προηγούμενο Ψυχρό Πόλεμο υπήρχε μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή με την σιωπηρή έστω παραδοχή ότι καμμιά πλευρά δεν παραβίαζε τα εσκαμμένα της άλλης. Και από την άλλη διότι ο διπολικός κόσμος που προέκυψε μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρά τις τριβές και τις κορυφώσεις του, ενείχε το στοιχείο της σταθερότητας που ελλείπει παντελώς από τον σημερινό πολυπαραγοντικό κόσμο. Με άλλα λόγια οι εντάσεις και οι συγκρούσεις σήμερα θα εξελίσσονται σε ένα πολύ πιο αβέβαιο και ασταθές περιβάλλον.

Τρίτον, μια παρατεταμένη σύγκρουση ενέχει το ρίσκο η αντιπαράθεση Δύσης – Ρωσίας να πάρει παγκόσμιες διαστάσεις εξελισσόμενη σε αντιπαράθεση μεταξύ Δύσης και ενός ευρέος αντιδυτικού μετώπου. Χώρες δηλαδή που για τους δικούς τους λόγους θεωρούν ότι το μεταψυχροπολεμικό διεθνές σύστημα, πολιτικό, οικονομικό, νομισματικό διαμορφώθηκε σύμφωνα με τις προτεραιότητες της Δύσης και εν πολλοίς ελέγχεται από αυτήν, σε βάρος των δικών τους συμφερόντων, να επιλέξουν την σύμπηξη ενός μετώπου που αμφισβητεί, αντιστρατεύεται ή και υπονομεύει την λειτουργία του συστήματος αυτού. Μια τέτοια σύγκλιση μεταξύ Ρωσίας, Κίνας, Ινδίας αλλά και άλλων μεσαίων ή ανερχόμενων στο διεθνές στερέωμα παραγόντων θα συνιστούσε τεράστια πρόκληση για την Δύση και θα προμήνυε τεκτονικές αλλαγές στους σήμερα ισχύοντες κανόνες του παιχνιδιού με απροσδιόριστες τις συνέπειες και την τελική έκβαση μιας τέτοιας αντιπαράθεσης.

Τέταρτον, η παράταση του πολέμου καθιστά σχεδόν αδύνατη την αποτελεσματική αντιμετώπιση προβλημάτων που χρήζουν επείγουσας συνεννόησης και συνεργασίας. Πρωτίστως της κλιματικής αλλαγής. Οι ειδικοί έχουν σημάνει συναγερμό, τα σημάδια είναι εδώ και επιδεινώνονται, έχει χαθεί πολύς και πολύτιμος χρόνος. Ένα ούτως ή αλλιώς δύσκολο αλλά υπεραναγκαίο στοίχημα για την ανθρωπότητα κινδυνεύει να χαθεί οριστικά με ανυπολόγιστες συνέπειες, αφού η επιβεβλημένη συμφωνία και τήρηση των συμφωνηθέντων προϋποθέτει κυρίως την ουσιαστική συμβολή των μεγάλων πρωταγωνιστών που είναι όμως και οι βασικοί υπεύθυνοι για την ρύπανση του πλανήτη.

Τέλος, οι επιπτώσεις στον οικονομικό τομέα είναι ζοφερές και οι προβλέψεις σε περίπτωση μακράς διάρκειας του πολέμου χειρότερες. Παρέλκει η λεπτομερής τους απαρίθμηση. Το σοκ όμως στον ενεργειακό τομέα, στην εφοδιαστική αλυσίδα, στις τιμές, στην παραγωγή και το εμπόριο προμηνύουν δύσκολες μέρες. Στην χειρότερη εκδοχή, επισιτιστική κρίση σε περιοχές του πλανήτη, πολιτική αστάθεια και αυξημένες μεταναστευτικές ροές. Και πάντως για την Ευρώπη στασιμότητα, πληθωρισμό, πιθανώς ανεπάρκεια αγαθών, συνεπώς και διογκούμενη δυσαρέσκεια και αντίδραση.

Στο ενεργειακό αρκεί η υπόμνηση ότι η προσπάθεια απεξάρτησης από τους υδρογονάνθρακες της Ρωσίας θα είναι μακροπρόθεσμη και πολύ πιο ακριβή, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τις κοινωνίες που πλήττονται, προφανώς κυρίως τις Ευρωπαϊκές. Και στο επισιτιστικό τι μπορεί να συμβεί σε μια χώρα, όπως για παράδειγμα η Αίγυπτος, που εισάγει το 90% περίπου του σίτου που χρειάζεται από την Ουκρανία, σε κοινωνικοοικονομικό και κατά συνέπεια σε πολιτικό επίπεδο; Και, κατ΄επέκταση, τι μπορεί να σημαίνει αυτό για το μεταναστευτικό αλλά και τις ευρύτερες γεωπολιτικές επιπτώσεις για την χώρα μας.

Η προοπτική αυτή, δηλαδή μιας ογκούμενης οικονομικής κρίσης, με απτή αντανάκλαση στην κοινωνική ηρεμία και την ποιότητα της δημοκρατίας, ευρύτερα αλλά και στην Ευρώπη, μπορεί να εξελιχθεί στο δυσμενέστερο αν ληφθούν υπ όψιν δύο πρόσθετες παράμετροι. Αφ΄ενός η ήδη ορατή διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων σε όλο τον πλανήτη. Ο Joel Kotkin, διάσημος οικονομολόγος και κοινωνιολόγος σε άρθρο του στο συντηρητικό περιοδικό “Spectator” τόνιζε στις 7 Ιανουαρίου 2022 : «Η νέα απολυταρχία αναδύεται από μια αδυσώπητη συγκέντρωση πλούτου που έχει δημιουργήσει μια νέα πάμπλουτη ελίτ. Η οικονομική κληρονομιά της τελευταίας δεκαετίας είναι η υπερβολική εταιρική ενοποίηση, μια μαζική μεταφορά πλούτου στο ανώτερο 1% από την μεσαία τάξη».
Είναι αλήθεια ότι η κατανομή του πλούτου περιορίζεται διαρκώς σε λιγότερα χέρια και εξωθούνται στο περιθώριο ολοένα και περισσότερες κοινωνικές ομάδες που ανήκουν στα αστικά-μικροαστικά στρώματα. Υγιής όμως δημοκρατία χωρίς κοινωνική συνοχή δεν είναι εφικτή. Προοπτική ηρεμίας και ομαλότητας με αποκλεισμούς και στέρηση της ελπίδας από τους πολλούς για ένα καλύτερο αύριο, είναι όνειρο θερινής νυκτός.

Αφ΄ ετέρου τα όσα διαδραματίζονται στον χώρο της ενημέρωσης. Δεν ήταν ασύνηθες σε καιρό πολέμου η πληροφόρηση σε ένα βαθμό να είναι ελεγχόμενη, το φαινόμενο όμως απροσχημάτιστης προπαγάνδας και διασποράς fake news είναι ανησυχητικό. Αν σ΄αυτό προστεθούν τα ήδη εξαπλούμενα φαινόμενα του ανεξέλεγκτου λαϊκισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο αυθαίρετος αποκλεισμός της αντίθετης άποψης, η υπερσυσσώρευση ισχύος στην ενημέρωση σε λίγα ιδιωτικά χέρια, η κατάσταση επιδεινώνεται κατά πολύ. Μπορεί όλα αυτά να μην επηρεάζουν άμεσα την έκβαση του πολέμου, πρέπει όμως να προβληματίζουν σοβαρά για το είδος και την ποιότητα της δημόσιας ζωής που εκκολάπτεται στο όχι τόσο μακρινό μέλλον.

Εφ΄ όσον λοιπόν ο πόλεμος είναι τόσο καταστροφικός και η παράτασή του εγκυμονεί πολλαπλάσιους κινδύνους επείγει ο τερματισμός του. Άλλωστε και όλοι οι εμπλεκόμενοι μόνο να χάσουν έχουν από την συνέχισή του. Πρωτίστως το θύμα, η Ουκρανία, με τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και υλικές καταστροφές. Όμως και ο θύτης, η Ρωσία που ανεξάρτητα από την αμφιλεγόμενη στρατιωτική έκβαση, έχει σημαντικές απώλειες, σοβαρότατο κόστος από τις κυρώσεις και τεράστια φθορά κύρους. Αλλά και η Ευρώπη που ήδη βιώνει τις αρνητικές συνέπειες της σύγκρουσης και θα πληρώσει βαρύτατο τίμημα από την διαιώνιση της.

Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους πράγματι είχαν αποφασιστική συμβολή και στην ενιαία στάση της Δύσης στην κρίση αυτή και στην ουσιαστική στήριξη της Ουκρανίας. Δεν είναι όμως ξεκάθαρο εάν έχουν εξ ίσου ισχυρά κίνητρα για την ταχεία περάτωση του πολέμου, αφού εκ των πραγμάτων δεν υφίστανται τις οδυνηρές του συνέπειες. Σε κάθε περίπτωση επ ουδενί στον ίδιο βαθμό.

Είναι η Ευρώπη που πρέπει να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κατάπαυση του πυρός, την λήξη του πολέμου και την επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Έργο δύσκολο, με πολλές παγίδες και αντινομίες αλλά αναπόφευκτο. Η Ευρώπη με τις γνωστές αδυναμίες της, την ανολοκλήρωτη ολοκλήρωσή της, τον αυτοπεριορισμό της σε ρόλο παθητικού θεατή στις παγκόσμιες εξελίξεις καλείται να υπερβεί εαυτόν και να βρει την δύναμη να πρωταγωνιστήσει.

Να αναλάβει πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα, στην αναζήτηση διπλωματικής διεξόδου, στην σταθεροποίηση της κατάστασης τουλάχιστον σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, στην εξασφάλιση εναλλακτικών πηγών ενέργειας, στην ανακούφιση του Ουκρανικού λαού. Οι προκλήσεις όμως αυτές προϋποθέτουν ουσιαστικά βήματα προς την Ευρωπαϊκή ενοποίηση, κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική, υπέρβαση των αδυναμιών που κληροδότησε η άκαιρη και βεβιασμένη διεύρυνση του 2004. Προϋποθέτει κυρίως ισχυρή πολιτική βούληση. Σε τελική ανάλυση αυτή την Ευρώπη θέλουμε, αυτήν οραματιζόμαστε. Για μια τέτοια Ευρώπη μας ενέπνευσε και μας συνεπήρε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και οι άλλοι μεγάλοι ηγέτες της Ευρωπαϊκής ιδέας.

Οι τοποθετήσεις και οι χειρισμοί του επανεκλεγέντος Γάλλου Προέδρου είναι ενθαρρυντικές. Το ίδιο και του Ιταλού πρωθυπουργού. Η απόφαση της Γερμανίας να επενδύσει σοβαρά στον αμυντικό τομέα επίσης, αρκεί βέβαια να το βλέπει μέσα στο Ευρωπαϊκό πλαίσιο. Οι συμφωνίες του Minsk ίσως ένα σημείο εκκίνησης. Αν όμως και πάλι η Ευρώπη αφήσει τα πράγματα στην τύχη τους, αν δεν ακουστεί η δική της φωνή στα της ηπείρου μας, τότε το μέλλον προοιωνίζεται δυσάρεστο για όλους μας.

Ιδιαίτερη προσοχή για την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη χρειάζονται τα Βαλκάνια. Τα χαρακτηριστικά της περιοχής γνωστά. Βεβαρυμένο παρελθόν αιματηρών συγκρούσεων, υφέρποντες και μη εθνικοί ανταγωνισμοί, οικονομική και κοινωνική αστάθεια, δυσανάλογη παρουσία ομάδων του οργανωμένου εγκλήματος. Αν σε αυτά προστεθούν οι ανοιχτές πληγές του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου και η ατυχώς μονομερής επέμβαση τότε της Δύσης και ο διαγκωνισμός μεγάλων δυνάμεων για σφαίρες επιρροής στην περιοχή γίνεται αντιληπτό ότι η κατάσταση μπορεί εύκολα να ξεφύγει. Η Βοσνία Ερζεγοβίνη με το περίπλοκο και δυσλειτουργικό καθεστώς που την διέπει, αλλά και το Κόσοβο όπου βρίσκονται σε μόνιμη τριβή οι επιδιώξεις Αλβανών και Σέρβων είναι οι κυριότερες εστίες ανησυχίας. Η διαιώνιση του Ουκρανικού μπορεί να θεωρηθεί ως ευκαιρία για την εκδήλωση αποσχιστικών τάσεων, συγκρούσεων ακόμα και αλλαγής συνόρων.

Όλα αυτά πρέπει η ΕΕ να τα προλάβει, στέλνοντας τα κατάλληλα μηνύματα, καθιστώντας απαγορευτικό το κόστος του οποιουδήποτε τυχοδιωκτισμού και εξασφαλίζοντας την προοπτική ένταξης στα κράτη της περιοχής, υπό τον όρο βεβαίως του απόλυτου σεβασμού των συνθηκών και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου. Ο ρόλος της Ελλάδας πρέπει πάντα να είναι πρωταγωνιστικός σε όλες αυτές τις κατευθύνσεις, πρωτοπόρος της Ευρώπης στην περιοχή. Με σαφές μήνυμα: στήριξη στις προσπάθειες για συνεργασία, ανάπτυξη, εξομάλυνση των όποιων διαφορών και βέβαια στον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Κομμένα όμως με το μαχαίρι οι αλυτρωτισμοί και οι βαλκανικής κοπής κουτοπονηριές!

Όπως ήδη ελέχθη η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι παράνομη, απαράδεκτη και καταδικαστέα. Για όλους τους λόγους που παρετέθησαν και πολλούς ακόμα. Απερίφραστα και καθαρά. Για την χώρα μας και για έναν ακόμα θεμελιώδη λόγο. Διότι η Ελλάδα αντιτίθεται εξ ορισμού σε οποιαδήποτε εκδοχή αναθεωρητισμού και ανατροπής του status quo. Και για λόγους αρχής αφού η ανοχή σε τέτοιες τάσεις θα οδηγούσε αργά ή γρήγορα την Ευρώπη στα δεινά που εβίωσε το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Πάνω απ΄όλα όμως επειδή η Ελλάδα γειτνιάζει με χώρα που και αναθεωρητικές επιδιώξεις έχει και με προσφυγή στην βία απειλεί αλλά και με παράνομη εισβολή και κατοχή σε βάρος της Κύπρου βαρύνεται.

Ειδικά σε ότι αφορά την Κύπρο, δεν μπορεί να μην σημειωθεί η καταφανής αναντιστοιχία στην στάση των περισσοτέρων συμμάχων και εταίρων. Ενώ δηλαδή, και ορθώς, καταδικάζεται η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, επιβάλλονται κυρώσεις και ενισχύεται παντοιοτρόπως ο αμυνόμενος, το επί μισό σχεδόν αιώνα συνεχιζόμενο δράμα της Κύπρου αποσιωπάται απολύτως. Ακόμα χειρότερα, καταβάλλονται διαχρονικά προσπάθειες να γίνουν αποδεκτές λύσεις που θέτουν σε ίση μοίρα θύτη και θύμα, αναιρούν ακόμα και την υφιστάμενη κρατική οντότητα της Κύπρου, αποδέχονται αδιαμαρτύρητα τα τετελεσμένα της παράνομης κατοχής και εποίκισης και θα έθεταν σε τροχιά δορυφοροποίησης την Κύπρο προς την Τουρκία και μάλιστα σε πλήρη αναντιστοιχία με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Είναι χαρακτηριστικά επ’ αυτού τα εκ των υστέρων σχόλια του Λόρδου David Hannay, βετεράνου Βρετανού διπλωμάτη και εν πολλοίς παρασκηνιακού εμπνευστή του Σχεδίου Annan, όπως δημοσιεύτηκαν στην Cyprus Mail, στις 14 Σεπτεμβρίου 2014, όταν περιέγραφε την τελική μορφή του ως «ασύνετα γενναιόδωρη» για τους Τούρκους.

Αυτή η κατάφωρα υποκριτική αναντιστοιχία εκθέτει σοβαρά όσους ομνύουν ότι μάχονται υπέρ αξιών και αρχών, και εγείρει την υποψία ότι η επιλεκτικότητα στις ευαισθησίες υπαγορεύεται όχι από αρχές αλλά από γεωπολιτικές επιδιώξεις. Εκ των πραγμάτων έτσι αποδυναμώνεται η πολιτική, δικαϊική και ηθική υπεροχή του αφηγήματος της Δύσης.

Αντίθετα με την Ελλάδα, η Τουρκία είναι χώρα αναθεωρητική. Επιδιώκει δηλαδή να μεταβάλλει την υφιστάμενη κατάσταση όπως προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και τις διεθνείς συμφωνίες προς όφελος της. Απόδειξη αυτού είναι η άμεση ή έμμεση στρατιωτική της εμπλοκή στο Ιράκ, στην Συρία, στον Καύκασο και στην Λιβύη. Η ενεργή ανάμειξη της στα εσωτερικά των βαλκανικών χωρών με μουσουλμανικούς πληθυσμούς, με στόχο την διεύρυνση της επιρροής της. Η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης, της Συνθήκης των Παρισίων περί εκχώρησης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα του 1947, η μη αποδοχή της σύμβασης του Montego Bay για το Δίκαιο της θάλασσας, και η επιλεκτική μόνο επίκλησή του. Και βέβαια η ρητορική της και η διαρκής και πολυεπίπεδη κλιμάκωση των προκλήσεων έναντι της Ελλάδας.

Είναι κομβικής σημασίας να αντιληφθούμε με τρόπο σφαιρικό και ολοκληρωμένο την στόχευση και την στρατηγική της Τουρκίας. Με απλά λόγια να την διαβάσουμε σωστά. Είναι δραματικά διαφορετικό εάν επρόκειτο για μια χώρα που όπως σε πολλές περιπτώσεις ανά τον κόσμο έχει κάποιες διαφωνίες με ένα γειτονικό κράτος που επιθυμεί να τις λύσει με τους παραδεκτούς τρόπους επίλυσης διαφορών, ή αντίθετα επιδιώκει να ανατρέψει συνολικά το status quo με απώτερο στόχο την ηγεμονία στην ευρύτερη περιοχή. Δυστυχώς συμβαίνει το δεύτερο. Όλα δείχνουν ότι η Τουρκία θεωρεί ότι ιστορικά, γεωπολιτικά, με βάση το μέγεθος και τον πληθυσμό της δικαιούται ηγετικού ρόλου στην Ανατολική Μεσόγειο και επέκεινα. Ρόλου που θα την αναβιβάζει σε πρωταγωνιστή και κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή, με συνακόλουθη την σχετική υποβάθμιση της σημασίας και του ρόλου των υπολοίπων και την σταδιακή καθυπόταξη τους στις προτεραιότητες της ίδιας.

Οι παραδοχές αυτές δεν επιτρέπουν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Η άποψη ότι για την ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις υπάρχει αμοιβαία ευθύνη, ότι η ελληνική στάση ρέπει στον μαξιμαλισμό, ότι πρέπει να επιδείξουμε μεγαλύτερη ευελιξία και συμβιβαστική διάθεση, ότι δεν μπορούμε να αρνούμαστε την διεύρυνση της ατζέντας των προς επίλυση θεμάτων που κατά το δοκούν φορτώνει ολοένα η Τουρκία, είναι εσφαλμένη. Εσφαλμένη διότι διαβάζει λάθος την Τουρκία. Γιατί στηρίζεται σε λάθος δεδομένα και οδηγεί σε ψευδαισθήσεις. Κυρίως στην ψευδαίσθηση ότι αρκεί να δείξουμε κάποια υποχωρητικότητα και όλα θα διευθετηθούν προς όφελος όλων.

Δεν αμφισβητώ την ειλικρίνεια προθέσεων και τον πατριωτισμό κανενός. Σέβομαι τις αντιλήψεις όλων. Θέλω όμως να υπογραμμίσω ότι η υιοθέτηση μιας τέτοιας συμπεριφοράς θα οδηγούσε σε σοβαρές, ίσως και μοιραίες βλάβες στα εθνικά συμφέροντα και θα αποθράσυνε ακόμα περισσότερο την άλλη πλευρά.
Βεβαίως και η Ελλάδα πρέπει να εμμένει στην εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και τον σεβασμό των διεθνών συνθηκών. Βεβαίως και πρέπει να κρατά ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας, όπως άλλωστε έπραξαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις. Και βεβαίως είμαστε πρόθυμοι να προσφύγουμε στο Διεθνές Δικαστήριο για την μόνη πραγματική διαφορά στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, την οριοθέτηση δηλαδή της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας. Γιατί εξ ίσου βεβαίως είναι αδιανόητη διαπραγμάτευση ή παραπομπή περί γκρίζων ζωνών, κυριαρχίας επί νήσων, νησίδων και βραχονησίδων, αποστρατιωτικοποίησης νησιών που απειλούνται και του αναφαίρετου μονομερούς δικαιώματος της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα.

Η στάση αυτή, της σταθερής γραμμής υπεράσπισης και προβολής των εθνικών θέσεων χαρακτηρίζεται ενίοτε επικριτικά ως λογική της ακινησίας. Αν όμως η δήθεν κινητικότητα, δηλαδή η μετακίνηση από πάγιες εθνικές θέσεις οδηγεί σε αντιλήψεις συμβιβασμού με τις μονομερείς και διαχρονικά αυξανόμενες τουρκικές αξιώσεις, το επιχείρημα είναι και έωλο και επικίνδυνο.

Με εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας δεν εξαγοράζεται η ειρήνη. Το αντίθετο. Οι εκπτώσεις τέτοιου είδους απλώς μεγαλώνουν την βουλιμία και εντείνουν τις ηγεμονικές επιδιώξεις και τον επεκτατισμό των γειτόνων.

Κατά καιρούς, έτσι και πρόσφατα, εγείρεται συζήτηση περί συνεκμετάλλευσης. Σύμφωνα με το αφήγημα, ο από κοινού προσπορισμός οφέλους από τα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο θα ήταν ισχυρό κίνητρο να ξεπεραστούν οι διαφωνίες και να οδηγηθούμε σε μια επ αμοιβαία ωφελεία διευθέτηση. Παραβλέπει όμως το αφήγημα αυτό, δύο ουσιωδέστατους παράγοντες. Πρώτον, ότι συνεκμετάλλευση δεν είναι νοητή εάν προηγουμένως δεν έχει επακριβώς οριοθετηθεί το τι ανήκει στην κάθε πλευρά σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Και δεύτερον διότι στηρίζεται στην παραδοχή ότι η αξιοποίηση του τυχόν υφιστάμενου ορυκτού πλούτου είναι το βασικό κίνητρο της συμπεριφοράς της Τουρκίας. Ενώ αντιθέτως, η συνολική της συμπεριφορά, η ρητορική της και η συνεχής κλιμάκωση των προκλήσεων, η αμφισβήτηση του Διεθνούς Δικαίου και των διεθνών συνθηκών, το ίδιο το ιδεολόγημα περί «Γαλάζιας Πατρίδας» καταδεικνύει ότι η πραγματική της στόχευση είναι η ανατροπή προς όφελος της του status quo στην περιοχή και η επιβολή καθεστώτος ηγεμονίας της.
Δεν είναι καινοφανείς οι σκέψεις αυτές και ο επί αυτών διεξαγόμενος εδώ και χρόνια διάλογος. Αποκτούν όμως ξεχωριστό ενδιαφέρον στις μέρες μας υπό το φως του πολέμου στην Ουκρανία. Και τούτο διότι κάθε πλευρά αποσκοπεί να αξιοποιήσει τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται.

Αφ’ ενός η Τουρκία επιδιώκει να αναβαθμίσει το γεωπολιτικό της εκτόπισμα, διατηρώντας διαύλους επικοινωνίας και με τους δύο εμπολέμους, προσφέροντας υπηρεσίες διαμεσολαβητή και αξιοποιώντας την γεωγραφική της θέση για να επηρεάσει προς όφελός της την στάση της Δύσης.

Αφ’ ετέρου η Δύση ενώπιον της ανάγκης σύμπηξης ενιαίου αντιρωσικού μετώπου να υπερεκτιμήσει την σπουδαιότητα του ρόλου της Τουρκίας, παραβλέποντας και υποτιμώντας τις κατά καιρούς αποκλίσεις της από την δυτική γραμμή και τον αλληθωρισμό της προς την Ρωσία, αλλά και την αναθεωρητική της συμπεριφορά. Η ανάγκη δηλαδή διατήρησης της ηρεμίας και της ενότητας εντός της Συμμαχίας, η διακαής επιθυμία να προσελκυσθεί η Τουρκία στις συμμαχικές προτεραιότητες, να οδηγούσε σε διάθεση κατευνασμού και καλοπιάσματος της Τουρκίας και συνακόλουθα σε πιέσεις προς τους γείτονές της να υποκύψουν έστω και μερικώς σε αξιώσεις της.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ανακύπτει ο προβληματισμός αυτός. Συχνά στο παρελθόν, ακόμα και το πρόσφατο, η συμπεριφορά της Δύσης και πρωτίστως των ΗΠΑ αντανακλούσε την αντίληψη ότι βασική προτεραιότητα στην περιοχή ήταν να κρατηθεί η Τουρκία πάση θυσία στο δυτικό στρατόπεδο. Συνέπεια της αντίληψης αυτής ήταν η υιοθέτηση πολιτικής ίσων αποστάσεων έναντι της Τουρκίας και της Ελλάδας, η αποφυγή απερίφραστης καταδίκης των κλιμακούμενων τουρκικών προκλήσεων, οι συστάσεις για διάλογο και αμοιβαίους συμβιβασμούς, παραβλέποντας ότι η μεν Ελλάδα ζητά τον σεβασμό και την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου, ενώ η Τουρκία προβάλλει διεκδικήσεις διαμετρικά σε αντίθεση με αυτό, απειλεί με πόλεμο και προσφεύγει στην διπλωματία των κανονιοφόρων. Οι πρόσφατες ενέργειες και τοποθετήσεις της ηγεσίας της αποδεικνύουν ότι έχει υιοθετήσει συμπεριφορά ταραξία στην περιοχή. Ίσες αποστάσεις όμως και ουδετερότητα μεταξύ δικαίου και αδίκου, μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας, συνιστά εύνοια προς τον παρανομούντα, συνιστά έμμεση και υποκριτική στήριξη προς τον ταραξία.

Οι διαπιστώσεις αυτές προφανώς και δεν αναιρούν την ορθότητα των επιλογών της Ελλάδας, να ανήκει στην Δύση, να είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Συνιστούν όμως το κεντρικό πρόβλημα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Και το πρόβλημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα και φόρτιση από τον πόλεμο της Ουκρανίας και τη γενικευμένη κρίση που ο πόλεμος αυτός προκάλεσε και προκαλεί.

Σημαίνουν ακόμα ότι η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει και να εντείνει τις προσπάθειες της για διεύρυνση των διπλωματικών της ερεισμάτων, για ενίσχυση των αμυντικών συνεργασιών της, για διαρκή προβολή των επιχειρημάτων της ιδίως προς συμμάχους και εταίρους, όπως ήδη και σωστά πράττει, αναδεικνύοντας την ορθότητα των θέσεών της αλλά και το επιβλαβές της επαμφοτερίζουσας στάσης τους. Και βέβαια για ισχυροποίηση της αμυντικής και αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας και στήριξη, ηθική και υλική, των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων.

Είναι επίσης επείγουσα ανάγκη να αναστραφούν οι δυσμενείς τα τελευταία χρόνια, δημογραφικές τάσεις. Σε μεσο-μακροπρόθεσμο ορίζοντα το δημογραφικό, αν δεν ανασχεθεί θα καταστεί με μαθηματική ακρίβεια το μείζον εθνικό πρόβλημα.

Είναι βέβαιο ότι ο αγώνας αυτός απαιτεί εθνική ενότητα και ομοψυχία, επιβάλλει συνεχή και συνεπή υπεράσπιση της εθνικής στρατηγικής απ’ όλους μας. Δεν είναι ούτε εύκολος ούτε βραχύβιος ο αγώνας αυτός και είναι ανάγκη να είμαστε προετοιμασμένοι γι’ αυτό. Τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Είναι όμως αγώνας που οφείλουμε στο έθνος και την συνείδησή μας. Σε τελική ανάλυση, ασχέτως επί μέρους απόψεων, όλες και όλοι την ίδια γαλανόλευκη φανέλλα φοράμε!

Έλεγε ο Charles de Gaulle, ο κορυφαίος Γάλλος και ίσως Ευρωπαίος ηγέτης του 20ου αιώνα : «Πατριωτισμός είναι όταν η αγάπη για τον λαό σου έρχεται πρώτη. Εθνικισμός όταν το μίσος για άλλους έρχεται πρώτο». Εμείς δεν μισούμε κανέναν. Αγαπάμε όμως την πατρίδα και τους ανθρώπους της. Πολύ και βαθειά. Και υπογράμμιζε ακόμα ο De Gaulle :” ‘Ολη μου την ζωή είχα μια συγκεκριμένη ιδέα για την Γαλλία “. Και εμείς στρατηγέ μου, κατ’ αναλογία, μια συγκεκριμένη ιδέα για την Ελλάδα έχουμε.

Πηγή: protothema.gr

Η Ιστορική & Αρχαιολογική Εταιρεία Δυτικής Στερεάς Ελλάδας με έδρα το Αγρίνιο ανακοίνωσε ότι σε συνέχεια της Γενικής Εκλογοαπολογιστικής Συνέλευσης των μελών της, που πραγματοποιήθηκε την 22α Μαΐου 2022, το νεοεκλεγέν Διοικητικό Συμβούλιο συνήλθε την Παρασκευή 27 Μαΐου 2022 στην αίθουσα συνεδριάσεων της Εταιρείας (Αίθουσα «Τάκη Μελισσηνού») και συγκροτήθηκε σε Σώμα ως εξής:

Πρόεδρος του Δ.Σ.: Γεώργιος Σταμάτης, Αρχαιολόγος
Αντιπρόεδρος: Μαίρη Τσιχριτζή-Βαϊνά, Καθηγήτρια Γαλλικής γλώσσας
Γεν. Γραμματέας: Νατάσσα Σκιαδά, Φιλόλογος
Ταμίας: Ηλία Λαΐνας, Οικονομολόγος

Τακτικά Μέλη:
Κωνσταντία Ζαφείρη, Φιλόλογος
Θεώνη (Σόνια) Λειβαδίτη, Πολιτικός Μηχανικός
Ελευθέριος Τηλιγάδας, Δημοσιογράφος

Αναπληρωματικά μέλη:
Ιωάννης Νεραντζής, Δρ Ιστορικής Γεωγραφίας
Αλέξιος Κατεφίδης, Εκπαιδευτικός
Σπυρίδων Κουζέλης, Εκπαιδευτικός
Ελευθερία Μάλαινου, Αρχαιολόγος

Η θητεία του νέου Διοικητικού Συμβουλίου ορίζεται με βάση το Καταστατικό της Εταιρείας τριετής και θα λήξει κατά την 22α Μαΐου 2025.

agrinionews.gr

 

*Γράφει ο Δημοσθένης Καπώνης

Στο δρόμο για την έξοδο από την πρόσφατη υγειονομική περιπέτεια που όλοι μας βιώσαμε και που δυστυχώς ακόμη βιώνουμε, δεν είναι λίγα τα προβλήματα που συσσωρεύονται στην πατρίδα μας και τα οποία, σε κάθε περίπτωση όλους μας αφορούν.

Η ραγδαία αύξηση του πληθωρισμού στο 10,7% (Μάιος 2022) ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 8.1%, η ενεργειακή κρίση, η επιδείνωση των εθνικών θεμάτων, η απαξίωση του κοινωνικού κράτους κλπ, είναι μόνο μερικά από αυτά.

Κάθε μέρα που περνά, το σκηνικό και ιδιαίτερα στα μεσαία και κατωτέρα στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας, γίνεται όλο και πιο εκρηκτικό, ενώ οι παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος εξακολουθούν να ταλανίζουν την καθημερινότητα των πολιτών και να τορπιλίζουν το αύριο όλων μας.

Σε αυτό το ομολογουμένως γκρίζο τοπίο, πριν λίγους μήνες και μέσα από την συμμετοχή 270.000 δημοκρατικών πολιτών της χώρας μας, γεννήθηκε μια νέα ελπίδα, μια καινούργια άνοιξη στη καρδιά του χειμώνα.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης αναδείχτηκε ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, παίρνοντας παράλληλα στους ώμους του το βαρύ φορτίο της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης και μια ξεκάθαρη πλειοψηφική εντολή για Ενότητα, Ανανέωση και Πολιτική Αυτονομία.

Στη συνέχεια, το τρίπτυχο αυτό έμελλε να αποτελέσει τον οδικό χάρτη στην πορεία για την αυτοοργάνωση του κινήματος, το πρώτο μέρος της οποίας ολοκληρώθηκε μέσα από τις διαδικασίες του πρόσφατου τακτικού συνεδρίου μας και την συγκρότηση του θεσμικού κόμματος.

Ένα συνέδριο όπου η καθολική συμμετοχή των στελεχών και μελών του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής δεν είχε προηγούμενο, με μοναδική παραφωνία την απουσία της αειμνήστου Προέδρου μας, Φώφης Γεννηματά.

Και ήταν εκεί όλες οι γενιές. όλες οι εκφράσεις και οι εκφάνσεις της κοινωνίας μας, από κάθε γωνιά της χώρας, από κάθε σημείο αναφοράς του Ελληνισμού.

Το κλίμα αισιόδοξο και ελπιδοφόρο, με τον Πρόεδρο μας Νίκο Ανδρουλάκη και όλους τους συμμετέχοντες, να προτείνουν και να συναποφασίζουν με δημιουργικό τρόπο, την νέα σχέση εμπιστοσύνης μέσα από την αναγέννηση της παράταξης, προκειμένου στο προσκήνιο να βρεθεί η κοινωνία ξανά.

Ένα ομολογουμένως μεγάλο στοίχημα, αλλά και ταυτόχρονα μια μεγάλη πρόσκληση – πρόκληση ενότητας, χωρίς επιστροφή για την επόμενη μέρα της πατρίδας μας, για το μέλλον των πολιτών και των νέων γενιών ιδιαίτερα.

Στην προσπάθεια μας αυτή, με το σοσιαλδημοκρατικό πρόσημο να κυριαρχεί, πολλά και σε μεγάλο βαθμό προβλέψιμα, θα είναι τα εμπόδια που θα μας παρουσιαστούν, η θα μας παρεμβληθούν,

Εμείς όμως όχι απλά καλούμαστε να τα υπερπηδήσουμε, αλλά κυριολεκτικά είμαστε καταδικασμένοι να τα καταφέρουμε μέχρι το τέλος, όπως άλλωστε κάθε φορά το κίνημα μας έπραττε.

Οι ταλαιπωρίες που υφίσταται ο Ελληνικός λαός δεν μπορεί να στιγματίζουν πια τις παρακαταθήκες των προγόνων μας, αλλά ούτε και να αποτελούν την χαμένη αισθητική των ονείρων μας.

Με όραμα και σχέδιο, με σκληρή δουλειά και αγώνα, δίπλα στους πολίτες και τις αγωνίες τους, μαζί στα άγχη και τις ελπίδες τους, θα πράξουμε αυτό που δικαιούνται, αυτό που η αξιοπρέπεια τους υπαγορεύει.

Η επόμενη μέρα, είτε μέσα από το δεύτερο σκέλος της αυτοοργάνωσης και τα σχήματα της, είτε μεμονωμένα, ας μας βρει όλους μαζί στο μετερίζι των εκφράσεων του κοινωνικού ιστού της πατρίδας μας.

Οι συμπολίτες μας περιμένουν και εάν ακόμη δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις να τους λυτρώσουμε, τουλάχιστον θα είμαστε αυτοί θα τους δείξουμε τον δρόμο.

*Μέλος Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής

sinidisi.gr

Ανεπαρκής και παραπλανητικός ο Κλιματικός Νόμος

Απορρίφθηκαν οι εναλλακτικές προτάσεις των Πράσινων

Ως ανεπαρκή και παραπλανητικό χαρακτηρίζει τον πρόσφατα ψηφισμένο Κλιματικό Νόμο το νέο κόμμα των ΠΡΑΣΙΝΩΝ και καταγγέλλει τη διεύρυνση του ρόλου του φυσικού αερίου και των πυρηνικών. Στο πλαίσιο της ηλεκτρονικής διαβούλευσης είχε καταθέσει έγκαιρα αναλυτικές προτάσεις ενώ είχε κάνει και μια σειρά συναντήσεων και εκδηλώσεων, τόσο με κυβερνητικούς όσο και με κοινωνικούς φορείς.

Ο νέος «Εθνικός Κλιματικός Νόμος», με τον παραπλανητικό υπότιτλο «Μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή», που ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία από τη Βουλή, έχει ως θεωρητικό στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% για το έτος 2030, 80% για το έτος 2040 σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 και μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα για τη χώρα μας έως το 2050, σε εναρμόνιση με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία. Όμως ο νόμος αυτός είναι ήδη ξεπερασμένος και πλήρως ανεπαρκής, αφού στον ένα χρόνο που καθυστέρησε να πάει στη Βουλή, δεν κατάφερε να ενσωματώσει τις προκλήσεις για επιτάχυνση της κλιματικής ουδετερότητας που είναι το βασικό συμπέρασμα των πρόσφατων επιστημονικών εκθέσεων για την επιταχυνόμενη κλιματική κρίση.Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εκθέσεις επισημαίνουν το «Ή Τώρα ή Ποτέ». Επίσης, δεν έλαβε υπόψη την εμπειρία από τις επιπτώσεις παγκοσμίως και στην Ελλάδα της μεγάλης εξάρτησης από το αέριο και το σύνολο των ορυκτών καυσίμων (όχι μόνο του ρωσικού) στην οικονομική, ενεργειακή, κοινωνική και καθημερινή ζωή των πολιτών (ακραία καιρικά φαινόμενα, μεγάλη κοινωνική αναταραχή, μεγα-πυρκαγιές, καταστροφή υποδομών, μεγάλες απώλειες ζωών κ.α.). Χαρακτηριστική και η αφωνία στα θέματα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και την αξιοποίηση «λύσεων με τη φύση» (Nature based solutions).

Δυστυχώς, παρόλη την κρισιμότητα των περιστάσεων, δεν πάρθηκαν υπόψη οι επιστημονικές προτάσεις καθώς και οι διαφωνίες, οι παρατηρήσεις και τα σχόλια των περιβαλλοντικών οργανώσεων, κοινωνικών φορέων ή των Πράσινων.

Ο νέος Κλιματικός Νόμος αντιμετωπίζει το «φυσικό» αέριο ως μεταβατικό καύσιμο και όχι ως μέρος του προβλήματος καθώς είναι και αυτό ορυκτό καύσιμο, με σημαντική συμμετοχή στην κλιματική κρίση. Δεν μπορεί να εμφανίζεται ως μεταβατικό καύσιμο, καθώς -μεταξύ άλλων- οι υποδομές του χρειάζονται αρκετές δεκαετίες για να αποσβέσουν το κόστος του και παγιδεύουν τους πολίτες όχι μόνο σε ξεπερασμένες πλέον αλλά και πανάκριβες “λύσεις”, είτε αυτό είναι σε αέρια είτε σε υγροποιημένη μορφή (LNG). Στον νέο νόμο δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στη χρήση του λεγόμενου «φυσικού» αερίου (στην πραγματικότητα ορυκτού και καθόλου φυσικού) για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (άρθρο 11), δεν λαμβάνει καν μέριμνα, έστω, οι άδειες που παραχωρούνται σήμερα σε νέες μονάδες να μην ξεπερνούν το 2040 (δίνονται άδειες που επιτρέπουν τη λειτουργία παρόμοιων μονάδων ακόμα και πέρα από το 2065!), ενώ επεκτείνεται η χρηματοδότηση για συστήματα θέρμανσης φυσικού αερίου που θα αντικαθιστούν συστήματα θέρμανσης με στερεά καύσιμα (άρθρο 17). Ειδικά, σήμερα που τα δεδομένα έχουν μεταβληθεί λόγω του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία και της ενεργειακής κρίσης, η οποία επιδεινώθηκε λόγω της αύξησης στις τιμές του «φυσικού» αερίου, η άμεση απεξάρτηση (και) από αυτό θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα.

Ο νέος νόμος δεν συμβαδίζει ούτε και με το σχέδιο REPower EU, που στο επίκεντρό του έχει την εξοικονόμηση ενέργειας ως τον φθηνότερο τρόπο αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης, τη μαζική επιτάχυνση και την αυξημένη διείσδυση των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή, τα κτίρια, τη βιομηχανία και τις μεταφορές καθώς και επενδύσεις στο πράσινο υδρογόνο για αντικατάσταση του φυσικού αερίου, του άνθρακα και του πετρελαίου στη βιομηχανία και στις μεταφορές.

Επίσης, αγνοεί τις πρόνοιες για αύξηση του ρόλου των πολιτών στην παραγωγή ενέργειας, καθώς και τις προτάσεις των ενεργειακών συνεταιρισμών και κοινοτήτων πολιτών μέσα από το A REPowerEU for Energy Citizens Manifesto, που προτείνει μια σειρά από ενέργειες τι οποίες πρέπει να λάβουν η ΕΕ και τα κράτη μέλη για να εξουσιοδοτήσουν τις τοπικές δημόσιες αρχές, τους πολίτες και τις κοινοτικές / τοπικές πρωτοβουλίες ώστε να αναλάβουν την ευθύνη και την αρμοδιότητα για την αντικατάσταση του εισαγόμενου ορυκτού αερίου με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Στο επίκεντρο αυτού του σχεδίου, η ΕΕ θα πρέπει να ορίσει την ΤΟΠΙΚΗ ιδιοκτησία της παραγωγής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ως θέμα ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού.

Παρά τα ψελλίσματα και τις πολεμικές κοινοβουλευτικών κομμάτων εναντίον της ανεπαρκούς Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, αυτή έχει ως στόχο να καταστήσει την Ευρώπη κλιματικά ουδέτερη έως το 2050, να τονώσει την οικονομία μέσω της πράσινης τεχνολογίας, να δημιουργήσει βιώσιμη βιομηχανία και βιώσιμες μεταφορές και να μειώσει τη ρύπανση. Μόνον η μετατροπή των κλιματικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων σε ευκαιρίες θα καταστήσει τη μετάβαση δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς. Σε αυτή τη μετάβαση, όμως, σύμφωνα με απαράδεκτη απόφαση που πάρθηκε πρόσφατα από την Ε.Ε., -με συμμετοχή και της ελληνικής κυβέρνησης στο λόμπι πυρηνικής ενέργειας και ορυκτού αερίου- το «φυσικό» αέριο και η πυρηνική ενέργεια είναι «επιλέξιμες/ βιώσιμες επενδύσεις» στη λεγόμενη πράσινη ατζέντα και αποτελούν «ενδιάμεσες λύσεις» μέχρι την οριστική απεξάρτηση της ΕΕ από τα ορυκτά καύσιμα.

Ο πόλεμος και η ακρίβεια απαιτούν για την Ελλάδα και την Ε.Ε. τη μεγαλύτερη δυνατή στρατηγική αυτονομία στην ενέργεια, χωρίς διεύρυνση του ρόλου του αερίου και των πυρηνικών. Γι’ αυτό συνεργάζονται τα Πράσινα κόμματα των Βαλκανίων, με στόχο την οριστική εγκατάλειψη κάθε νέου πυρηνικού εργοστασίου στην περιοχή μας και για ΝΑ Ευρώπη και Μεσόγειο ελεύθερες από πυρηνικά. 

Προτεραιότητα θα έπρεπε να αποτελεί η βιώσιμη και αποφασιστική στροφή στην εξοικονόμηση και την ήπια ανανεώσιμη ενέργεια και την αποθήκευσή της με ορθή χωροθέτηση και σεβασμό στο περιβάλλον, με πλήρη μέριμνα για την ενεργειακή φτώχεια, αλλά και με την ευρύτερη δυνατή ενεργειακή δημοκρατία, με τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή των πολιτών, με ενίσχυση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση προς μια κλιματική ουδετερότητα με κοινωνικά δίκαιο τρόπο.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ υποστηρίζουν τη διάθεση άμεσα 20 δις ευρώ -από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ 2014-2020 και 2021-2027- με ευέλικτα και αποτελεσματικά σχήματα χρηματοδότησης πολιτών και επιχειρήσεων για επενδύσεις εξοικονόμησης ενέργειας και εγκατάστασης φωτοβολταϊκών και θερμικών συστημάτων στα κτίρια, ώστε να μειωθεί δραστικά η εξάρτηση των κτιρίων από τη χρήση κάθε είδους ορυκτού καυσίμου, για ηλεκτρική ενέργεια, παραγωγή ζεστού νερού, θέρμανση ή δροσισμό Σύντομα θα ξεκινήσουν πανελλαδική καμπάνια για το θέμα πανελλαδικά.  

Τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη επισκέφτηκε σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου ο Σπήλιος Λιβανός προκειμένου να τον ενημερώσει για τα αποτελέσματα της Εαρινής Συνόδου της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ (ΚΣ-ΝΑΤΟ), που πραγματοποιήθηκε στο Βίλνιους της Λιθουανίας, καθώς και για τις φλέγουσες εξελίξεις στο πλαίσιο της Συμμαχίας εν όψει της σημαντικής Συνόδου των Αρχηγών Κρατών του ΝΑΤΟ της Μαδρίτης στις 29 και 30 Ιουνίου.

Στο πλαίσιο της στενής συνεργασίας που έχει ο Πρωθυπουργός με τον Έλληνα αντιπρόεδρο της ΚΣ ΝΑΤΟ σε αυτήν την κρίσιμη γεωπολιτικά συγκυρία, συζητήθηκε η τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα, αλλά και η θέση της χώρας μας στο νέο περιβάλλον ασφαλείας που διαμορφώνεται μετά τον ρωσικό πόλεμο στην Ουκρανία.

Ειδικότερα, ο Σπήλιος Λιβανός ενημέρωσε αναλυτικά τον Πρωθυπουργό για τις συζητήσεις που έλαβαν χώρα στο Βίλνιους σχετικά την άμεση ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας, καθώς και την προκλητική στάση της Τουρκίας που αρνείται την εισδοχή των δύο κρατών, αλλά και τις κινήσεις από την ελληνική πλευρά προκειμένου να ενημερωθούν οι Σύμμαχοι για τον ανιστόρητο αναθεωρητισμό και την επικίνδυνη και προκλητική ρητορική της γείτονος προς την Ελλάδα. Επιπλέον, υπήρξε ενημέρωση για τις δύο σημαντικές διακηρύξεις “Standing with Ukraine” και “Confronting Russia’s Threat” που ψηφίστηκαν από την Ολομέλεια της ΚΣ ΝΑΤΟ.

Οι δύο άνδρες συζήτησαν εκτενώς για τις αρνητικές επιπτώσεις της προκλητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας, που αφενός κλιμακώνει την ένταση απέναντι στη χώρα μας και αφετέρου επιδεικνύει αντισυμμαχική συμπεριφορά στο θέμα της ένταξης Σουηδίας – Φινλανδίας, δημιουργώντας τριγμούς στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ και αστάθεια στην περιοχή της Νοτιοανατολικής πτέρυγας.

 

Αλεξοπούλου Αικατερίνη Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου *

Η μάχη της Κρήτης είναι πάντα ζωντανή! Για τον υπερήφανο λαό της Μεγαλονήσου, αλλά και για όλους τους Έλληνες. Είναι ένα ιστορικό γεγονός, που έχει καταγραφεί ανεξίτηλα στον “σκληρό δίσκο” της Ιστορίας του Ελληνισμού και δεν απαλείφεται με τίποτα! Όχι μόνο επειδή αποτελεί μία ακόμα απόδειξη της παλικαριάς των Ελλήνων, αλλά και επειδή η ηρωική και λεβέντικη αντίσταση των Κρητών απέναντι στα στρατεύματα του κατακτητή αποτέλεσε “Βατερλό” για τον Αδόλφο Χίτλερ και την απαρχή της ήττας του στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο...

Ας θυμηθούμε τι ακριβώς συνέβη τότε... Τα γεγονότα συνέβησαν όταν οι Γερμανοί ναζί προσπάθησαν να καταλάβουν τη λεβεντογέννα Κρήτη, σε μία επιχείρηση που διήρκεσε από το πρωί της 20ής Μαΐου ως την 1η Ιουνίου 1941. Με συνθηματική ονομασία “Επιχείρηση Ερμής” θέλησαν οι χιτλερικοί να κατακτήσουν το νησί με τον υπερχιλιόχρονο πολιτισμό. Αμέτρητοι αυτοί, τα έβαλαν με τους λίγους, πλην όμως αποφασισμένους κατοίκους της Κρήτης... Και μπορεί μεν τελικά να τα κατάφεραν, ωστόσο οι απώλειές τους υπήρξαν τόσο μεγάλες, τόσο συντριπτικές, που η μάχη αυτή έστρεψε εναντίον τους την ως τότε πορεία του μεγάλου πολέμου!

Απόδειξη αυτού του αναμφισβήτητου γεγονότος αποτελεί η έκφραση του μεγάλου θαυμασμού για τον λαό της Κρήτης όλου του τότε πολιτισμένου κόσμου! Αλλά και η θέση της μάχης της Κρήτης στη σύγχρονη ιστορία των πολέμων, όπου με σαφήνεια διδάσκεται πως αν υπάρχει κάποια χρονική στιγμή που οι εξελίξεις άρχισαν να στρέφονται πια κατά των Γερμανών, αυτή δεν είναι παρά η μάχη της Κρήτης! Από εκεί και μετά οι κατακτητές δεν μπόρεσαν στην πραγματικότητα να συνέλθουν ποτέ. Κι ενώ ως τότε ο πόλεμος απέβαινε προς όφελός τους, τελικά τα πράγματα αντιστράφηκαν και γνώρισαν την οριστική συντριβή. Αιτία: Η μάχη της Κρήτης, η μεγάλη και ανεπανάληπτη αντίσταση των Κρητών!

Γι' αυτό και σήμερα πρέπει όσο ποτέ να συνεχίσουμε να τιμούμε αυτό το άνευ προηγουμένου έπος! Να τιμούμε την ιερή μνήμη των ηρωικών υπερασπιστών του νησιού από έναν ξένο εισβολέα, αλλά και την προσφορά της Κρήτης στη μεγάλη υπόθεση της ελευθερίας. Όπως έκανε ο Βρετανός ιστορικός Άλαν Κλαρκ, που έγραψε ότι: “Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο ρους της ιστορίας, εάν ένα χρόνο πριν οι κάτοικοι της Δύσεως είχαν δείξει το ίδιο θάρρος με τους Κρητικούς κατά την εισβολή των Γερμανών στα εδάφη τους”; Αλλά και ο ίδιος ο Τσώρτσιλ, που είχε πει τα εξής: “Στην Κρήτη, οι Γερμανοί επέτυχαν μια Πύρρειο νίκη, διότι με τις δυνάμεις που σπατάλησαν εκεί θα μπορούσαν εύκολα να κατακτήσουν την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ και ίσως ακόμη και την Περσία ”.

Τι άλλο χρειάζεται να προσθέσει σήμερα κανείς για μία τέτοια παλικαριά, για μία τόσο χρυσή σελίδα στην ιστορία της Ελλάδας και της ανθρωπότητας; Η Κρήτη γεννά διαχρονικά ήρωες, και το απέδειξε για μία ακόμη φορά!

* Η κυρία Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου είναι Βουλευτής Β1΄ Βορείου Τομέα Αθηνών, με την Ελληνική Λύση. 

πηγή φωτό: sasimera.gr

«Θέλω, προφανώς, να εκφράσω από εδώ τη στήριξη όλων των Ευρωπαίων, και ιδιαίτερα της Γαλλίας. Κανείς δεν μπορεί να θέτει σε κίνδυνο σήμερα την κυριαρχία ορισμένων κρατών – μελών και πιστεύω ότι οι δηλώσεις αυτές (σ.σ. οι τουρκικές) πρέπει να καταδικαστούν το ταχύτερο» είπε ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας

Με μια βαρυσήμαντη παρέμβασή του, μετά το τέλος των εργασιών της συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, Εμανουέλ Μακρόν, καταδίκασε τις δηλώσεις της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας με τις οποίες αμφισβητείται η ελληνική κυριαρχία σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, με το ψευτοεπιχείρημα ότι η στρατιωτικοποίησή τους είναι παράνομη.

«Μια τελευταία λέξη εδώ, για να πω ότι κατά τις εργασίες του Συμβουλίου ο Έλληνας πρωθυπουργός εξέφρασε πολύ έντονα την εύλογη ανησυχία της Ελλάδας και καταδίκασε τις δηλώσεις πολλών Τούρκων αξιωματούχων, οι οποίες αμφισβητούν την κυριαρχία της Ελλάδας σε πολλά νησιά της. Θέλω, προφανώς, να εκφράσω από εδώ τη στήριξη όλων των Ευρωπαίων, και ιδιαίτερα της Γαλλίας. Κανείς δεν μπορεί να θέτει σε κίνδυνο σήμερα την κυριαρχία ορισμένων κρατών – μελών και πιστεύω ότι οι δηλώσεις αυτές (σ.σ. οι τουρκικές) πρέπει να καταδικαστούν το ταχύτερο, κάτι το οποίο μόλις έπραξα» δήλωσε ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμανουέλ Μακρόν.

{facebook}https://www.facebook.com/elysee.fr/videos/1706064526411660{facebook}

Τσαβούσογλου: Θα θέσουμε θέμα κυριαρχίας στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου αν δεν αποστρατιωτικοποιηθούν

Με εμπρηστικές δηλώσεις για το καθεστώς των νησιών του Αιγαίου επανήλθε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που πήρε σήμερα τη σκυτάλη της τουρκικής προκλητικότητας, θέτοντας εκ νέου ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών. Μάλιστα, μιλώντας στο πρακτορείο Anadolu, έδειξε χάρτες «γκριζάροντας» όλο το ανατολικό Αιγαίο!

Ο Τσαβούσογλου ζήτησε την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, ειδάλλως προειδοποίησε ότι η Τουρκία θα ξεκινήσει συζήτηση για την κυριαρχία τους.

«Υπάρχει όρος και στις δυο συνθήκες για αποστρατιωτικοποίηση. Η Ελλάδα από το 1960 τα στρατιωτικοποιεί. Τα νησιά πρέπει να αποστρατιωτικοποιηθούν. Αν δεν υποχωρήσει η Ελλάδα θα ανοίξουμε προς συζήτηση το θεμα κυριαρχίας τους», τόνισε, επισημαίνοντας ότι η Άγκυρα έχει στείλει δύο επιστολές στον ΟΗΕ, με τις οποίες καταγγέλλει την Αθήνα για παραβίαση των συνθηκών.

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών ανέφερε ότι η Τουρκία βάζει τέλος στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας, κάτι για το οποίο στέλνει επιστολή, κάνοντας λόγο για εχθρικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς και για ασυνεπή στάση της Αθήνας στις προσπάθειες διαλόγου.

Μάλιστα, ο Τσαβούσογλου κατηγόρησε τους Έλληνες πολιτικούς ότι νιώθουν ότι δεν μπορούν να ευχαριστήσουν το κοινό τους αν δεν κάνουν επιθετικές παρατηρήσεις κατά της Τουρκίας, τουλάχιστον 5-10 φορές την ημέρα.

Κατηγορεί την Ελλάδα για επεκτατική πολιτική

Ο Τσαβούσογλου επιμένει να κατηγορεί την Ελλάδα για επεκτατική πολιτική, υποστηρίζοντας ότι αυτό είναι το κίνητρο εξαιτίας του οποίου παραβιάζεται το καθεστώς. «Το Διεθνές Δίκαιο είναι ξεκάθαρο» συμπλήρωσε.

Αναφερόμενος στο ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ είπε ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε εναντίον μιας χώρας του ΝΑΤΟ και έκανε λόμπι στο Κογκρέσο εναντίον της Τουρκίας σημειώνοντας: «Εχουν μένος εναντίον μας».

Οικονόμου: Ανιστόρητες και απαράδεκτες οι δηλώσεις Τσαβούσογλου

Κλιμακούμενη προκλητικότητα καταλόγισε στην Τουρκία ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, που σχολίασε στον Real Fm ότι οι δηλώσεις του Μεβλούτ Τσαβούσογλου είναι απαράδεκτες και ανιστόρητες.

«Αντιμετωπίζουμε άμεσα αυτές τις απαράδεκτες δηλώσεις σε όλα τα επίπεδα, στους συμμάχους και στις διμερείς σχέσεις. Είναι ανιστόρητες αυτές οι δηλώσεις και δεν εδράζονται πουθενά. Δεν θα κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω στην κυριαρχία μας και την προστασία της. Όλα αυτά αντανακλούν τα πολλαπλά εσωτερικά προβλήματα του Ερντογάν, την νευρικότητα και τη δυσαρέσκεια που υπάρχει εξαιτίας των αλλεπάλληλων επιτυχιών του πρωθυπουργού στη διεθνή σκηνή» είπε ο κ. Οικονόμου.

Τέλος ανέφερε ότι «υβριδικές απειλές» μπορεί να είναι απειλές όπως στον Έβρο το 2020, ή στην κυβερνοασφάλεια, και προσέθεσε ότι η κυβέρνηση διαχειρίστηκε επιτυχώς τέτοιες απειλές, που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. «Κάθε χώρα που αντιλαμβάνεται το διεθνές περιβάλλον οφείλει να παίρνει τα μέτρα της να τις αντιμετωπίσει. Στο παρελθόν διαχειριστήκαμε επιτυχώς τέτοιες απειλές που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας όπως στο χώρο της κυβερνοασφάλειας» είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Γιώργος Ευγενίδης - protothema.gr

Στη συνέντευξη Τύπου μετά τη Σύνοδο Κορυφής, ο πρωθυπουργός είπε ότι ξεκαθάρισε στον Όλαφ Σολτς πώς δεν νοείται πολιτική ίσων αποστάσεων απέναντι στην Τουρκία – «Η αυτοπεποίθησή μας απορρέει από τους ισχυρούς συμμάχους και την ισχυρή αποτρεπτική μας ικανότητα» – «Δεν θα περιμένουμε την ΕΕ» για τα μέτρα ανακούφισης των ελληνικών νοικοκυριών, υπογράμμισε

Για τα συμπεράσματα της έκτακτης Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες μίλησε σε συνέντευξη Τύπου μετά την ολοκλήρωση των εργασιών ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Έστειλε πολλαπλά μηνύματα στην Τουρκία, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν θα ακολουθήσει το παιχνίδι των προσωπικών χαρακτηρισμών που ξεκίνησε ο πρόεδρος της γείτονος, ενώ εκτίμησε ότι με το 6ο πακέτο κυρώσεων, η ΕΕ θα στερήσει σημαντικούς πόρους από τη Ρωσία.

Αρχικά, ο πρωθυπουργός τόνισε ότι είναι «επιτυχία ότι η ΕΕ κατάφερε να συμφωνήσει για το 6ο πακέτο κυρώσεων».

«Περίπου το 90% του ρωσικού πετρελαίου που κατευθυνόταν προς την Ευρώπη, θα σταματήσει. Με αυτόν τον τρόπο θα αποστερήσουμε σημαντικούς πόρους από τη Ρωσία, για να μην χρηματοδοτεί τη βάρβαρη εισβολή στην Ουκρανία» ξεκαθάρισε ο κ. Μητσοτάκης.

«Κάναμε συζήτηση για την ενεργειακή ασφάλεια και παρουσίασα τις ελληνικές θέσεις για τη διαφοροποίηση των πηγών και των οδών τροφοδοσίας. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε περιφερειακό κόμβο φυσικού αερίου όχι μόνο στη Βαλκανική, αλλά και στη Δυτική Ευρώπη, Σημαντικά έργα, όπως στην Αλεξανδρούπολη, έχουν και ευρωπαϊκή διάσταση. Ο αγωγός IGB που θα μας συνδέσει με το δίκτυο φυσικού αερίου της Βουλγαρίας θα είναι έτοιμος μέσα στις επόμενες εβδομάδες και είναι σημαντικό για τη Βουλγαρία. Συζητήσαμε για την πρόταση της Κομισιόν, το RePowerEU. Η Ελλάδα θα διεκδικήσει ό,τι της αναλογεί» υπογράμμισε.

Η ακρίβεια και η Ελλάδα που «δεν θα περιμένει την ΕΕ»

Ο κ. Μητσοτάκης είπε ακόμα ότι για το θέμα των τιμών του φυσικού αερίου δόθηκε εντολή στην Κομισιόν να εξετάσει προτάσεις για την αποσύνδεση της τιμής και μέσα στις προτάσεις αυτές θα είναι και το πλαφόν στην τιμή της χονδρικής.

Η συζήτηση είναι σύνθετη, είπε και η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει την ΕΕ: «Το εθνικό πρόγραμμα στήριξης τίθεται σε εφαρμογή από τον επόμενο μήνα. Ανοίγει η πλατφόρμα για να επιστραφεί στους καταναλωτές το 60% της υπερβάλλουσας χρέωσης. Θα είναι μια αναγνώριση της κυβέρνησης ότι υπήρξαν υψηλές χρεώσεις που διορθώνουμε. Την 1η Ιουλίου θα έχουμε επίσης το νέο σύστημα τιμολόγησης, που πήρε την έγκριση της Κομισιόν».

Η χρηματοδότηση γίνεται από εθνικούς πόρους, είπε αλλά και από τη φορολόγηση των υπερκερδών των εταιρειών ενέργειας. Όσοι μας ασκούσαν κριτική, ανέφερε για την αντιπολίτευση, όταν ήρθε η ώρα να ψηφίσουν, ήταν απόντες.

Όσον αφορά στην επισιτιστική ασφάλεια, είπε: «20 εκατ. τόνοι σιτηρών είναι εγκλωβισμένοι στην Ουκρανία και δεν μπορούν να φύγουν από τη Μαύρη Θάλασσα. Πρέπει να βρεθεί λύση που θα περιλαμβάνει και τη Ρωσία. Να μην πληρώσουν τη “νύφη” απομακρυσμένες, φτωχές χώρες».

«Δεν έχω πρόθεση να κάνω ψυχανάλυση ή εσωτερική ερμηνεία των πιθανών αδιεξόδων της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας»

Για την Τουρκία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε: «Ενημέρωσα για την έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας και είπα ότι τέτοιες προκλήσεις και λεονταρισμοί δεν μπορούν να γίνουν ανεκτοί από την Ελλάδα και την ΕΕ και ζήτησα, αν επιμείνει η Τουρκία, να συζητηθεί στην επόμενη Σύνοδο και να είναι στα συμπεράσματα η καταδίκη αυτής της παντελώς αρχείαστης τουρκικής προκλητικότητας. Είναι το τελευταίο που χρειάζεται η περιοχή μας μια νέα εστία έντασης και γι’ αυτό η χώρα μας απαντά στις προκλήσεις των γειτόνων με την ψυχραιμία της ισχύος και την αυτοπεποίθηση του δικαίου».

«Η Ελλάδα ακούει ακόμη και τα πιο παράλογα επιχειρήματα με αυτοπεποίθηση. Αποδομούμε με ψυχρό τρόπο, χωρίς εξάρσεις, τα εντός εισαγωγικών επιχειρήματα της Τουρκίας. Δεν θα καταφύγουμε στην όξυνση και στους προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Η αυτοπεποίθησή μας απορρέει από τους ισχυρούς συμμάχους που έχουμε, την ισχυρή αποτρεπτική μας ικανότητα και από την πεποίθηση ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας» υπογράμμισε ο κ. Μητσοτάκης.

«Δεν θα εμπλακώ σε παιχνίδι προσωπικών χαρακτηρισμών με τον Τούρκο πρόεδρο, δεν πρόκειται να τον ακολουθήσω. Δεν έχω πρόθεση να κάνω ψυχανάλυση ή εσωτερική ερμηνεία των πιθανών αδιεξόδων της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας. Τα δήθεν επιχειρήματά τους αποδομούνται από την επιστολή μας στον ΟΗΕ. Δεν έχουμε πρόθεση να μπούμε σε λεκτική ανατιπαράθεση» επισήμανε.

«Η Τουρκία χάνει ακόμη μια ευκαιρία να βελτιώσει τις σχέσεις της με την Ελλάδα. Κι αν μπορεί να έχει ενοχλήθηκε από την ομιλία μου στο Κογκρέσο, αυτό είναι δικό του πρόβλημα. Θα πρέπει όλοι να αντιληφθούν ότι η Ελλάδα έχει συμμάχους» κατέληξε, αναφορικά με την τουρκική προκλητικότητα.

Η πρώτη συνάντηση με Σολτς και το μήνυμα κατά των ίσων αποστάσεων

Αναφερόμενος στην πρώτη του συνάντηση με τον Γερμανό καγκελάριο, Όλαφ Σολτς, ο Έλληνας πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι του είπε πως δεν νοείται πολιτική ίσων αποστάσεων απέναντι στην Τουρκία.

Πώς θα ανακουφιστούν τα νοικοκυριά

Σε ερώτηση για την ακρίβεια σε φυσικό αέριο, ρεύμα και καύσιμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε: «Το ζήτημα της παρέμβασης στη xονδρική είναι περίπλοκο και εξίσου σύνθετο είναι το ζήτημα της αποσύνδεσης της τιμής του φυσικού αερίου από την ηλεκτρική ενέργεια. Υπάρχει μεγαλύτερη δυναμική και κατανόηση. Στην αρχή είμασταν μόνοι μας και τώρα συντάσσονται και άλλοι με τη θέση μας, για να καταλήξει γρήγορα σε λύσεις, για να μην πληρώνουμε τόσο αδικαιολόγητα ακριβά το φυσικό αέριο».

«Αυτό που ενδιαφέρει το νοικοκυριό είναι η ανακούφιση και αυτή την ανακούφιση την βλέπει ήδη, με τους λογαριασμούς να είναι αισθητά μειωμένοι. Αυτό ενδιαφέρει το ελληνικό νοικοκυριό και την επιχείρηση και τα υπόλοιπα θα πάρουν τον χρόνο τους. Η ανακούφιση όμως που θα αισθανθούν θα είναι άμεση. Η βενζίνη είναι πανευρωπαϊκό πρόβλημα, όλες οι χώρες έχουν άλλες τιμές και γνωρίζετε ότι έχουμε κάνει μια πρώτη μικρή παρέμβαση με το fuel pass. Δεν είμαι έτοιμος να ανακοινώσω κάτι περισσότερο. Θα το παρακολουθούμε και θα ανακοινώνουμε τις αποφάσεις μας, όταν είμαστε έτοιμοι» ξεκαθάρισε.

«Πόσες από τις προβλέψεις του Τσίπρα έχουν επιβεβαιωθεί;»

Σε ερώτηση για τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κάνει εκλογές στον Σεπτέμβριο, απάντησε: «Πόσες από τις προβλέψεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν επιβεβαιωθεί; Οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, όπως έχω δεσμευθεί. Η χώρα χρειάζεται περισσότερο, παρά ποτέ ένα ήρεμο πολιτικό κλίμα μια αντιπαράθεση αρχών λιγότερη πόλωση και φωνές και ρητορική που παραπέμπει σε άλλες εποχές που έχουμε αφήσει οριστικά πίσω μας. Η αξιωματική αντιπολίτευση επιλέγει μοναχική διαδρομή».

Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης Μητσοτάκη

Πριν από λίγο ολοκληρώθηκε η σύνοδος του έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με μία πολύ γεμάτη ατζέντα, όπως συνήθως τον τελευταίο χρόνο. Θεωρώ επιτυχία το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάφερε τελικά και συμφώνησε το 6ο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, ένα πακέτο το οποίο -όπως γνωρίζετε- συζητιόταν εδώ και αρκετές εβδομάδες. Καταφέραμε και βρήκαμε όμως έναν κοινό τόπο, λαμβάνοντας υπόψη και τις ιδιαίτερες γεωγραφικές ευαισθησίες κάποιων κρατών-μελών.

Το σημαντικό αποτέλεσμα των κυρώσεων που θα επιβληθούν θα έχει να κάνει με το γεγονός ότι περίπου, το 90% του ρωσικού πετρελαίου το οποίο κατευθυνόταν προς την Ευρώπη ουσιαστικά θα σταματήσει να τροφοδοτείται από τη Ρωσία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και πιστεύω ότι και με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να αποστερήσουμε σημαντικούς πόρους από τη Ρωσία, έτσι ώστε να μην της δίνουμε τη δυνατότητα να εξακολουθεί να χρηματοδοτεί τη βάρβαρη εισβολή στην Ουκρανία.

Είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε και μία αναλυτική συζήτηση για ζητήματα τα οποία αφορούν την ενεργειακή ασφάλεια της ηπείρου μας. Εκεί, είχα την ευκαιρία να παρουσιάσω -ακόμα μία φορά- τις ελληνικές θέσεις σχετικά με τη διαφοροποίηση των πηγών και των οδών της ενεργειακής τροφοδοσίας.

Όπως γνωρίζετε η Ελλάδα μετατρέπεται ταχύτατα σε έναν πολύ σημαντικό περιφερειακό κόμβο εισαγωγής φυσικού αερίου, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και στη Βαλκανική και στην Ανατολική Ευρώπη. Και πολλά σημαντικά έργα, όπως το FSRU της Αλεξανδρούπολης, εντάσσονται ακριβώς σε αυτή τη στρατηγική. Είναι έργα τα οποία εκτός από εθνική έχουν και ευρωπαϊκή διάσταση, καθώς βοηθούν τις φίλες βαλκανικές χώρες να απεξαρτηθούν ακόμα γρηγορότερα από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Ενδεικτικά να αναφέρω ότι ο αγωγός IGB που θα συνδέσει με πολύ μεγαλύτερη δυναμικότητα τον TAP με το δίκτυο φυσικού αερίου της Βουλγαρίας θα είναι επιχειρησιακά έτοιμος εντός των επόμενων εβδομάδων, κάτι πολύ σημαντικό για τη φίλη Βουλγαρία, καθώς -όπως γνωρίζετε- έχει ήδη υποστεί τις συνέπειες της ρωσικής απόφασης να διακόψει την τροφοδοσία φυσικού αερίου προς τη Βουλγαρία.

Συζητήσαμε επίσης την πολύ σημαντική νέα πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ακούει στο όνομα «REPowerEU», δηλαδή ουσιαστικά τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε αδιάθετους πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης προκειμένου να χρηματοδοτήσουμε με ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα την ενεργειακή μετάβαση. Η Ελλάδα προφανώς και θα διεκδικήσει το μερίδιο που της αναλογεί από αυτούς τους πόρους όταν οριστικοποιηθεί η διαδικασία κατανομής τους, αλλά έχουμε πολλά έργα τα οποία θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν από αυτό το εργαλείο. Έργα τα οποία θα μας βοηθήσουν να πετύχουμε πιο γρήγορα την πράσινη μετάβαση αλλά και να ενισχύσουμε συνολικά την ενεργειακή μας ασφάλεια.

Για ακόμα μια φορά συζητήσαμε το μεγάλο πρόβλημα των υψηλών τιμών φυσικού αερίου και τη διασύνδεσή τους με τις τιμές ηλεκτρικού ρεύματος σε όλη την Ευρώπη. Και εγώ αλλά και πολλοί συνάδελφοί μου κατέδειξαν το γεγονός ότι υπάρχει ένα δομικό πρόβλημα, σήμερα, στον τρόπο προσδιορισμού της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας καθώς το σύστημα τιμολόγησης ηλεκτρικής ενέργειας δεν είχε σχεδιαστεί για να λάβει υπόψη τόσο ακραία υψηλές τιμές φυσικού αερίου.

Δόθηκε η σαφής εντολή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξετάσει προτάσεις αποσύνδεσης των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος από τις τιμές του φυσικού αερίου. Μέσα σε αυτές τις προτάσεις θα μπορεί να είναι, υπάρχει και μια ρητή αναφορά σε αυτό στα συμπεράσματα, και ένα πλαφόν στην χονδρική τιμή φυσικού αερίου, κάτι το οποίο και η Ελλάδα αλλά και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες εισηγούνται προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Σε κάθε περίπτωση όμως θέλω να τονίσω ότι αυτή είναι μια συζήτηση -το έχω πει και σε προηγούμενη ευκαιρία- εξαιρετικά σύνθετη. Κάθε ευρωπαϊκή χώρα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και η Ελλάδα δεν πρόκειται να περιμένει την Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να παράσχει στήριξη στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις.

Το Εθνικό Πρόγραμμα Στήριξης, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί, τίθεται σε εφαρμογή από τον επόμενο μήνα. Ανοίγει τις επόμενες εβδομάδες η σχετική πλατφόρμα προκειμένου τα νοικοκυριά να μπορέσουν να καταθέσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά έτσι ώστε να τους επιστραφεί το 60% της υπερβάλλουσας χρέωσης από τον Δεκέμβριο έως και τον Μάιο. Θα είναι μια σημαντική ανακούφιση και μια αναγνώριση της ελληνικής κυβέρνησης ότι πράγματι υπήρξαν υπερβολικά υψηλές χρεώσεις ηλεκτρικής ενέργειας, τις οποίες ερχόμαστε εκ των υστέρων και διορθώνουμε.

Και βέβαια από τον Ιούλιο -όπως έχουμε πει- θα τεθεί σε εφαρμογή το νέο σύστημα τιμολόγησης της ηλεκτρικής ενέργειας, για το οποίο ήδη έχουμε πάρει τις σχετικές ευρωπαϊκές εγκρίσεις, με το οποίο θα μπορέσουμε πρακτικά να εξουδετερώσουμε τις πολύ αρνητικές επιπτώσεις της ρήτρας αναπροσαρμογής και να κρατήσουμε τις αυξήσεις των λογαριασμών ηλεκτρικής ενέργειας σε λογικά επίπεδα.

Θα ξαναπώ ακόμη μια φορά ότι η χρηματοδότηση αυτής της μεγάλης εθνικής προσπάθειας γίνεται από εθνικούς πόρους, αλλά γίνεται και, όπως είχαμε δεσμευτεί, και από την υπερφορολόγηση των υπερκερδών των επιχειρήσεων χονδρικής στην ηλεκτρική ενέργεια. Η σχετική διάταξη ψηφίστηκε από τη Βουλή την προηγούμενη εβδομάδα. Είναι μία διάταξη η οποία μάλιστα χαιρετίστηκε και από πολλούς συναδέλφους στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον για αυτήν την εθνική πρωτοβουλία και για τον σαφή τρόπο με τον οποίον η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας προσδιόρισε τα υπερβάλλοντα κέρδη. Και βέβαια θέλω να επαναλάβω ακόμη μία φορά ότι όλοι αυτοί οι οποίοι μας ασκούσαν κριτική, διότι δήθεν δεν προβαίναμε στην υπερφορολόγηση των υπερκερδών των επιχειρήσεων, όταν ήρθε η ώρα να ψηφίσουν στη Βουλή, ψήφισαν «παρών». Ήταν δηλαδή ουσιαστικά απόντες από αυτήν την μεγάλη εθνική προσπάθεια να επιμερίσουμε με δίκαιο τρόπο το κόστος αυτής της μεγάλης ενεργειακής αναστάτωσης.

Συζητήσαμε και ζητήματα τα οποία έχουν να κάνουν με την επισιτιστική ασφάλεια. Και εγώ και πολλοί συνάδελφοί μου έχουμε μία πολύ έντονη ανησυχία για το γεγονός ότι σήμερα στην Ουκρανία είναι εγκλωβισμένοι παραπάνω από 20 εκατομμύρια τόνοι σιτηρών, οι οποίοι δεν μπορούν να διακινηθούν διότι η από θαλάσσης διέξοδος μέσω της Μαύρης Θάλασσας είναι πρακτικά αποκλεισμένη και οι δυνατότητες να μεταφερθούν αυτά τα σιτηρά μέσω του σιδηροδρομικού δικτύου είναι εκ των πραγμάτων περιορισμένες.

 

Στηρίζουμε την πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών προκειμένου να βρεθεί κάποια λύση η οποία εκ των πραγμάτων, αναγκαστικά, θα πρέπει να εμπλέκει και τη Ρωσία, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ουσιαστικά ένας θαλάσσιος ανθρωπιστικός διάδρομος ο οποίος θα επιτρέψει σε αυτό το πολύτιμο σιτάρι να φύγει από το λιμάνι της Οδησσού, να μπορέσουν να γεμίσουν τα σιλό με την φετινή σοδειά και να μην πληρώσουν τη «νύφη» αυτού του πολέμου στην Ουκρανία απομακρυσμένες φτωχές χώρες οι οποίες θα βρεθούν αντιμέτωπες με το φάσμα της πείνας, το φάσμα ενός νέου λιμού. Φυσικά, η ελληνική ναυτιλία, θα είχε ένα πολύ σημαντικό ρόλο να παίξει σε περίπτωση που μπορούσαμε να πετύχουμε μία τέτοια λύση, ως η μεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναμη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τέλος, είχα την ευκαιρία να ενημερώσω τους ομολόγους μου και για την πρόσφατη έξαρση της τουρκικής επιθετικότητας όπως αυτή εκδηλώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες. Είπα για ακόμα μία φορά ότι τέτοιες προκλήσεις, τέτοιοι λεονταρισμοί δεν μπορούν να γίνουν ανεκτοί, ούτε από την Ελλάδα αλλά ούτε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και ζήτησα το ζήτημα αυτό, εφόσον η Τουρκία επιμείνει σε αυτή την παράλογη και αδιέξοδη στρατηγική, να συζητηθεί ξανά στο τακτικό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου. Και εκεί πια να υπάρχει και σαφής αναφορά στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με μία ρητή και ξεκάθαρη καταδίκη αυτής της νέας, παντελώς περιττής και αχρείαστης, τουρκικής προκλητικότητας.

Το τελευταίο το οποίο χρειάζεται η ευαίσθητη περιοχή μας, σε καιρούς που δοκιμάζεται η διεθνής ειρήνη και η διεθνής σταθερότητα, είναι ακόμα μια εστία έντασης. Γι’ αυτό και η χώρα μας απαντά πάντα στις προκλήσεις των γειτόνων με την ψυχραιμία της ισχύος αλλά και με την αυτοπεποίθηση του δικαίου.

*Σπύρος Μουρελάτος (ΑΝΤ1 και ΑΠΕ):* Κύριε Πρόεδρε, αναφερθήκατε στα αποτελέσματα της έκτακτης Συνόδου Κορυφής σε ό,τι αφορά την ενέργεια. Επαναλάβατε την πρόταση που έχει καταθέσει η Αθήνα σε ό,τι αφορά την επιβολή πλαφόν.

Ωστόσο αντιλαμβάνομαι και από το κείμενο συμπερασμάτων που διαβάζω πως δεν έχει επιτευχθεί η πρόοδος που πιθανώς να επιθυμούσαμε στην κατεύθυνση αυτή. Και εσείς έχετε πει πολλές φορές πως είναι επείγουσας ανάγκης μια συντονισμένη ευρωπαϊκή αντίδραση για να αποτινάξει ένα κόστος και να ανακουφίσει νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Ρωτώ, λοιπόν, εάν η πρόταση αυτή αισθάνεστε πως πηγαίνει στις καλένδες. Ή αν αισθάνεστε πως μπορεί να συμπεριληφθεί στα συμπεράσματα μιας επόμενης Συνόδου Κορυφής, του Ιουνίου.

Και μια δεύτερη ερώτηση, αν μου επιτρέπετε, κ. Πρόεδρε. Υπάρχει πολύ μεγάλο ζήτημα πλέον στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, αλλά στην Ελλάδα πολύ μεγάλο ζήτημα με την τιμή της βενζίνης. Σκέφτεται η κυβέρνηση να παρέμβει σε αυτό και πότε; Ευχαριστώ πολύ.

*Κυριάκος Μητσοτάκης:* Όπως σας είχα πει και με την προηγούμενη φορά που είχα την ευκαιρία να απαντήσω σε ερωτήσεις σας, το ζήτημα της παρέμβασης στην χονδρική αγορά του φυσικού αερίου είναι εξαιρετικά περίπλοκο. Είναι πάρα πολύ τεχνικό ζήτημα.

Εξίσου σύνθετο είναι και το ζήτημα της αποσύνδεσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας από τις τιμές του φυσικού αερίου οι οποίες αυτή την στιγμή είναι οι υψηλότερες οριακές τιμές. Κατά συνέπεια συμπαρασύρουν όλο το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη την Ευρώπη. Δεν είναι μόνο μια ελληνική ιδιαιτερότητα αυτή.

Αισθάνομαι ότι υπάρχει πια μια μεγαλύτερη δυναμική και μια μεγαλύτερη κατανόηση του προβλήματος. Στην αρχή ήμασταν αρκετά μόνοι μας, όταν θίγαμε το ζήτημα αυτό. Τώρα βλέπω αρκετούς συναδέλφους να συντάσσονται με τη θέση μας και να ασκούν πίεση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταλήξει συντομότερα παρά αργότερα σε παρεμβάσεις, οι οποίες θα μας επιτρέψουν πολύ απλά να μην πληρώνουμε αδικαιολόγητα ακριβά το φυσικό αέριο σε σχέση με την τιμή που το πληρώνουν άλλες χώρες του κόσμου.

Άμα δείτε παραδείγματος χάρη το υγροποιημένο φυσικό αέριο, πόσο το πληρώνει η Ιαπωνία ας πούμε σε σχέση με την Ευρώπη, η Ευρώπη επειδή είναι συνδεδεμένο το αέριο στη spot αγορά με τον δείκτη TTF πληρώνει πολύ πιο ακριβά το ίδιο φυσικό αέριο σε σχέση με άλλες χώρες. Άρα, εκεί, η παρέμβαση είναι απαραίτητη.

Τονίζω, όμως, αυτό το οποίο ενδιαφέρει το ελληνικό νοικοκυριό είναι η άμεση ανακούφιση και αυτήν την ανακούφιση θα τη δει, ήδη αρχίζει και τη βλέπει. Ήδη οι λογαριασμοί οι οποίοι έρχονται, ειδικά οι λογαριασμοί στις επιχειρήσεις οι οποίοι έρχονται και σε μηνιαία βάση, είναι αισθητά μειωμένοι, οι επιστροφές ήδη αρχίζουν και εμφανίζονται. Και τα νοικοκυριά θα έχουν τη δυνατότητα, όπως έχουμε πει, έως το ποσό των 600 ευρώ να αποζημιωθούν για τους υπερβολικά υψηλούς λογαριασμούς που πλήρωσαν. Αυτό τελικά ενδιαφέρει το νοικοκυριό, αυτό ενδιαφέρει την επιχείρηση.

Τα υπόλοιπα είναι ζητήματα τα οποία θα πάρουν το χρόνο τους προκειμένου να μπορέσουν να αντιμετωπιστούν, η ανακούφιση, όμως, την οποία θα αισθανθούν τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις είναι άμεση και είναι αποτέλεσμα του εθνικού σχεδίου στήριξης, όπως αυτό έχει ανακοινωθεί κι όπως αυτό θα υλοποιηθεί τους επόμενους μήνες.

Το πρόβλημα με τις τιμές της βενζίνης είναι πράγματι ένα πρόβλημα το οποίο είναι πανευρωπαϊκό, απασχολεί όλες τις χώρες, όλες οι χώρες έχουν διαφορετικές τιμές επειδή έχουν και διαφορετική φορολόγηση στα προϊόντα βενζίνης. Γνωρίζετε ότι η κυβέρνηση έχει ήδη κάνει μία πρώτη μικρή παρέμβαση, μέσω του Fuel Pass, η οποία μάλιστα έτυχε σημαντικής αποδοχής από τους πολίτες, σχεδόν 80% των δικαιούχων εισέπραξαν τα σχετικά ποσά.

Δεν είμαι έτοιμος αυτή τη στιγμή να σας ανακοινώσω κάτι περισσότερο. Παρακολουθούμε πάντως το ζήτημα και θα ανακοινώσουμε, εφόσον υπάρχει δημοσιονομική δυνατότητα, τις επόμενες αποφάσεις μας στο ζήτημα της βενζίνης όταν κι εφόσον είμαστε έτοιμοι.

*Μαρία Ψαρρά (STAR):* Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε. Μία ερώτηση για την πρώτη συνάντησή σας με τον Καγκελάριο Scholz. Ξέρουμε ότι δείξατε χάρτες, τον χάρτη της «γαλάζιας πατρίδας». Θα ήθελα να μας εξηγήσετε ποιά ακριβώς ήταν η αντίδραση του Γερμανού Καγκελάριου όταν κατάλαβε το σύνολο των τουρκικών παράνομων διεκδικήσεων.

Και θα ήθελα να σας ρωτήσω, αποκομίσατε την αίσθηση ότι ο Καγκελάριος αναγνώρισε ότι η Τουρκία είναι εκείνη που απειλεί κι ότι η Ελλάδα είναι αμυνόμενη; Και, εν τέλει, έδωσε κάποια εξήγηση πειστική για την λογική των ίσων αποστάσεων που φαίνεται να υιοθετεί η Γερμανία πρόσφατα;

*Κυριάκος Μητσοτάκης:* Εγώ ξεκαθάρισα και στον Καγκελάριο με τον οποίο είχα μια πολύ φιλική κουβέντα -ήταν ίσως η πρώτη οργανωμένη συζήτηση αλλά τα έχουμε πει πολλές φορές στις παρυφές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου- ότι δεν νοείται πολιτική ίσων αποστάσεων στα ζητήματα αυτά από ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι σε ένα άλλο κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο απειλείται ευθέως από έναν γείτονά του ο οποίος μάλιστα έχει και το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ξέρετε, αυτές οι ανακοινώσεις σε επίπεδο Υπουργείων Εξωτερικών έχουν μερικές φορές και έναν διαδικαστικό χαρακτήρα. Νομίζω, όμως, ότι ο Καγκελάριος αντελήφθη πλήρως την έκταση του προβλήματος.

Και βέβαια ο χάρτης της «γαλάζιας πατρίδας» στον οποίο αναφερθήκατε είναι το επίσημο δόγμα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Και η τουρκική ηγεσία δεν έχει καμία δυσκολία να τον προβάλλει ως μια προβολή θαλάσσιας ισχύος, η οποία όμως παραβιάζει κατάφωρα την κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Νομίζω ότι είναι -αν θέλετε- η καλύτερη απόδειξη απέναντι και στους πιο δύσπιστους όταν λέμε ότι ουσιαστικά η Τουρκία είναι αυτή που μας απειλεί και προφανώς δεν απειλούμε εμείς την Τουρκία.

*Νίκος Αρμένης (MEGA):* Κύριε Πρόεδρε, θα επιμείνω λίγο στη συνάντησή σας με τον κύριο Scholz. Την ώρα που εσείς του δείχνατε τον χάρτη της «γαλάζιας πατρίδας» ο κ. Çavuşoğlu έδειχνε κάτι άλλους χάρτες και μας απειλούσε ότι θα αμφισβητήσει, θα θέσει θέμα για την κυριαρχία μας στα ελληνικά νησιά.

Ήθελα να ξέρω ποια ήταν η αντίδρασή του και αν έγινε και κουβέντα για την χθεσινή δήλωση της Αναπληρώτριας Κυβερνητικής Εκπροσώπου της Καγκελαρίας η οποία κάλεσε εσάς και τον Τούρκο Πρόεδρο να τα βρείτε.

*Κυριάκος Μητσοτάκης:* Σας απάντησα, ήδη απάντησα στο δεύτερο ερώτημά σας. Από εκεί και πέρα δεν έχω να προσθέσω πολλά για το ζήτημα αυτό.

Θα πω μόνο ότι η Ελλάδα αποκρούει και τα πιο παράλογα επιχειρήματα με ψυχραιμία, αυτοπεποίθηση και πατώντας πάντα στις αρχές μας, στις αξίες μας και στον απαρέγκλιτο σεβασμό μας στο Διεθνές Δίκαιο.

Αυτό κάναμε εξάλλου και με την επιστολή την οποία στείλαμε στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών όπου αποδομούμε με ψυχρό τρόπο, χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις, τα «επιχειρήματα» της Τουρκίας. Αυτό θα εξακολουθούμε να κάνουμε. Εμείς δεν πρόκειται να είμαστε ποτέ αυτοί οι οποίοι θα καταφύγουμε στην όξυνση, στις προσβολές, στους προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Δεν είναι κάτι το οποίο ταιριάζει σε μένα. Δεν ταιριάζει στη χώρα, δεν ταιριάζει στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Έχουμε την αυτοπεποίθηση η οποία απορρέει από την πεποίθηση ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Απορρέει από τους ισχυρούς συμμάχους τους οποίους έχουμε και απορρέει, βέβαια, και από την ισχυρή και ολοένα και πιο ενισχυμένη αποτρεπτική μας δυνατότητα να υπερασπιστούμε την κυριαρχία μας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο σε αυτό και δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να εμπλακώ -θα μου ήταν πολύ εύκολο, δεν θα το κάνω- σε ένα παιχνίδι, σε ένα πινγκ πονγκ προσωπικών χαρακτηρισμών με τον Τούρκο Πρόεδρο. Δεν πρόκειται να τον ακολουθήσω σε αυτήν την πορεία την οποία έχει επιλέξει.

*Ναντίν Χαρδαλιά (ΣΚΑΪ):* Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα. Δεν θέλω να μονοπωλήσω τη συζήτηση με τα της Τουρκίας. Απλώς είμαστε αναγκασμένοι -καταλαβαίνετε- να το κάνουμε, διότι είχαμε ουσιαστικά ένα ακόμα κρεσέντο προκλητικότητας από τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών, τον κ. Çavuşoğlu, όπου ουσιαστικά αμφισβήτησε εκ νέου την κυριαρχία των ελληνικών νησιών, υποστηρίζοντας πως αν δε αποστρατιωτικοποιηθούν τα ελληνικά νησιά θα ανοίξουν συζήτηση για την κυριαρχία τους.

Κατ’ ουσίαν είναι μία ακόμη ψηφίδα στην επιθετικότητα της Άγκυρας εναντίον της χώρας μας. Τι απαντάτε στο συγκεκριμένο ζήτημα και πώς ερμηνεύετε αυτήν την κλιμάκωση εναντίον της χώρας μας το τελευταίο διάστημα; Πού την αποδίδετε;

*Κυριάκος Μητσοτάκης:* Δεν έχω καμία πρόθεση να κάνω ψυχανάλυση ή εσωτερική ερμηνεία των πιθανών αδιεξόδων στα οποία έχει περιέλθει η τουρκική ηγεσία. Θα σας πω και πάλι ότι τα «επιχειρήματα» της Τουρκίας αποδομούνται με επαρκέστατο τρόπο μέσω της επιστολής την οποία στείλαμε στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.

Από εκεί και πέρα είναι μία συζήτηση στην οποία εμείς δεν έχουμε κανέναν απολύτως λόγο να εισέλθουμε. Όπως σας είπα, δεν πρόκειται να μπούμε σε κανενός είδους λεκτική αντιπαράθεση με την Τουρκία.

Θεωρώ δυσάρεστο το γεγονός ότι η Τουρκία για ακόμα μία φορά χάνει μια ευκαιρία. Χάνει μία ευκαιρία να βελτιώσει ουσιαστικά τις σχέσεις της με την Ελλάδα. Αυτά τα οποία συνέβησαν τον τελευταίο μήνα, ξεκινώντας με το μπαράζ των υπερπτήσεων που είχαμε πάνω από νησιά του Αιγαίου, ήταν παντελώς απρόκλητα και παντελώς αδικαιολόγητα. Κι αν η Τουρκία μπορεί να ενοχλήθηκε από την επίσκεψή μου στις Ηνωμένες Πολιτείες, από την ομιλία την οποία έκανα στο Κογκρέσο, αυτό είναι δικό της ζήτημα, αλλά σε κάθε περίπτωση θα πρέπει όλοι να αντιληφθούν ότι η Ελλάδα έχει συμμάχους. Ανήκει στην Ευρωπαϊκή οικογένεια, έχει μια στρατηγική σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και προφανώς έχει κάθε δικαίωμα και υποχρέωση -θα έλεγα- να αξιοποιεί τις συμμαχίες της προς όφελος της υπεράσπισης των δικών της εθνικών συμφερόντων. Αυτό έκανε, κάνει, και αυτό θα εξακολουθεί να κάνει και στο μέλλον.

*Γεωργία Σκιτζή (ΕΡΤ):* Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας ρωτήσω: το τελευταίο διάστημα έχει φουντώσει η εκλογολογία, έχετε σε δηλώσεις σας κλείσει τα όποια σενάρια για τις εκλογές.

Ωστόσο, εγώ επανέρχομαι γιατί σήμερα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωσε ότι θα πάτε σε εκλογές τον Σεπτέμβριο, λέγοντας μάλιστα ότι θα το κάνετε για να προλάβετε -όπως αναφέρει ο ίδιος- την «απόλυτη κατάρρευση από την ακρίβεια». Και ήθελα να σας ρωτήσω τι απαντάτε σε αυτό. Ευχαριστώ.

*Κυριάκος Μητσοτάκης:* Θέλω να μου πείτε πόσες από τις προβλέψεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέχρι σήμερα έχουν επιβεβαιωθεί. Εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, όπως έχω δεσμευτεί πολλές φορές.

Από εκεί και πέρα, αυτό το οποίο θέλω να τονίσω είναι ότι η χώρα σήμερα χρειάζεται περισσότερο παρά ποτέ ένα ήρεμο πολιτικό κλίμα, ένα πολιτισμένο διάλογο, μία αντιπαράθεση αρχών, αξιών, θέσεων. Λιγότερη πόλωση, λιγότερες φωνές, λιγότερη προκλητική ρητορική η οποία παραπέμπει σε άλλες εποχές τις οποίες έχουμε αφήσει -ευτυχώς, θα έλεγα, για την Ελλάδα- οριστικά πίσω μας.

Η αντιπολίτευση και ο αρχηγός της επιλέγουν τη δική τους, κατά την άποψή μου, εξαιρετικά μοναχική διαδρομή. Θα κριθεί και αυτή όταν με το καλό γίνουν οι εθνικές εκλογές.

*Σοφία Φασουλάκη (OPEN):* Καλησπέρα κύριε Πρόεδρε και ευχαριστώ. Πριν από λίγο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έλαβε την απόφαση να προχωρήσει σε ένα έκτο πακέτο κυρώσεων, συμπεριλαμβανομένου και του εμπάργκο του ρωσικού πετρελαίου.
Αυτό μπορεί να φουντώσει και ήδη γράφεται ότι το βαρέλι του πετρελαίου ακριβαίνει. Είναι πολύ πιθανόν να δούμε νέες αυξήσεις και στη χώρα μας και στη βενζίνη. Έρχομαι στην ερώτηση που έκανε ο κ. Μουρελάτος πριν. Επανέρχομαι στο θέμα της τιμής της βενζίνης. Αν δείτε ότι ξεφεύγει το πράγμα θα παρέμβετε, όπως έγινε προσπάθεια να παρέμβετε, να παρέμβει η κυβέρνηση, και στο θέμα των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας;

*Κυριάκος Μητσοτάκης:* Κατ’ αρχάς δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι το εμπάργκο το οποίο επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Ρωσία νομοτελειακά οδηγεί σε αύξηση των τιμών του πετρελαίου. Είναι κάτι το οποίο θα το δούμε τις επόμενες μέρες.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό το οποίο έχει υποχρέωση η Ευρώπη να κάνει είναι να χρησιμοποιήσει όλα τα οικονομικά μέσα τα οποία έχει στη διάθεσή της προκειμένου να στερήσει από τη Ρωσία πολύτιμους γι’ αυτήν πόρους, για να σταματήσει επιτέλους αυτή η βάρβαρη εισβολή στην Ουκρανία.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κάθε πακέτο κυρώσεων έχει κόστος, έχει κόστος και γι’ αυτούς που τις αποφασίζουν, αλλά έχει μικρότερο κόστος για μας από ό,τι έχει εν προκειμένω για τη Ρωσία. Και αυτή ήταν πάντα η λογική των κυρώσεων: να μην επιβάλουμε κυρώσεις που θα έχουν μεγαλύτερο κόστος τελικά για εμάς από ό,τι για τη Ρωσία. Και πιστεύω ότι μέχρι στιγμής έχουμε βρει αυτήν την ισορροπία.

Τώρα, για τα υπόλοιπα θα σας παραπέμψω στην απάντηση την οποία έδωσα στον κ. Μουρελάτο.

*Ευαγγελία Τσικρίκα (ALPHA):* Κύριε Πρόεδρε το εμπάργκο που επιβλήθηκε τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στη δική μας ναυτιλία; Γιατί είμαστε μία χώρα της ναυτιλίας.

*Κυριάκος Μητσοτάκης:* Κοιτάξτε να δείτε, εκ των πραγμάτων θα μεταφέρεται λιγότερο πετρέλαιο από τη Ρωσία προς την Ευρώπη.

Δεν υπάρχουν όμως -και θέλω να το τονίσω αυτό- κυρώσεις που να αφορούν την ελληνική ναυτιλία σχετικά με τη μεταφορά πετρελαίου από τη Ρωσία προς τρίτες χώρες. Από εκεί και πέρα ο καθένας είναι υπεύθυνος κι ίσως και συνομιλώντας και με τη συνείδησή του εάν θέλει αυτή τη στιγμή να εμπλέκεται σε τέτοιου είδους μεταφορές προϊόντων από τη Ρωσία.

Το βέβαιο είναι ότι δεν υπάρχει καμία οριζόντια απαγόρευση και εκ των πραγμάτων δε θεωρώ ότι υπάρχει κάποια ουσιαστική συνέπεια για την ελληνική ναυτιλία.

agrinionews.gr

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Γιώργος Γεωργαντάς συναντήθηκε με αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο ενημέρωσης των κοινοβουλευτικών κομμάτων για θέματα του πρωτογενούς τομέα.

Αντηλλάγησαν απόψεις για το σύνολο των προβλημάτων που απασχολούν σήμερα τους αγρότες μας, με κυριότερο το αυξημένο κόστος παραγωγής ως απόρροια της ενεργειακής κρίσης.

Ο κ. Γεωργαντάς αναφέρθηκε στις προτεραιότητες και τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για τα μέτρα στήριξης του αγροτικού εισοδήματος, τη λειτουργία των ΤΟΕΒ, τον κανονισμό του ΕΛΓΑ και του ΕΛΓΟ, το εθνικό απόθεμα, τη συμβολαιακή γεωργία, την εφαρμογή της ΚΑΠ, τους εργάτες γης, τις συνδεδεμένες ενισχύσεις και τις αιτήσεις ΟΣΔΕ.

Στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ μετείχαν ο Τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Σταύρος Αραχωβίτης και οι κ.κ. Βασίλης Κόκκαλης, Ολυμπία Τελιγιορίδου, Θεοφάνης Κουρεμπές, Χαράλαμπος Κασσίμης και Καλλιόπη Κοκκινάκη.

Στη συνάντηση μετείχε και ο ΓΓ Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων κ. Κωνσταντίνος Μπαγινέτας.

ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ ΜΕ ΣΥΡΙΖΑ

 

Ο Σπήλιος Λιβανός, αντιπρόεδρος της ΚΣ ΝΑΤΟ και Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας, στο περιθώριο της Εαρινής Συνόδου της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους της Λιθουανίας το τετραήμερο 27-30 Μαΐου πραγματοποίησε διμερείς συναντήσεις με την Ουκρανή αναπληρώτρια Πρωθυπουργό Olha Stefanishyna και την Ουκρανή βουλευτή Solomiia Bobrovska, τον Αμερικανό Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, Gerald Connolly και τον Αμερικανό βουλευτή Brendan Boyle, καθώς και τους Λιθουανούς βουλευτές Viktorija Čmilytė-Nielsen, Πρόεδρο της Βουλής, Laurynas Kasčiūnas, Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εθνικής Άμυνας, Radvile Morkunaite, Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ασφάλειας και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Marius Matijošaitis, Πρόεδρο της Ομάδας Φιλίας του Λιθουανικού Κοινοβουλίου με την Ελλάδα. Ο Έλληνας επικεφαλής είχε ακόμα διμερείς συναντήσεις με αντιπροσωπείες της Σουηδίας και της Φινλανδίας.

Ο Σπήλιος Λιβανός τους ενημέρωσε για την τουρκική προκλητικότητα και επιθετική ρητορική απέναντι στη χώρα μας, τις υπερπτήσεις στο Αιγαίο, την προσπάθεια της Τουρκίας να εκβιάσει και να διαπραγματευθεί για ίδια οφέλη σε μια τόσο σημαντική ιστορική στιγμή για την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη, καθως και την ανάγκη καθολικής εφαρμογής από όλους τους συμμάχους των οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία.
 
Βασικά θέματα που απασχόλησαν την Εαρινή Σύνοδο της ΚΣ ΝΑΤΟ ήταν:
  • η ψήφιση δύο σημαντικών διακηρύξεων “Standing with Ukraine” και “Confronting Russia’s Threat” από την Ολομέλεια της ΚΣ ΝΑΤΟ,
  • η άμεση ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ και
  • οι ευρύτερες εξελίξεις και συνέπειες από τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Στο πλαίσιο αυτών των συζητήσεων ο Έλληνας αντιπρόεδρος πραγματοποίησε σχετικές παρεμβάσεις στην Ολομέλεια και τις Επιτροπές, που συμμετέχεις ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας. 
 
Ειδικότερα, στις παρεμβάσεις του ο Σπήλιος Λιβανός, εκφράζοντας τις ελληνικές θέσεις, στηλίτευσε την προκλητική στάση της Τουρκίας απέναντι τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ενταξιακή πορεία Σουηδίας και Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Μίλησε, ακόμα, για τα οφέλη της ταχείας ένταξης των δύο χωρών για την ασφάλεια και σταθερότητα και αναφέρθηκε στη θετική στάση της χώρας μας απέναντι σε αυτήν την προοπτική.
 
Επιπλέον, ο Έλληνας αντιπρόεδρος καταδίκασε την επεκτατική πολιτική της Ρωσίας που αντιτίθεται στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, επεσήμανε την ανάγκη για ενίσχυση της συνοχής στη Συμμαχία στο σημερινό εύθραυστο περιβάλλον ασφαλείας, ενώ αναφέρθηκε στην ανάγκη για βοήθεια στην Ουκρανία προκειμένου να εξασφαλιστεί ειρήνη και ασφάλεια καθώς και συγκεκριμένα στη βοήθεια της Ελλάδα.